Retusz (archeologia)
Retusz, inaczej załuskiwanie[1] – wtórna obróbka półsurowca narzędzia kamiennego mająca na celu nadanie mu pożądanej formy i przystosowanie krawędzi do użytku narzędziowego[2][3]. Najczęściej wiązała się z jego zaostrzeniem bądź zmianą kształtu[1]. Ewolucja metod obróbki kamienia, w tym retuszu, stanowi jeden z najważniejszych wyróżników dla klasyfikacji kultur archeologicznych epok kamienia[2]. Retusz jest jednym z etapów techniki odłupkowej, tj. jednej z dwóch (obok techniki rdzeniowej) zasadniczych metod obróbki kamienia przez ludzi epok przedhistorycznych[2]. Retuszowanymi fragmentami skał były najczęściej odłupki oraz wióry[2]. Archeologia wyróżnia wiele typów retuszu, m.in.: powierzchniowy, zbieżny, marginalny, boczny, transwersalny czy zębaty[2]. Retuszu dokonywano albo poprzez uderzanie, albo poprzez nacisk[1].