Puffinus

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wszystkich oceanach świata^[12][13][14].

Długość ciała 25–40 cm, rozpiętość skrzydeł 58–93 cm; masa ciała 82–575 g^[13][14].

• Puffinus: angielskie nazwy Puffing (około 1502 roku) lub Puffin (około 1508), początkowo stosowane do tuszy z pisklęcia burzyka, przysmaku angielskiego stołu do końca XVIII wieku. Przez zamieszanie i skojarzenia nazwę tę stopniowo zaczęto stosować również na określenie maskonura, aż stała się nazwą tego gatunku w drugiej połowie XIX wieku, ale w ornitologii zachowano ją jako ogólną nazwę dla burzyków^[15].
• Nectris: gr. νηκτρις nēktris „pływak”, od νεω neō „pływać”^[15]. Gatunek typowy: Procellaria puffinus Brünnich, 1764.
• Thyellas: gr. θυελλα thuella „huragan, burza”, od θυω thuō „wściekać się”^[15]. Nowa nazwa dla Puffinus Brisson, 1760.
• Rhipornis: gr. ῥιπη rhipē „szybki lot, gwałtowny ruch”, od ῥιπτω rhiptō „rzucać się”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[15]. Nowa nazwa dla Puffinus Brisson, 1760.
• Cymotomus: gr. κυμοτομος kumotomos „rozbijający fale”, od κυμα kuma „fale”; τομος tomos „tnący”, od τεμνω temnō „ciąć”^[15]. Gatunek typowy: Procellaria puffinus Brünnich, 1764.
• Zalias: gr. ζαλη zalē „burza, nawałnica”^[15]. Nowa nazwa dla Thyellas Gloger, 1827.
• Reinholdia: epitet gatunkowy Puffinus reinholdi Mathews, 1912^[a]; Johann Reinhold Forster (1729–1798), niemiecki przyrodnik podczas drugiej wyprawy Cooka^[15]. Gatunek typowy: Puffinus reinholdi Mathews, 1912 (= Procellaria gavia J.R. Forster, 1844).
• Alphapuffinus: gr. αλφα alpha „pierwszy”; rodzaj Puffinus Brisson, 1760^[15]. Gatunek typowy: Puffinus assimilis Gould, 1838.
• Microzalias: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Zalias Heine & Reichenow, 1890^[15]. Gatunek typowy: Puffinus nativitatis Streets, 1877.
• Cinathisma: gr. κιναθισμα kinathisma, κιναθισματος kinathismatos „szelest skrzydeł”, od κινεω kineō „ruszać”^[15]. Gatunek typowy: Cinathisma cyanoleuca Hull, 1916 (= Reinholdia reinholdi byroni Mathews, 1912 (= Procellaria gavia J.R. Forster, 1844)).

Takson ten jest polifiletyczny, dlatego część gatunków (pacifus, bulleri, griseus, tenuirostris, creatopus, carneipes i gravis) jest umieszczona w odrębnym rodzaju Ardenna^[16][17]. Do rodzaju należą następujące gatunki^[18]:

• Puffinus nativitatis Streets, 1877 – burzyk brunatny
• Puffinus subalaris Ridgway, 1897 – burzyk galapagoski – takson wyodrębniony ostatnio z P. lherminieri^[19][20]
• Puffinus gavia (J.R. Forster, 1844) – burzyk nowozelandzki
• Puffinus huttoni Mathews, 1912 – burzyk wędrowny
• Puffinus opisthomelas Coues, 1864 – burzyk kalifornijski
• Puffinus bryani Pyle, A. Welch & R.C. Fleischer, 2011 – burzyk siodłaty
• Puffinus bannermani Mathews & Iredale, 1915 – burzyk boniński
• Puffinus myrtae Bourne, 1959 – burzyk polinezyjski – takson wyodrębniony ostatnio z P. auricularis^[19][21][20]
• Puffinus newelli Henshaw, 1900 – burzyk hawajski – takson wyodrębniony ostatnio z P. auricularis^[19][21][20]
• Puffinus auricularis C.H. Townsend, 1890 – burzyk białorzytny
• Puffinus bailloni Bonaparte, 1857 – burzyk tropikalny – takson wyodrębniony ostatnio z P. lherminieri^[19][20]
• Puffinus puffinus (Brünnich, 1764) – burzyk północny
• Puffinus yelkouan (Acerbi, 1827) – burzyk śródziemnomorski
• Puffinus assimilis Gould, 1838 – burzyk mały
• Puffinus lherminieri Lesson, 1839 – burzyk równikowy
• Puffinus baroli Bonaparte, 1857 – burzyk malutki – takson wyodrębniony ostatnio z P. lherminieri^[22][20][23]
• Puffinus heinrothi Reichenow, 1919 – burzyk podbielały – takson wyodrębniony ostatnio z P. lherminieri^{[24][19][21][16][20]}