Poręba (województwo dolnośląskie)
Poręba (niem. Lichtenwalde) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
wieś | |
Kościół św. Sebastiana w Porębie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 440-670[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) | 232[3] |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-520[4] |
Tablice rejestracyjne | DKL |
SIMC | 0851560 |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/2016_Remiza_OSP_w_Por%C4%99bie.jpg/240px-2016_Remiza_OSP_w_Por%C4%99bie.jpg)
Położenie
Łańcuchowa wieś o długości ponad 3 km leżąca na południowy wschód od Bystrzycy Kłodzkiej, w dolinie Porębnika, na wysokości około 440–670 m n.p.m.[2] Górna część wsi sięga Przełęczy nad Porębą leżącej w grzbiecie Gór Bystrzyckich[2].
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
Historia
Pierwsza wzmianka o Porębie pochodzi z 1360, wieś figuruje tam pod nazwą Lichtenvalde[5]. W 1684 miejscowość weszła w skład dóbr międzyleskich rodziny von Althannów[5]. Pod koniec XVIII wieku Poręba składała się z dwóch części: dworskiej i wolnego sołectwa[5]. W 1839 część dworska została kupiona przez Mariannę Orańską[5]. Była to wtedy dobrze rozwinięta wieś w której funkcjonowały: szkoła katolicka, pięć młynów wodnych, olejarnia i gorzelnia, mieszkańcy miejscowości oprócz rolnictwa zajmowali się tkactwem i hodowlą wołów[5]. W drugiej połowie XIX wieku powstał tu tartak i kilka gospód, z których korzystali kuracjusze z pobliskiego Długopola-Zdroju[5]. Po 1945 Poręba pozostała wsią rolniczą, przy czym liczba ludności uległa częściowemu zmniejszeniu[2]. W 1978 było tu 61 gospodarstw rolnych[2].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- Kościół św. Sebastiana w Porębie, parafialny z pierwszej połowy XVIII w.
Inne zabytki:
- stary kamienny krzyż o krótkich ramionach, położony niedaleko kościoła, w jego dolnej części jest wykuty miecz[5]. Krzyż określany jest często jako tzw. krzyż pokutny, co nie ma oparcia w żadnych dowodach ani badaniach, a jest oparte jedynie na nieuprawnionym założeniu, że wszystkie stare kamienne krzyże monolitowe, o których nic nie wiadomo, zwłaszcza te z rytami broni, są krzyżami pokutnymi[7], chociaż w rzeczywistości powód fundacji takiego krzyża może być różnoraki, tak jak każdego innego krzyża. Niestety hipoteza ta stała się na tyle popularna, że zaczęła być odbierana jako fakt i pojawiać się w lokalnych opracowaniach, informatorach czy przewodnikach jako faktyczna informacja, bez uprzedzenia, że jest to co najwyżej luźny domysł bez żadnych bezpośrednich dowodów.
Pomniki przyrody
Około 500 m poniżej kościoła, po północnej stronie drogi rośnie pomnikowy cis pospolity o obwodzie pnia około 210 cm[5].
Szlaki turystyczne
Powyżej wsi, przez Przełęcz nad Porębą przechodzi szlak turystyczny[8]:
z Międzylesia na Przełęcz Spaloną.
Przypisy
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .