Pomnik Wdzięczności Żołnierzom Armii Czerwonej w Sanoku
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Pomnik Wdzięczności Żołnierzom Armii Czerwonej (2013) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Miejsce | |||
Typ obiektu | posąg na cokole | ||
Projektant | |||
Data odsłonięcia | 16 listopada 1977 | ||
Ważniejsze przebudowy | 1990 | ||
Data likwidacji | 15 września 2016 | ||
![]() | |||
|
Pomnik Wdzięczności Żołnierzom Armii Czerwonej (także Pomnik Wyzwolenia[1]) – pomnik w Sanoku istniejący w latach 1977-2016, w zamierzeniu ustanowiony jako hołd dla żołnierzy Armii Czerwonej, którzy mieli zginąć w trakcie zajmowania miasta w 1944 roku, w końcowym okresie II wojny światowej. Był ulokowany na Placu Harcerskim przy frontowym, wschodnim wejściu do parku miejskiego od strony ulicy Adama Mickiewicza.
Pierwszy sowiecki Pomnik Wdzięczności powstał w tym miejscu na przełomie lat 1944/1945. Stanął w okolicy innego upamiętnienia, bowiem władze hitlerowskie w 1941 ustawiły pomnik honorujący żołnierzy niemieckich, którzy polegli w walkach o zdobycie linii Mołotowa w czerwcu 1941, gdy rozpoczęto atak Niemiec na ZSRR. Inskrypcja brzmiała: "Zur Erinnerung an den 22. Juni 1941 Festungs-Pionierstab 24 Vorm. Oberbaustab 33. 1940-1942"[2][3]. Na utworzonej formie pomnika została umieszczona kopuła pochodząca z sowieckiego bunkra z Krzywuli koło Leska[4]. Po wojnie, z czasem zostały usunięte metalowe litery stanowiące inskrypcję[5]. Pomnik został zlikwidowany w 1957[5].
Od sierpnia 1944 Góra Mickiewicza pokryta została pierwszymi pochówkami żołnierzy sowieckich. W bezładnych i płytko zakopywanych trumnach chowano zmarłych, z których wypływały strugi osocza. Na mogiłach stawiano pomniki wykonane z desek, kształtem przypominały miniaturowe wieże wiertnicze zwieńczone pięcioramienną gwiazdą. Deski na pomnikach pomalowane były w kolorach czerwonym, a inne zielonym, co oznaczało, że są to groby wyznawców islamu. Ten cmentarz wojenny znajdował się na stoku góry, ponad obecnym pomnikiem. W 1945 ustawiono również monument, który był integralną częścią tej nekropoli[6][7][8].
Z założenia pomnik miał być wyrazem wdzięczności za rzekome wyzwolenie Sanoka z niemieckiej okupacji[9]. Pierwotny Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej powstał w 1947[10]. Następnie powstał obelisk z 1951 roku, w miejscu wojskowej mogiły, upamiętniający miejsce pochówku żołnierzy sowieckich, poległych podczas walk frontowych w 1944 roku[11][12]. Pomnik obłożono czarnymi płytami marmurowymi zabranymi z kamienicy przy ulicy 3 Maja 23 (tzw. „Weinerówka”)[13]. Na czterech tablicach umieszczono inskrypcje w języku polskim i rosyjskim[14]. Na szczycie monumentu umieszczono czerwoną gwiazdę[15].
W latach 1952 i 1953 przeprowadzono ekshumację ciał żołnierzy radzieckich, które przeniesiono do utworzonej kwatery na Cmentarzu Centralnym przy ul. Rymanowskiej[16][17]. Na kwaterę radziecką wyznaczono kwartał cmentarza na którym wcześniej chowani byli żołnierze c.k. armii, w tym żołnierze 32 pułku węgierskich honwedów, polegli w okolicach Sanoka podczas I wojny światowej. Pomnik upamiętniający żołnierzy węgierskich został zniszczony, a groby zniwelowane. Monument przetrwał do 1977, kiedy zdecydowano stworzeniu nowego pomnika.
Przed pomnikiem odbywały się wiece: z okazji rocznicy powstania PKWN[18], rocznicy utworzenia Armii Czerwonej[19] utworzenia Armii Radzieckiej[20][21], Dnia Zwycięstwa[22][23], uroczystości upamiętniające napaść Niemiec na Polskę 1 września[24][25][26], Święto Pracy 1 maja[27][28], rocznice tzw. wyzwolenia Sanoka spod okupacji niemieckiej[29][30][31][32][33][34], rewolucji październikowej[35]. Rekonstrukcja pomnika została zrealizowana w czynie społecznym[36].
Pod koniec 1976 podjęto prace nad stworzeniem nowego monumentu, wówczas wykonano gipsową makietę oraz przystąpiono do odkucia pomnika w blasze miedzianej (w tym celu w szkołach przeprowadzono na ten cel zbiórkę złomu miedzianego); pracami kierował prof. inż. arch. Jan Krug z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[37]. Konstrukcja monumentu wykonana z patynowanej miedzianej blachy powstała według projektu Wojciech Firka, Andrzeja Gettera, Józefa Sękowskiego[38][39][40]. Pomnik ustanowiono w 1977 w miejscu poprzedniego monumentu[12]. Jego odsłonięcie nastąpiło 16 listopada 1977 podczas uroczystości w których uczestniczyli konsul generalny ZSRR w Krakowie Iwan Korczma, gen. bryg. Tadeusz Sroczyński oraz przedstawiciele władz, w tym Władysław Kruczek (wygłosił przemówienie[38]), Kazimierz Balawajder, Stanisław Szczepański, którzy dokonali odsłonięcia monumentu oraz Adolf Jakubowicz, Kazimierz Murman, Edward Biegański, Aleksander Zgirski[40][41][42]. Umieszczono go na scenie, za którą na muralu widniał mosiężny napis: „Pamięci żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o wyzwolenie Sanoka”.
W 1977 został wybity medal zaprojektowany przez Wojciecha Firka, na którego awersie umieszczono napis Pamięci żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o wyzwolenie Sanoka, a na rewersie widniał zarys sanockiego Pomnika Wdzięczności i napis Sanok 5 XI 1977[43].
Po przemianach politycznych w Polsce w styczniu 1990 został usunięty fragment inskrypcji bezpośrednio dotyczący państwa sowieckiego (dosł. „Armii Czerwonej”)[44] i gwiazda czerwona oraz zmieniono napis na cokole pomnika; inskrypcja brzmiała: „Pamięci żołnierzy poległych w walkach o wyzwolenie Sanoka”[45]. W latach 90. zaginięciu ulegały litery z inskrypcji pomnika[46]. W 1998 otoczenie pomnika zostało poddane renowacji[47]. Po rewitalizacji tej części miasta napis ostatecznie zdemontowano[48].
We wrześniu 2013 powierzchnia pomnika została uszkodzona w wyniku zamalowania farbą[49]. W październiku 2014 roku grupa mieszkańców zażądała od władz miasta usunięcia monumentu[50]. Pod koniec 2015 władze miasta ogłosiły, że zamierzają przenieść pomnik do Muzeum PRL-u w Rudzie Śląskiej[51]. Uchwałą z 5 lipca 2016 Rada Miasta Sanoka postanowiła o przeniesieniu pomnika do Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie[52]. W głosowaniu szesnastu radnych opowiedziało się za uchwałą, a 4 wstrzymało się od głosu, zaś zdanie za pozostawieniem pomnika w swoim miejscu wyraził występujący przed radą Andrzej Woźny, prezes sanockiego oddziału Związku Inwalidów Wojennych RP[53][54][55]. 15 września 2016 monument został zdemontowany[56][57]. Rzeczniczka rosyjskiego resortu dyplomatycznego, Marija Zacharowa, odnosząc się do demontażu pomników w Polsce powiedziała, że Moskwa nie pozostawi tego bez reakcji[58].