Powórsk
Powórsk (ukr. Поворськ, Poworśk) – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie kowelskim. W 2001 roku liczyła 1875 mieszkańców.
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Powierzchnia | 6,335 km² | ||||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | +380 3352 | ||||
Kod pocztowy | 45050 | ||||
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
51°15′50″N 25°07′37″E/51,263889 25,126944 |
Znajduje się tu stacja kolejowa Powursk, położona na linii Sarny – Kowel.
Historia
Wieś została założona w 1498 roku.
W II Rzeczypospolitej wieś była siedzibą gminy wiejskiej Powórsk w powiecie kowelskim, w województwie wołyńskim. W tym czasie większość mieszkańców stanowili Ukraińcy; ponadto mieszkało tu kilkadziesiąt rodzin polskich i żydowskich[1]. W 1921 roku miejscowość liczyła 779 mieszkańców i znajdowało się w niej 109 budynków mieszkalnych. 124 osoby deklarowały narodowość polską, 602 – rusińską, 37 – żydowską, 9 – niemiecką, 7 – inną[2].
We wrześniu 1939 roku wieś weszła w skład ziem zajętych przez ZSRR. W Powórsku doszło do ataków miejscowych Ukraińców na wycofujących się żołnierzy Wojska Polskiego[1]. 26 czerwca 1941 roku miejscowość została zajęta przez Wehrmacht. Niemcy utworzyli w Powórsku posterunek ukraińskiej policji, która podjęła prześladowania ludności żydowskiej i polskiej[1]. We wrześniu 1942 roku Żydzi z Powórska okolicznych miejscowości zostali wyprowadzeni w miejsce dawnej stacji paliw płynnych (według innego źródła – na teren byłego poligonu[3]) i rozstrzelani przez Niemców i ukraińską policję[1]. Zabito 300 osób[3] (mowa jest także o 41 rodzinach prowadzonych na rozstrzelanie)[4]. Część Żydów zdołała uniknąć egzekucji dzięki ucieczce[1].W listopadzie 1942 ukraińscy policjanci z Powórska ukarali śmiercią za pomaganie Żydom polskie rodziny Bycków i Banachów[1].
Podczas rzezi wołyńskiej w 1943 roku Powórsk, po dezercji policjantów ukraińskich do UPA obsadzony załogą Kozaków i Niemców, stał się miejscem schronienia polskich uchodźców. Miejscowi Ukraińcy zachowywali się wobec Polaków życzliwie, ostrzegając przed napadami i namawiając do wyjazdu. Korzystając z tego, że przez Powórsk przechodziła linia kolejowa, Polacy stopniowo opuszczali wieś[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Powórsk na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Powórsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 895 .
- Powórsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 505 .