Rolf Beilschmidt
Rolf Beilschmidt (ur. 8 sierpnia 1953 w Jenie[1]) – niemiecki lekkoatleta, skoczek wzwyż, medalista mistrzostw Europy w 1978. W czasie swojej kariery reprezentował Niemiecką Republikę Demokratyczną.
 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1953 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Skakał techniką przerzutową.
Zajął 15. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu oraz 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[2]. Był trzeci w finale pucharu Europy w 1975 w Nicei[3]. Ponownie zajął 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął 7. miejsce[1].
Zdobył srebrny medal na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, przegrywając jedynie z reprezentantem Polski Jackiem Wszołą, a wyprzedzając Ruuda Wielarta z Holandii[5]. Zwyciężył w finale pucharu Europy w 1977 w Helsinkach[3], a następnie zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[6]. W wyniku tych osiągnięć został wybrany sportowcem roku NRD.
Ponownie zdobył srebrny medal na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie, ulegając tylko Władimirowi Jaszczence ze Związku Radzieckiego, a przed Wolfgangiem Killingiem z Republiki Federalnej Niemiec[7]. Wynik Beilschmidta – 2,29 m – był lepszy o centymetr od dotychczasowego nieoficjalnego halowego rekordu Europy (Jaszczenko ustanowił nieoficjalny halowy rekord świata skokiem na wysokość 2,35 m)[8]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze Beilschmidt wywalczył brązowy medal, za reprezentantami Związku Radzieckiego Jaszczenką i Aleksandrem Grigorjewem[9].
Zdobył srebrny medal na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku[10]. Zajął 2. miejsce w finale pucharu Europy w 1979 w Turynie[3] oraz 4. miejsce w pucharze świata w 1979 w Montrealu[6].
Beilschmidt był mistrzem NRD w skoku wzwyż w latach 1974–1979 i 1981 oraz wicemistrzem w 1973[11]. W hali był mistrzem w latach 1973–1978 oraz brązowym medalistą w 1981[12].
_Th%C3%BCringen_StP_7305_LR10_by_Stepro.jpg)
Czterokrotnie poprawiał rekord NRD w skoku wzwyż doprowadzając go do wyniku 2,31 m, uzyskanego 13 sierpnia 1977 w Helsinkach[13].
Jest wieloletnim przewodniczącym Związku Sportowego Turyngii[1].