Przegorzan kulisty
Przegorzan kulisty, przegorzan lepki (Echinops sphaerocephalus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Rodzimy obszar występowania obejmuje obszary Azji Zachodniej o klimacie umiarkowanym, oraz wschodnią, południowo-wschodnią i środkową Europę. Jako gatunek zawleczony lub introdukowany rozprzestrzenił się także w innych rejonach Europy, w Australii i Ameryce Północnej. Jest też uprawiany w wielu krajach świata[5]. Status gatunku we florze Polski: kenofit. Jest obecnie rośliną średnio pospolitą, występującą na niżu na większej części kraju[6].
Morfologia | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | przegorzan kulisty | ||
Nazwa systematyczna | |||
Echinops sphaerocephalus L. Sp. pl. 2:814. 1753[3] | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, dorastająca do 2 m wysokości. Gruba, pokryta białawym kutnerem i gruczołowato owłosiona.
- Liście
- Ulistnienie skretoległe. Liście pierzastodzielne, o trójkątnie lancetowatych, lub trójkątnych odcinkach. Są wybitnie kolczaste, pod spodem pokryte białymi włoskami. Z górnej strony liście są zielone, na spodniej stronie pokryte wełnistym, białym kutnerem.
- Kwiaty
- Rurkowate, zebrane w kulistą główkę, podpartą podsadką. Główka złożona jest z licznych jednokwiatowych koszyczków. Każdy z tych koszyczków ma długość ok. 2 cm i otoczony jest szczecinkami dwukrotnie krótszymi od łusek okrywy. Zewnętrzne listki okrywy prawie do nasady podzielone są na szczecinki i ogruczolone na wierzchołkach. Korona kwiatu biała, o 5 języczkowatych ząbkach. Wszystkie kwiaty są rurkowate. Ciemnoniebieskie pylniki zrośnięte w rurkę.
- Owoc
- Niełupka o długości 8-12 mm.
Biologia i ekologia
Bylina pochodzenia stepowego. Hemikryptofit. W Polsce roślina ruderalna. Występuje na obrzeżach zarośli, murawach kserotermicznych i na rumowiskach[6]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla SubAll. Onopordenion i Ass. Onopordetum-acanthii[7]. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylny. Jest lekko trujący.
Zastosowanie
- Roślina miododajna. Bywa czasami uprawiany w tym celu (wydajność ok. 450 kg bardzo dobrego miodu z hektara)[8]. Zakwita w drugim roku uprawy.
- Roślina lecznicza. Owoce zawierają echinopsynę. stosowaną dla zwiększenia pobudliwości rdzenia kręgowego i ciśnienia krwi oraz ogólnie wzmacniająco, w dużych dawkach powoduje drgawki[9].
Udział w kulturze
M. Zohary, jeden z badaczy roślin biblijnych uważa, że o ten gatunek rośliny („ciernie i osty pustyni") chodzi w wersecie Księgi Sędziów (8,7): ...Kiedy Pan wyda w rękę moją Zebacha i Salmunnę, wówczas wymłócę ciała wasze cierniami pustyni i ostami” oraz w wersecie: „wziąwszy ciernie pustyni i osty, ukarał nimi mieszkańców Sukkot” (8,16)[10].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Pożytek pyłkowy przegorzanów. miesiecznik-pszczelarstwo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-24)].
- BioLib: 41594
- EoL: 467552
- EUNIS: 152586
- Flora of China: 200023870
- Flora of North America: 200023870
- FloraWeb: 2062
- GBIF: 5392883
- identyfikator iNaturalist: 76762
- IPNI: 202677-1
- ITIS: 37290
- NCBI: 92910
- Plant Finder: 277425
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-33610
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:202677-1
- Tela Botanica: 75103
- identyfikator Tropicos: 2710012
- USDA PLANTS: ECSP