Reinhard Egger

W 2005 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów, a także wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, na których zajął 18. miejsce w konkurencji jedynek^[2][3]. Rok później, na mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu był trzynasty w konkurencji jedynek i osiemnasty w konkurencji dwójek (startował w niej z Davidem Schweigerem, który w tej konkurencji był jego stałym partnerem na zawodach tej rangi)^[3]. W 2007 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Cesanie, z których wrócił z 11. miejscem w konkurencji dwójek i 17. w konkurencji jedynek^[3]. Z rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Lake Placid przywiózł brązowy medal za konkurencję sztafetową, a także 6. miejsce w dwójkach i 10. w jedynkach^[3].

30 listopada 2008 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2008/2009 zajął 22. miejsce w konkurencji jedynek^[3]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Nagano, na których zajął 4. miejsce w jedynkach, 7. w sztafecie i 8. w dwójkach^[3]. W 2010 roku, na mistrzostwach Europy w Siguldzie zajął 15. miejsce w konkurencji jedynek^[3]. W następnym roku pojawił się na mistrzostwach świata w Cesanie, na których był jedenasty w jedynkach^[3]. W 2012 roku wziął udział zarówno w mistrzostwach świata w Altenbergu, jak i w mistrzostwach Europy w Paramonowie. Na tym pierwszym wydarzeniu zajął 21. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei z tego drugiego wrócił z jedynkowym 19. miejscem^[3]. W 2013 roku, na mistrzostwach Europy w Oberhofie był osiemnasty w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Whistler zajął 21. miejsce w jedynkach^[3]. W tym samym roku, 7 grudnia zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Whistler zawodach sezonu 2013/2014, zajął 3. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował z Niną Reithmayer, Andreasem Lingerem i Wolfgangiem Lingerem przegrała tylko z ekipami z Niemiec i Kanady^[4].

W 2014 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, a także w igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których był ósmy w jedynkach^[3][5]. Rok później, na mistrzostwach świata w Siguldzie zajął 26. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach Europy w Soczi rywalizację w jedynkach zakończył na 12. miejscu^[3]. W 2016 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 17. miejsce w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach Europy w Altenbergu, z których wrócił z 13. miejscem w jedynkach^[3]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy w Königssee zajął 14. miejsce w konkurencji jedynek^[3].

W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 15. miejsce w konkurencji jedynek, a także po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w jedynkach, kiedy to na rozgrywanych 30 listopada w Whistler zawodach sezonu 2018/2019 zajął 3. miejsce przegrywając tylko ze swoim rodakiem Wolfgangiem Kindlem i Niemcem Felixem Lochem^[6][7]. 6 stycznia 2019 roku odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Königssee zawodach wyprzedził reprezentanta Włoch Dominika Fischnallera i Niemca Sebastiana Bleya^[8]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajął 6. miejsce w konkurencji sprintu, a także zdobył srebrny medal w konkurencji jedynek plasując się za Felixem Lochem i przed Rosjaninem Siemionem Pawliczenką oraz w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Hannę Prock, Thomasa Steua i Lorenza Kollera rozdzieliła na podium ekipy z Rosji i Niemiec^[9].

• Reinhard Egger na stronie FIL (ang.)
• Reinhard Egger na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)]. (ang.)