Przegorzan kulisty

gatunek rośliny

Przegorzan kulisty, przegorzan lepki (Echinops sphaerocephalus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Rodzimy obszar występowania obejmuje obszary Azji Zachodniej o klimacie umiarkowanym, oraz wschodnią, południowo-wschodnią i środkową Europę. Jako gatunek zawleczony lub introdukowany rozprzestrzenił się także w innych rejonach Europy, w Australii i Ameryce Północnej. Jest też uprawiany w wielu krajach świata[5]. Status gatunku we florze Polski: kenofit. Jest obecnie rośliną średnio pospolitą, występującą na niżu na większej części kraju[6].

Przegorzan kulisty
Ilustracja
Morfologia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Carduoideae

Rodzaj

przegorzan

Gatunek

przegorzan kulisty

Nazwa systematyczna
Echinops sphaerocephalus L.
Sp. pl. 2:814. 1753[3]
Synonimy
  • Echinops viscosus Rchb.[4]
Kwiatostan
Dojrzewające owoce

Morfologia

Łodyga
Wzniesiona, dorastająca do 2 m wysokości. Gruba, pokryta białawym kutnerem i gruczołowato owłosiona.
Liście
Ulistnienie skretoległe. Liście pierzastodzielne, o trójkątnie lancetowatych, lub trójkątnych odcinkach. Są wybitnie kolczaste, pod spodem pokryte białymi włoskami. Z górnej strony liście są zielone, na spodniej stronie pokryte wełnistym, białym kutnerem.
Kwiaty
Rurkowate, zebrane w kulistą główkę, podpartą podsadką. Główka złożona jest z licznych jednokwiatowych koszyczków. Każdy z tych koszyczków ma długość ok. 2 cm i otoczony jest szczecinkami dwukrotnie krótszymi od łusek okrywy. Zewnętrzne listki okrywy prawie do nasady podzielone są na szczecinki i ogruczolone na wierzchołkach. Korona kwiatu biała, o 5 języczkowatych ząbkach. Wszystkie kwiaty są rurkowate. Ciemnoniebieskie pylniki zrośnięte w rurkę.
Owoc
Niełupka o długości 8-12 mm.

Biologia i ekologia

Bylina pochodzenia stepowego. Hemikryptofit. W Polsce roślina ruderalna. Występuje na obrzeżach zarośli, murawach kserotermicznych i na rumowiskach[6]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla SubAll. Onopordenion i Ass. Onopordetum-acanthii[7]. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylny. Jest lekko trujący.

Zastosowanie

  • Roślina miododajna. Bywa czasami uprawiany w tym celu (wydajność ok. 450 kg bardzo dobrego miodu z hektara)[8]. Zakwita w drugim roku uprawy.
  • Roślina lecznicza. Owoce zawierają echinopsynę. stosowaną dla zwiększenia pobudliwości rdzenia kręgowego i ciśnienia krwi oraz ogólnie wzmacniająco, w dużych dawkach powoduje drgawki[9].

Udział w kulturze

M. Zohary, jeden z badaczy roślin biblijnych uważa, że o ten gatunek rośliny („ciernie i osty pustyni") chodzi w wersecie Księgi Sędziów (8,7): ...Kiedy Pan wyda w rękę moją Zebacha i Salmunnę, wówczas wymłócę ciała wasze cierniami pustyni i ostami” oraz w wersecie: „wziąwszy ciernie pustyni i osty, ukarał nimi mieszkańców Sukkot” (8,16)[10].

Przypisy

Linki zewnętrzne