Rambler Classic
Rambler Classic – samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez amerykański koncern AMC w latach 1961–1966.
Historia
Marka Rambler była głównym celem strategii zarządzania AMC pod przywództwem George’a W. Romneya. American Motors zaprojektowało i produkowało jedne z najbardziej oszczędnych, zaprojektowanych i wykonanych samochodów lat 50. i 60. XX wieku[1]. W roku 1961 marka Rambler zajęła 3. miejsce w rankingu sprzedaży na rodzimym rynku[2].
Rambler oferował dwie serie pojazdów oparte na różnych płytach podłogowych. Większe pojazdy opierały się na konstrukcji z 1956 roku, od 1961 nosiły one nazwę Classic, co miało podkreślić różnicę od mniejszego modelu American. Edmund E. Anderson zaprojektował nową serię Ramblerów o rozstawie osi 2743 mm, która „wyglądała na nową i świeżą, a faktycznie była nieco odświeżoną niedrogą konstrukcją”[3].
Pierwsza generacja
![]() Rambler Classic I | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Styczeń 1961 |
Okres produkcji | 1961–1963 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | Rambler Classic II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4821 mm |
Szerokość | 1839 mm |
Wysokość | 1455 mm |
Rozstaw osi | 2743 mm |
Masa własna | 1322-1476 kg |
Liczba miejsc | 5 |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/83/1962_Rambler_Classic_Custom_4-door_sedan_blue_2015_AMO_meet_2of4.jpg/225px-1962_Rambler_Classic_Custom_4-door_sedan_blue_2015_AMO_meet_2of4.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cd/1961_AMC_Rambler_Super_Cross_Country_%2814297163920%29.jpg/225px-1961_AMC_Rambler_Super_Cross_Country_%2814297163920%29.jpg)
Rambler Classic I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1961 roku.
Oferowano trzy warianty wyposażenia: Deluxe, Super, and oraz Custom. Sugerowana cena detaliczna dla wersji Deluxe sedan wynosiła 2098 dol. amer. (według kursu z 1961) i 339 dol. amer. więcej za kombi[1]. Pojazd dostępny był z silnikami R6 195,5 CID (3,2 l) oraz V8 250 CID (4,1 l). Dostępna była także odmiana silnika R6 3.2 z blokiem silnika wykonanym ze stopu aluminium – określana czasem jako 196 (oferowana w wersjach Deluxe i Super)[4].
Od rocznika 1962 zamiast wersji Super oferowano wariant 400. Zaprzestano montażu silników V8 do modelu Classic. Był to także jedyny rok kiedy pojazd dostępny był jako 2-drzwiowy sedan[5].
Silniki
- L6 3.2l
- V8 4.1l
Druga generacja
![]() Rambler Classic II | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Kwiecień 1963 |
Okres produkcji | 1963–1965 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Rambler Classic I |
Następca | Rambler Classic III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4796 mm |
Szerokość | 1811 mm |
Wysokość | 1387 mm |
Rozstaw osi | 2845 mm |
Masa własna | 1200 kg |
Liczba miejsc | 5 |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/1964_AMC_Rambler_Classic_770_%2820609115575%29.jpg/225px-1964_AMC_Rambler_Classic_770_%2820609115575%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/1964_Rambler_Classic_770_wagon-green.jpg/225px-1964_Rambler_Classic_770_wagon-green.jpg)
Rambler Classic II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1963 roku.
Druga generacja Ramblera Classic całkowicie zmieniiła stylizację nadwozia. Pojazd zdobył tytuł 1963 Car of the Year magazynu Motor Trend[6]. Oznaczenia wersji modelu zmieniono na: 550, 660 i 770 (zastępując odpowiednio: Deluxe, Custom i 400). Od połowy 1963 samochód dostępny był z silnikiem V8 287 (4,7 l) o mocy maksymalnej 201 KM (148 kW), motor w połączeniu z automatyczną skrzynią biegów Flash-O-Matic gwarantował przyspieszenie od 0 do 100 km/h w nieco ponad 10 s i średnie zużycie paliwa na 100 km w granicach 12-15 l[7].
W kwietniu 1964 zaprezentowano model Classic Typhoon. Była to usportowiona odmiana wersji Classic 770 z nadwoziem typu hardtop. Pojazd wyposażono w nowoczesny silnik R6 232 (3,8 l) o mocy 147 KM (108 kW). Produkcję ograniczono do 2520 egzemplarzy, cena detaliczna wynosiła 2509 dol. amer. (według kursu z 1964)[7].
Silniki
- L6 3.2l
- L6 3.8l
- V8 4.7l
Trzecia generacja
![]() Rambler Classic III | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Styczeń 1965 |
Okres produkcji | 1965–1966 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Rambler Rebel II |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4953 mm |
Szerokość | 1892 mm |
Wysokość | 1397 mm |
Rozstaw osi | 2845 mm |
Masa własna | 1350 kg |
Liczba miejsc | 5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/31/1965_Rambler_Classic_770_4-door_white_umr.jpg/225px-1965_Rambler_Classic_770_4-door_white_umr.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/1965_Rambler_Classic_770_Cross_Country%2C_front_right.jpg/225px-1965_Rambler_Classic_770_Cross_Country%2C_front_right.jpg)
Rambler Classic III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1965 roku.
Przy okazji prezentacji treciej generacji Ramblera classic, ponownie zmieniono wygląd nadwozia, konstrukcję oparto na zmodernizowanej płycie podłogowej znanej z 2. generacji Classica. W tym samym roku AMC wprowadziło swój pojazd typu "halo" – Marlin, fastback oparty na Classicu trzeciej generacji. W roku 1966 przeprowadzono niewielki facelifting, zaprzestano sprzedaży wersji 660 zostawiając w ofercie tylko 550 i 770. Następcą dla wersji 770-H został w 1966 roku ponownie wprowadzony na rynek model Rebel.
Rynki eksportowe
Classic montowany był przez Renault w Belgii, sprzedawano go następne przez sieć dilerską w: Algierii, Austrii, Belgii, Francji, Holandii i Luksemburgu[8].
Pozostali producenci którzy montowali model Classic w wersji CKD to: Industrias Kaiser Argentina (IKA), Australian Motor Industries (AMI), Campbell Industries oraz Vehiculos Automotores Mexicanos (VAM).
Silniki
- L6 3.3l
- L6 3.8l
- L6 4.2l
- V8 4.7l
- V8 5.4l