Robert Kunicki

Urodził się w 1881 w Złotonoszy, w guberni połtawskiej^[2][3][4].

Uczył się w gimnazjum w Chersoniu^[5]. Studiował przyrodoznawstwo na Uniwersytecie w Kijowie, a następnie w latach 1900-1904 weterynarię na Uniwersytecie w Dorpacie oraz w Charkowie. W 1908 pracował w Prywatnej Siedmioklasowej Szkole Handlowej w Suwałkach^[6] W latach 1908-1912 był asystentem w Instytucie Weterynaryjnym w Charkowie. W 1912 habilitował się i objął jako docent kierownictwo działu zootechnologicznego w Okręgowej Stacji Doświadczalnej Rolniczej w Charkowie. Z dniem 1 stycznia 1914 objął katedrę w Akademii Rolniczej w Dublanach. Opublikował szereg prac naukowych z dziedziny mleczarstwa i hodowli bydła.

W czasie studiów w Charkowie został członkiem PPS (od 1905) oraz jej Organizacji Bojowej, w której ukończył kursy bojowe i pracował na jej rzecz jako technik. Po rozłamie w PPS pozostał w PPS-Frakcji Rewolucyjnej, a z czasem odsunął się od czynnej działalności w partii. W 1914 r. wstąpił do Związku Strzeleckiego^[7]

W momencie wybuchu I wojny światowej Kunicki znalazł się w oddziałach organizowanych przez J. Piłsudskiego. Razem z M. Dąbkowskim, Janem Jur-Gorzechowskim oraz Wacławem Harasymowiczem^[8] opracował regulamin i instrukcję służbową żandarmerii. 15 września 1914 generał Rajmund Baczyński mianował go komendantem szefem Żandarmerii Polowej 1. Polskiego Legionu w randze komendanta kompanii i przydzielił do sztabu c. i k. Komendy 1-go Polskiego Legionu^[9]. Razem z nią udał się na front karpacki. Prawdopodobnie 9 października 1914 otrzymał stopień rotmistrza żandarmerii^[10]. Poległ 29 października 1914 w bitwie pod Mołotkowem^[11][12][13]

Robert Kunicki był żonaty z Marią z Wimutów ps. „Malwina”, lekarką, działaczką socjalistyczną i niepodległościową, z którą miał córkę Joannę (1907–1943), psychologa, ofiarę obozu koncentracyjnego Auschwitz^[2][a].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7693 – pośmiertnie 17 maja 1922^[16][17]
• Krzyż Niepodległości z Mieczami – pośmiertnie 19 grudnia 1930 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[18][19][20]

• Kunicki (ps. Rozłucki) Robert. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.9-604 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-17].
• VI Lista strat Legionów Polskich od 1 maja do 1 lipca 1915. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-07-01.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Stanisław Brzozowski: Kunicki Robert August (1881–1914). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XVI. Polska Akademia Nauk, 1971.
• Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992.
• Stanisław Czerep, II Brygada Legionów Polskich. Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991.
• Marek, My idziemy w zórz świtanie: sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914-1916, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2019, ISBN 978-83-8098-685-5 .
• Stanisław Konopka: Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 1936.
• Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. IV: Karabin – Lehmann. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1934.

• Robert Kunicki O wpływie różnych gatunków pasz na jakość mleka – Ziemianin. Tygodnik naukowo-rolniczy i ekonomiczny; organ Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w Wielkim Księstwe Poznańskim 1914.07.05 R.65 Nr27 str.8
• Publikacje Roberta Kunickiego w serwisie Polona.pl
• Żandarmeria Wojskowa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – Historia Żandarmerii Wojskowej Lata 1914-1939. zw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-05)].