W zawodach FIS Cup zadebiutował przed ukończeniem 15 lat. 28 lipca 2007 w Bischofshofen zajął 55. miejsce. Dzień później zdobył pierwsze punkty dzięki zajęciu 22. pozycji[7]. W Pucharze Kontynentalnym wystartował po raz pierwszy 3 stycznia 2009 w niemieckim Braunlage, zajmując 21. miejsce. 25 stycznia w Kranju po raz pierwszy stanął na podium, zajmując 2. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2009. W indywidualnym konkursie skoków narciarskich zajął 6. miejsce, zaś w zawodach drużynowych był 5.[8] Wystartował też w konkursie skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2009, odbywającym się na skoczni Skalite w Szczyrku. W konkursie indywidualnym zwyciężył, ustanawiając nowy rekord obiektu[9]. Złoty medal zdobył również w konkursie drużynowym, w którym wystąpił wraz z Luką Lebanem, Jaką Hvalą i Rokiem Justinem[10]. 15 marca w Pragelato ponownie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, powtarzając wynik z Kranja[8].
5 grudnia 2009 w Lillehammer Prevc zadebiutował w Pucharze Świata. Zajmując 22. pozycję, już w swoim pierwszym starcie zdobył punkty. 22 stycznia 2010 w Zakopanem zajął 14. miejsce[11]. Tydzień później wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 w Hinterzarten. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Austriakiem Michaelem Hayböckiem[12], zaś w konkursie drużynowym zajął trzecie miejsce. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. W indywidualnym konkursie na skoczni normalnej zajął 7. miejsce, a na skoczni dużej był 16. indywidualnie i 8. w drużynie. W marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w drugiej dziesiątce[11]. W klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2009/2010 znalazł się na 35. pozycji[13].
8 sierpnia 2010 zadebiutował w Letnim Grand Prix, w zawodach w Hinterzarten zajmując 22. miejsce. Sześć razy zdobył punkty Letniego Grand Prix 2010, a w najlepszym występie, 1 października w Libercu, zajął 9. pozycję[14].
W sezonie zimowym 2010/2011 Prevc regularnie startował w zawodach Pucharu Świata. Zdobył punkty w większości konkursów, a najlepszym miejscem, jakie zajął, było 11., uzyskane 3 stycznia 2011 w Innsbrucku i 22 stycznia w Zakopanem[14]. 59. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 13. pozycji, a w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2011/2012 zajął 24. miejsce[13]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. W konkursach na skoczni normalnej był 17. indywidualnie i 6. w drużynie. Na skoczni dużej indywidualnie był 25., zaś w konkursie drużynowym, startując wraz z Jurijem Tepešem, Jernejem Damjanem i Robertem Kranjcem, zdobył brązowy medal[14].
Sezon 2011/2012 Pucharu Świata rozpoczął szeregiem miejsc w drugiej i trzeciej dziesiątce (w tym powtarzając w Innsbrucku wynik z poprzedniego roku). 20 stycznia 2012 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce wśród najlepszych dziesięciu zawodników, konkurs w Zakopanem kończąc na czwartej pozycji. Dzień później był 6. W kilku spośród kolejnych konkursów również znalazł się w pierwszej dziesiątce, wynik z Zakopanego powtarzając w Willingen[15]. 19 lutego w zawodach drużynowych Pucharu Świata na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie oddał zakończony upadkiem skok na odległość 225,5 m. Reprezentacja Słowenii zwyciężyła w konkursie[17], lecz Prevc doznał złamania obojczyka[18]. W wyniku kontuzji nie wystartował do końca sezonu w żadnych zawodach, w tym w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012[15]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 15. miejscu z 400 punktami[13].
W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata Prevc regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. Był między innymi piąty w Innsbrucku, a także na skoczniach mamucich w Vikersund i Harrachovie, a także czwarty w Oberstdorfie, w ostatnich zawodach przed mistrzostwami świata. Wygrywał w zawodach drużynowych w Zakopanem i Willingen[19].
W indywidualnym konkursie skoków narciarskich na skoczni normalnej na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 zdobył brązowy medal, przegrywając z Andersem Bardalem i Gregorem Schlierenzauerem[20]. Na skoczni dużej zdobył srebro – Prevca wyprzedził jedynie Kamil Stoch[21]. W drużynowym konkursie mieszanym zajął 8., a w drużynowych zawodach mężczyzn 6. pozycję. 22 marca 2013 po raz pierwszy w karierze stanął na podium indywidualnego konkursu Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce na Letalnicy w Planicy. Dwa dni później w kończących sezon zawodach na tej samej skoczni uplasował się na trzeciej pozycji[19]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2012/2013 znalazł się na 7. miejscu z 744 punktami[13].
W listopadowych i grudniowych zawodach Pucharu Świata w skokach narciarskich 2013/2014 Prevc zajmował głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Pod koniec grudnia zaczął notować lepsze rezultaty; 62. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął 3. miejscem w Oberstdorfie. Po dwóch słabszych występach po raz kolejny stanął na podium w Bischofshofen, zajmując drugie miejsce. Następnie wystartował w zawodach na mamuciej skoczni Kulm w Tauplitz. W pierwszym konkursie po raz kolejny zajął drugą pozycję, natomiast dzień później, 12 stycznia 2014 odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Tydzień później w Zakopanem po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. miejsce[22]. 25 stycznia 2014 po zwycięstwie na skoczni w Sapporo po raz pierwszy w karierze został liderem Pucharu Świata[23]. Następnego dnia na tej samej skoczni był drugi, a kolejne zawody, odbywające się w Willingen, kończył na 7. i 3. pozycji[22].
9 lutego Prevc zdobył srebrny medal w zawodach na skoczni normalnej w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w Soczi, przegrywając jedynie z Kamilem Stochem. 15 lutego wywalczył brąz na skoczni dużej przegrywając ze Stochem i Noriakim Kasaim. W konkursie drużynowym 17 lutego reprezentacja Słowenii z Prevcem w składzie zajęła 5. miejsce. Po kilku miejscach w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata na przełomie lutego i marca oraz słabszych występach w zawodach w Norwegii (w tym jedynym w sezonie miejscu poza trzydziestką w Trondheim) Prevc wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 w Harrachovie, zdobywając na nich brązowy medal. W kończących sezon zawodach PŚ w Planicy dwukrotnie stanął na podium, w drugim konkursie odnosząc trzecie w karierze indywidualne zwycięstwo[22].
Od początku sezonu 2014/2015 Pucharu Świata Prevc regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. 7 grudnia 2014 stanął na drugim stopniu podium w zawodach w Lillehammer. Dwukrotnie zajmował trzecie miejsca w konkursach 63. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen[24]. Na tej samej pozycji ukończył TCS w klasyfikacji generalnej[13]. 15 stycznia 2015 był 2. w konkursie w Wiśle. 24 stycznia w Sapporo odniósł pierwsze w sezonie indywidualne zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. Na podium stawał również w kolejnych zawodach: drugim konkursie w Sapporo (3. miejsce) i pierwszym w Willingen (2. miejsce). W drugim konkursie w Willingen był czwarty, ale już w kolejnym, w Titisee-Neustadt, ponownie zajął 3. pozycję.
14 lutego 2015 roku na skoczni Vikersundbakken pobił o 3,5 metra rekord świata Johana Remena Evensena, osiągając odległość 250 m. Skok ten dał mu zwycięstwo w konkursie i pozwolił na objęcie prowadzenia w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[25]. Już następnego dnia rekord Prevca został pobity przez Norwega Andersa Fannemela o 1,5 metra[26]. W kolejnych dniach Prevc wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Startował na nich jako lider Pucharu Świata i był wymieniany jako jeden z faworytów[27]. Indywidualnie zajął jednak 13. miejsce na skoczni normalnej i 4. na dużej, a drużynowo 5. w konkursie mieszanym i 6. w zawodach mężczyzn[24].
Po dwóch miejscach poza czołową trójką w zawodach w Lahti[24] Prevc stracił pozycję lidera Pucharu Świata[28]. W pięciu ostatnich indywidualnych konkursach w sezonie Prevc stawał na podium, zajmując raz pierwsze, trzykrotnie drugie i raz trzecie miejsce[24]. Wystarczyło to do zdobycia w klasyfikacji generalnej takiej samej liczby punktów, co Severin Freund. Kryształowa Kula przyznana została jednak Niemcowi ze względu na większą liczbę zwycięstw w konkursach[29][30]. Prevc zdobył natomiast Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2014/2015[13].
Prevc rozpoczął sezon 2015/2016 Pucharu Świata od drugiej pozycji w Klingenthal. W kolejnym konkursie był 11., ale 6 grudnia w Lillehammer zajmując 2. miejsce rozpoczął trwającą prawie dwa miesiące serię miejsc na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata. Był 2. i 1. w Niżnym Tagile, dwukrotnie zwyciężył w Engelbergu, po trzecim miejscu w Oberstdorfie wygrał trzy pozostałe konkursy 64. Turnieju Czterech Skoczni, a w konsekwencji cały turniej[13][31]. Po kolejnym zwycięstwie w Willingen wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Zdobył na nich złoty medal w zawodach indywidualnych, natomiast w konkursie drużynowym reprezentacja Słowenii z Prevcem w składzie zajęła 4. miejsce[31].
Był trzeci w pierwszym po zakończeniu mistrzostw konkursie Pucharu Świata w Zakopanem. 30 stycznia w Sapporo zwyciężył, ale następnego dnia zajął 6. miejsce, kończąc tym samym serię miejsc na podium. 10 lutego wygrał w Trondheim, po czym wystartował na skoczni mamuciej w Vikersund. W pierwszym konkursie był 4., a w dwóch kolejnych zwyciężył. W drugiej połowie lutego trzykrotnie zajął miejsca poza podium w zawodach w Finlandii, po czym dwukrotnie zwyciężył w Ałmaty. W marcowych zawodach był piąty w Wiśle, drugi w Titisee-Neustadt, a na zakończenie sezonu dwukrotnie zwyciężył i raz był drugi na Letalnicy[31].
Ostatecznie Prevc zdobył w sezonie 2015/2016 Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata, jak również Małą Kryształową Kulę za Puchar Świata w lotach narciarskich 2015/2016. Reprezentant Słowenii ustanowił w tym czasie kilka rekordów: największej liczby punktów w sezonie (2303), liczby zwycięstw w sezonie (15), liczby podiów w sezonie (22), przewagi nad drugim zawodnikiem klasyfikacji generalnej (813 nad Severinem Freundem)[32].
W lipcu 2016 dwukrotnie zwyciężył w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kranju. W konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix 2016 dwa razy stawał na najniższym stopniu podium (w październiku w Hinzenbach i Klingenthal), łącznie pięciokrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce[33].
W otwierającym sezon 2016/2017 Pucharu Świata konkursie na Rukatunturi prowadził po pierwszej serii, w drugiej jednak upadł, kończąc zawody na 3. pozycji. Pierwsze zwycięstwo w cyklu odniósł w ten sposób młodszy brat Prevca, Domen[34]. Dzień później Peter Prevc był 7., zaś w kolejnych miesiącach zaczął osiągać gorsze wyniki: w grudniu i styczniu najwyżej klasyfikowany był na 9. miejscu. Od lutego regularnie zaczął zajmować miejsca w pierwszej dziesiątce, odnosząc jedno zwycięstwo – 11 lutego w Sapporo[33].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 11. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, był też 4. w drużynie mieszanej i 5. w męskiej. W marcowych zawodach Pucharu Świata indywidualnie najwyżej znalazł się na 6. pozycji[33]. Cały cykl ukończył na 9. miejscu z 716 punktami[13].
W kwietniu 2018 u Prevca przeprowadzono zabieg usunięcia narośli w okolicy lewej kostki. W wyniku zbyt szybkiego powrotu do treningów powstał bolesny stan zapalny i w lipcu 2018 Prevc przeszedł kolejny zabieg[36][37]. Po nim treningi na skoczni wznowił ostatecznie w październiku[38].
Starty w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od rozgrywanych w połowie grudnia zawodów w Engelbergu, gdzie zajął 35. i 16. miejsce. Do lutego 2019 startował w cyklu nieregularnie, w większości występów nie zdobywając punktów. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie indywidualnie zajął 16. miejsce na dużej i 24. na normalnej skoczni, w drużynie męskiej był 6., a w mieszanej 4. W otwierającym Raw Air 2019 konkursie w Oslo zajął 3. pozycję; było to jego jedyne w sezonie indywidualne miejsce na podium. We wszystkich marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej trzydziestce[39]. Sezon zakończył na 29. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 179 punktami[13].
W Letnim Grand Prix 2019 trzykrotnie zakończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hinterzarten[40].
W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich konkursach. Indywidualnie najczęściej zajmował lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. 22 grudnia 2019 zajął 2. pozycję w drugim konkursie w Engelbergu. W styczniu 2020 najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w Bischofshofen, a w lutym na 4., które zajął dwukrotnie, w Sapporo i Râșnovie. 9 marca zwyciężył w zawodach Raw Air 2020 w Lillehammer[40]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata zakończył na 8. pozycji z 789 punktami[13].
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 11. pozycji, w styczniu 2021 w Innsbrucku oraz w marcu w Planicy[41]. Sezon zakończył na 23. lokacie w klasyfikacji generalnej cyklu z 230 punktami[13].
Nie wystąpił w Raw Air 2022 z powodu zakażenia wirusem SARS-CoV-2[44]. Do startów powrócił na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2022. Zajął na nich 4. miejsce indywidualnie, a w drużynie, wraz z Domenem Prevcem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobył złoty medal. W kończących sezon Pucharu Świata zawodach w Planicy dwukrotnie stanął na podium zawodów indywidualnych: 25 marca 2022 był 2., a 27 marca zajął 3. lokatę[43]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 15. pozycji z 460 punktami[13].
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej kończył zawody w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 6. miejscu, w styczniu 2023 w Sapporo[45]. 1 marca 2023 z powodu wypięcia wiązania w prawej narcie upadł na treningu przed zawodami na dużej skoczni na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, w wyniku czego doznał wstrząśnienia mózgu. Do końca sezonu nie wystąpił już w zawodach międzynarodowych[46][47]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył ostatecznie na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 274 punktami[13].
Do startów międzynarodowych powrócił 23 września 2023 w Râșnovie, zajmując 35. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix. W pierwszej połowie sezonu 2023/2024 Pucharu Świata zajmował naprzemiennie lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej w tym okresie sklasyfikowany był na 5. miejscu, które zajął 14 stycznia 2024 w Wiśle. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Konkurs indywidualny ukończył na 26. pozycji, a w drużynie zdobył wspólnie z Lovro Kosem, Domenem Prevcem i Timim Zajcem złoty medal[48]. 6 lutego 2024 ogłosił na konferencji prasowej, że po sezonie 2023/2024 zakończy karierę sportową[49].
W pozostałej części sezonu regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata. 24 lutego 2024 powrócił po blisko dwuletniej przerwie na podium indywidualnych zawodów cyklu, konkurs na mamuciej skoczni w Oberstdorfie kończąc na 2. pozycji. Wynik ten powtórzył dzień później na tym samym obiekcie. 2. miejsce zajmował również dwukrotnie w marcu: w drugim konkursie w Lahti oraz pierwszych zawodach w Trondheim w ramach Raw Air 2024[48]. Cały ten turniej ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[13]. 22 marca 2024 w Planicy odniósł pierwsze po czteroletniej przerwie i ostatnie w karierze zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. 24 marca swój ostatni występ w tym cyklu ukończył na 6. lokacie[48]. W sezonie 2023/2024 zdobył w nim 1071 punktów, co pozwoliło na zajęcie 5. miejsca w klasyfikacji generalnej. Puchar Świata w lotach narciarskich 2023/2024 ukończył natomiast na 3. lokacie z 382 punktami[13].
Miejsca w poszczególnych turniejach i pucharachedytuj kod