Piranga szkarłatna

Długość ciała 17–19 cm. Samiec – płomiennoszkarłatny, o czarnych skrzydłach i ogonie. Jednoroczne samce bardziej matowe, pomarańczowoczerwone, a skrzydła i ogon mają brązowoczarne. Samice oraz młode z wierzchu zielone, od spodu żółte; skrzydła i ogon od szarobrązowych do czarnobrązowych. Kiedy nadchodzi jesień, samce podobne do samic, lecz zieleń jaskrawsza, ciemię żółtawe, a żółty spód ciała pokryty jest delikatnie pomarańczowym nalotem. Młode są podobne do samicy, z żółtymi paskami na skrzydłach.

Lasy liściaste, szczególnie dębowe, w południowo-środkowej i południowo-wschodniej Kanadzie po południowo-wschodnie USA. Zimę spędza od Panamy przez północno-zachodnią do środkowo-zachodniej części Ameryki Południowej (aż po środkową Boliwię)^[2].

IUCN uznaje pirangę szkarłatną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku^[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 2,2 miliona osobników^[7]. Trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny^[3].

• Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0. Brak numerów stron w książce

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).