Rick Mears

Mears rozpoczął karierę od wyścigów typu off-road. Do wyścigów typu IndyCar przeniósł się w 1976 roku startując w barwach małego zespołu Art Sugai. Jego umiejętności zwróciły uwagę Rogera Penske, szefa zespołu Penske Racing, w którym ścigali się Tom Sneva i Mario Andretti. Andretti jednak dzielił ściganie się w Ameryce ze startami w Formule 1 w ekipie Lotusa i Penske szukał kogoś kto w pełni skupiłby się na wyścigach w USA. W 1978 roku zaproponował Mearsowi start w dziewięciu spośród osiemnastu wyścigów w sezonie, w tym w słynnym Indianapolis 500.

Pierwszy start w Indianapolis 500 nie był sukcesem, Mears odpadł w połowie wyścigu po wybuchu silnika. Natomiast już w następnym wyścigu na torze Milwaukee odniósł swoje pierwsze w karierze zwycięstwo, a do końca sezonu miał ich na koncie już trzy. W 1979 roku, w pierwszym sezonie istnienia nowej serii CART, wygrał trzy wyścigi, w tym ten najważniejszy Indianapolis 500 i w sumie jedenaście razy meldował się na podium, co dało mu pierwszy tytuł mistrzowski.