Polska Opera Królewska (POK) – teatr operowy z siedzibą w Warszawie, powołany do istnienia 1 sierpnia 2017 roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[1][2][3]. Siedzibą Polskiej Opery Królewskiej jest Teatr Stanisławowski w Starej Oranżerii na terenie Łazienek Królewskich.
Jest to najmłodsza, trzynasta scena operowa[4][5][6] w Polsce.
Poprzez nazwę, godło i profil działalności Polska Opera Królewska nawiązuje do początków opery w Polsce. Główną siedzibą teatru jest Teatr Królewski (Teatr Stanisławowski) w Łazienkach, oryginalny XVIII-wieczny teatr dworski, zbudowany z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Działalność Polskiej Opery Królewskiej to przede wszystkim nowe realizacje oper dawnych (głównie epoki baroku i klasycyzmu), a także przywracanie na scenie repertuaru muzyki polskiej: dzieł operowych utworów wokalnych i instrumentalnych. Polska Opera Królewska prowadzi aktywną działalność koncertową, prezentując kompozycje dawne i współczesne, kameralne i symfoniczne.
Polska Opera Królewska wystawia sceniczne i półsceniczne spektakle widowiskowe (oratoria, kantaty sceniczne, balety, melodramy, misteria i traktaty poetyckie), a także dzieła współczesne i prapremiery[7]. Teatr organizuje również festiwale operowe.
Na pierwszego dyrektora Polskiej Opery Królewskiej powołano profesora Ryszarda Peryta[9][10], który sprawował tę funkcję w latach 2017-2019 (aż do śmierci, po długiej chorobie)[11]. Zaangażowany w organizację i rozwój instytucji od początku jej istnienia Andrzej Klimczak[12] w latach 2017-2019 był zastępcą dyrektora.
Od 2019 r. dyrektorem naczelnym jest Andrzej Klimczak[13], zastępcą dyrektora jest Magdalena Kaczorowska, od początku istnienia instytucji do momentu objęcia tego stanowiska sprawująca funkcję kierownika działu organizacji pracy artystycznej[14]. Zastępcą dyrektora ds. finansów i administracji jest Iwona Pastwa-Zarychta[15].
Dawid Runtz od 2017 roku jest pierwszym dyrygentem Polskiej Opery Królewskiej[16][17].
Struktura i zespoły Polskiej Opery Królewskiejedytuj kod
Zespół Wokalny Polskiej Opery Królewskiej[19], wykonujący partie chóralne w scenicznych oraz koncertowych prezentacjach oper, oratoriów i innych dzieł wokalno-instrumentalnych pod kierownictwem dyrygentki Liliany Krych[20].
Orkiestra Polskiej Opery Królewskiej[21] – pierwszym dyrygentem jest Dawid Runtz, orkiestrą kieruje Karol Szwech;
Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery KrólewskiejCapella Regia Polona[22][23] – powołany we wrześniu 2018, pod kierownictwem Krzysztofa Garstki[24].
Inscenizacje w Polskiej Operze Królewskiejedytuj kod
Festiwal Polskiej Opery Królewskiej: kolejne edycje Festiwalu organizowane są w lipcu, są to prezentacje i podsumowania poszczególnych sezonów artystycznych, a także premiery nowych inscenizacji[25]. Podczas Festiwalu POK prezentowała także utwory kameralne i symfoniczne, wokalne i instrumentalne na Zamku Królewskim, w Pałacu na Wyspie w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie oraz w Studiu Koncertowym Polskiego Radia. Pomysłodawcą corocznych letnich spotkań muzycznych jest Andrzej Klimczak[26]. W latach 2018-2021 odbyły się 4 edycje Letniego Festiwalu Polskiej Opery Królewskiej.
In Tempore Regum. Muzyka Czasu Królów: prezentacja kompozycji tworzonych i wykonywanych w Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku, m.in. utwory sakralne Szymona Ferdynanda Lechleitnera, Damiana Stachowicza i Jacka Szczurowskiego, a także fragmenty instrumentalne z dzieł operowych kompozytorów francuskich: André Campry oraz Jean-Babtiste’a Lully’ego oraz kompozytora niemieckiego Johanna Adolfa Hasse. Wystawiono także pierwszą w POK premierę baletową Noverre en Action[29] (IX 2020).
I Festiwal Barokowy Polskiej Opery Królewskiej[30]: festiwal dzieł barokowych, m.in. premiera Rinalda G.F. Haendla, a także prezentacje dzieł H. Purcella (Dydona i Eneasz), G.B. Pergolesiego (La serva padrona), G.F. Haendla (Rodelinda) i A. Scarlattiego (Scene buffe) oraz wznowienie Orfeusza C. Monteverdiego (IX-X 2021).
Program polegający na prezentacji koncertów z udziałem zespołów artystycznych Polskiej Opery Królewskiej w różnych miejscowościach Polski, mający na celu dotarcie do publiczności, która na co dzień nie ma dostępu do teatru operowego[31].
W ramach cyklu zaprezentowano m.in. :
2019:
Oratorium Mesjasz G.F. Haendla w ramach XIV Festiwalu Międzynarodowego im. G.G. Gorczyckiego, (Capella Regia Polona, Krzysztof Garstka – klawesyn, prowadzenie);
2020:
Olga Pasiecznik i Anna Radziejewska wraz z Capella Regia Polona pod dyrekcją Krzysztofa Garstki w Chorzowskim Centrum Kultury (koncert w ramach XV Międzynarodowego Festiwalu im. G. G. Gorczyckiego);
Te deum i Msza koronacyjna C-dur Mozarta oraz III Litania Ostrobramska Moniuszki w kolegiacie w Wejherowie (pod dyrekcją Dawida Runtza);
Kantaty J.S. Bacha (Olga Pasiecznik wraz z Capella Regia Polona w Nowym Domu Sztuki w Radziejowicach);
2021:
Pieśni W.A. Mozarta w wykonaniu Olgi Pasiecznik i Natalii Pasiecznik w ramach III Letniego Festiwalu Muzyki Sakralnej „Ucho igielne” w Sandomierzu i okolicach oraz III Czarnoleskiego Festiwalu Sztuk;
Koncert Cessate, omai cessate: arie i kantaty Antonia Vivaldiego, w wykonaniu Anny Radziejewskiej i Capella Regia Polona pod dyrekcją Krzysztofa Garstki), w bazylice w Sandomierzu;
Requiem W.A. Mozarta w Policznej (Marta Boberska, Aneta Łukaszewicz, Jacek Szponarski i Wojciech Gierlach), pod dyrekcją Dawida Runtza;
Inauguracja 16. Festiwalu Goldbergowskiego w Gdańsku, z udziałem Jakuba Józefa Orlińskiego (utwory J.S. Bacha, G.F. Haendla oraz J.V. Medera), pod dyrekcją Krzysztofa Garstki;
Koncertowa wersja Strasznego dworu S. Moniuszki, z towarzyszeniem Orkiestry Polskiej Opery Królewskiej pod batutą Dawida Runtza na dziedzińcu Zespołu Zamkowo-Parkowego w Krasiczynie (5 IX 2021).