Philippe Leclerc de Hauteclocque
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
![]() | |||
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1902 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 listopada 1947 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1924–1947 | ||
Siły zbrojne |
| ||
Stanowiska | d-ca 2 Dywizji Pancernej | ||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
|
Philippe Leclerc de Hauteclocque, właściwie Philippe François Marie de Hauteclocque, pseudonim Jacques Leclerc[1] (ur. 22 listopada 1902 w Belloy-Saint-Léonard, zm. 28 listopada 1947 k. Colomb-Béchar) – francuski dowódca wojskowy, generał armii Francuskich Sił Zbrojnych, marszałek Francji (1952, pośmiertnie).
W 1924 ukończył École Spéciale Militaire de Saint-Cyr i wstąpił do armii francuskiej. W 1937 został awansowany do stopnia kapitana. Po klęsce Francji w czerwcu 1940 postanowił przyłączyć się do Wolnych Francuzów i udał się do Anglii. Generał Charles de Gaulle awansował go do stopnia majora i skierował do Francuskiej Afryki Równikowej jako gubernatora Kamerunu. Podległe mu oddziały pokonały wojska państw Osi atakujące Czad w listopadzie 1940, a następnie – rosnąc w siły – odbył zwycięską kampanię w Afryce Zachodniej odznaczając się jako dowódca podczas walk w Tunezji. W międzyczasie dosłużył się stopnia generała brygady (1941).
Po lądowaniu w Normandii w czerwcu 1944 dowodzona przezeń 2 Dywizja Pancerna została skierowana do Paryża dla wsparcia powstania, które tam wybuchło. Leclerc przyjął kapitulację załogi niemieckiej na dworcu Gare Montparnasse. W dalszych miesiącach wojny jego oddziały wyzwoliły Strasburg, a swój szlak bojowy zakończyły w górskiej kwaterze Adolfa Hitlera w Berchtesgaden. W czasie zajmowania Niemiec w 1945 r. Leclerc kazał rozstrzelać bez sądu 12 wziętych do niewoli francuskich żołnierzy Waffen-SS[2].
Po zakończeniu wojny w Europie otrzymał (wraz ze stopniem generała dywizji – fr. général de division) dowództwo sił francuskich w rejonie Pacyfiku i reprezentował Francję podczas podpisania przez Japonię aktu kapitulacji w Zatoce Tokijskiej. Jako głównodowodzący w Indochinach pokonał blokujące Sajgon siły Việt Minhu.
Zginął w wypadku lotniczym w okolicach Colomb-Béchar (obecnie Baszszar) w Algierii. Pośmiertnie został awansowany do stopnia marszałka Francji.
Gubernatorzy Paryża |
|
---|---|
Dowódcy generalni sił zbrojnych w Paryżu |
|
Gubernatorzy wojskowi Paryża |
|
Okupacja niemiecka |
|
Gubernatorzy wojskowi Paryża |
|