Peter Žonta

słoweński skoczek narciarski

Peter Žonta (ur. 9 stycznia 1979 w Lublanie) – słoweński skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Peter Žonta
Ilustracja
Peter Žonta podczas zawodów w Zakopanem (2004).
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1979
Lublana

Klub

Dolomiti Lublana

Wzrost

180 cm

Reprezentacja

 Słowenia

Debiut w PŚ

8 grudnia 1995 w Villach (46. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

6 stycznia 1996 w Bischofshofen (15. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

4 stycznia 2004 w Innsbrucku (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

4 stycznia 2004 w Innsbrucku

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Brąz
2002
Salt Lake City
duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
Złoto
1997
Canmore
drużynowo
Brąz
1996
Asiago
drużynowo
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni
brąz 3. miejsce
2003/2004

Kariera

Reprezentował klub Dolomiti Lublana, pierwszy skok oddał w 1985 roku. W Pucharze Świata zadebiutował 8 grudnia 1995 roku w austriackim Villach, gdzie zajął 46. miejsce. Pierwsze punkty PŚ zdobył blisko miesiąc później, podczas trzeciego konkursu 44. edycji Turnieju Czterech Skoczni, 4 stycznia 1996 roku w Innsbrucku, kiedy zajął 15. miejsce. Punktował także 17 lutego w amerykańskim Iron Mountain, zajmując tym razem 28. miejsce. Dało mu to 69. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1995/1996. W międzyczasie wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Asiago, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym.

Starty w sezonie 1996/1997 zaczął dopiero w styczniu zajmując między innymi 16. i 26. miejsce w szwajcarskim Engelbergu, w dniach 11 i 12 stycznia 1997 roku. Punktował jeszcze trzykrotnie, ale najlepszy wynik osiągnął pierwszego dnia w Engelbergu. W połowie lutego zdobył złoty medal w konkursie drużynowym podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Canmore. Już kilka dni później wystartował na Mistrzostwach Świata w Trondheim, gdzie indywidualnie plasował się poza najlepszą trzydziestką, a w konkursie drużynowym był szósty. W klasyfikacji generalnej zajął 60. pozycję. W kolejnym sezonie zaprezentował się jeszcze słabiej, punktując cztery razy, najlepszy wynik osiągając 8 grudnia 1997 roku w Villach oraz 1 stycznia 1998 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajmował 22. miejsce. Na Mistrzostwach Świata w Lotach w Oberstdorfie uplasował się na 32. pozycji. Wystartował także na Igrzyskach Olimpijskich w Nagano, gdzie był dziesiąty w drużynie, a w lepszym z indywidualnych startów zajął. 28. miejsce na dużej skoczni. Po powrocie do zawodów pucharowych nie zdobywał już punktów i sezon zakończył na 63. miejscu.

Po słabym początku sezonu 1998/1999, w dalszej części cyklu prezentował się lepiej. Wtedy też po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów - 17 stycznia 1999 roku w Zakopanem zajął dziewiąte miejsce. Wynik ten powtórzył 9 marca w norweskim Trondheim i 11 marca w szwedzkim Falun. Najlepszy wynik osiągnął jednak 7 lutego w czeskim Harrachovie, gdzie był siódmy. Pozwoliło mu to zająć 25. miejsce w klasyfikacji generalnej. Pod koniec lutego wystąpił na Mistrzostwach Świata w Ramsau, indywidualnie plasując się drugiej dziesiątce, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął piąte miejsce w konkursie drużynowym.

Przyzwoicie prezentował się także w pierwszej części sezonu 1999/2000. Zajął między innymi ósme i siódme miejsce we włoskim Val di Fiemme, w dniach 4 i 5 grudnia 1999 roku. Od tego momentu uzyskiwał coraz słabsze wyniki, ostatnie punkty zdobywając pod koniec stycznia. W klasyfikacji generalnej uplasował się jedną pozycję wyżej niż przed rokiem. W sezonie 2000/2001 startował rzadko. Siedmiokrotnie zdobył punkty, najlepiej wypadając 20 stycznia 2001 roku w amerykańskim Park City, gdzie zajął 10. miejsce. W efekcie zakończył sezon na 39. pozycji.

Wystartował we wszystkich konkursach sezonu 2001/2002, tylko raz nie zdobywając punktów - 12 stycznia 2002 roku w niemieckim Willingen zajął 37. miejsce. W klasyfikacji końcowej 50. Turnieju Czterech Skoczni uplasował się na 11. pozycji po tym, jak zajął osiemnaste miejsce w Oberstdorfie, siedemnaste w Ga-Pa, 24. miejsce w Innsbrucku i ósme w Bischofshofen. Dobre wyniki uzyskał także podczas konkursów w Japonii: 24 stycznia w Hakubie był siódmy, a dwa dni później w Sapporo zajął czwarte miejsce. Na Igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku razem z Damjanem Frasem, Robertem Kranjcem i Primožem Peterką wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. W obu startach indywidualnych zajął trzynaste miejsce. Sezon zakończył na czternastej pozycji w klasyfikacji generalnej.

W 2003 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Val di Fiemme, indywidualnie zajmując 29. miejsce na dużej skoczni i szóste w konkursie drużynowym. W sezonie 2002/2003 sześciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 14 grudnia 2002 roku w Titisee-Neustadt, gdzie był piąty. W klasyfikacji generalnej zajął 19. miejsce. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2003/2004, kiedy to zajął 10. miejsce w klasyfikacji końcowej. Wtedy też po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zwyciężając 4 stycznia w Innsbrucku. Dwa dni później w Bischofshofen zajął drugie miejsce, ustępując tylko Sigurdowi Pettersenowi z Norwegii. W pozostałych konkursach 52. Turnieju Czterech Skoczni zajął jedenaste miejsce w Oberstdorfie i piąte w Garmisch-Partenkirchen. Dało mu to trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej turnieju, za Pettersenem i Martinem Höllwarthem z Austrii. Nigdy później nie stanął na podium zawodów Pucharu Świata. Zajął ósme miejsca w obu konkursach w Libercu oraz dziesiąte w pierwszym konkursie w Zakopanem 17 stycznia. Na Mistrzostwach Świata w Lotach w Planicy zajął 46. pozycję.

W sezonie 2004/2005 spisywał się słabiej, często kończył rywalizację już na pierwszej serii zawodów. Ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce, a od początku lutego nie startował w zawodach. W 2005 roku odniósł kontuzję, przez co nie startował w sezonie 2005/2006. Do rywalizacji powrócił 3 lutego 2007 roku, zajmując 24. miejsce w Titisee-Neustadt. Następnego dnia zajął jednak dopiero 47. miejsce. Został powołany do kadry słoweńskiej na Mistrzostwa Świata w Sapporo w 2007 roku, gdzie indywidualnie zajmował odległe miejsca, a w konkursie drużynowym Słoweńcy z Žontą w składzie zajęli 10. miejsce. W klasyfikacji końcowej sezonu 2006/2007 zajął 77. miejsce.

W 2007 roku zakończył karierę, z zawodu jest policjantem. Skakał na nartach firmy Rossignol, miał buty Raess i wiązania Win Air.

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
39.11 lutego1998 NaganoSkocznia normalna indywidualnie80.5 pkt-154.0 pkt Jani Soininen
28.15 lutego1998 NaganoSkocznia duża indywidualnie178.4 pkt-93.9 pkt Kazuyoshi Funaki
10.16 lutego1998 NaganoSkocznia duża drużynowo[a]610.3 pkt-322.7 pkt  Japonia
13.10 lutego2002 Salt Lake CitySkocznia normalna indywidualnie239.5 pkt-29.5 pkt Simon Ammann
13.13 lutego2002 Salt Lake CitySkocznia duża indywidualnie234.2 pkt-47.2 pkt Simon Ammann
3. 14 lutego2002 Salt Lake CitySkocznia duża drużynowo[b]946.3 pkt-27.8 pkt  Niemcy
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
37.22 lutego1997 TrondheimSkocznia normalna indywidualnie109.0 pkt-154.5 pkt Janne Ahonen
6.27 lutego1997 TrondheimSkocznia duża drużynowo[c]791.1 pkt-164.2 pkt  Finlandia
44.1 marca1997 TrondheimSkocznia duża indywidualnie66.5 pkt-185.6 pkt Masahiko Harada
15.21 lutego1999 RamsauSkocznia duża indywidualnie197.5 pkt-65.9 pkt Martin Schmitt
5.23 lutego1999 RamsauSkocznia duża drużynowo[d]762.3 pkt-226.6 pkt  Niemcy
19.26 lutego1999 RamsauSkocznia normalna indywidualnie219.5 pkt-35.5 pkt Kazuyoshi Funaki
29.22 lutego2003 Val di FiemmeSkocznia duża indywidualnie204.8 pkt-84.2 pkt Adam Małysz
6.23 lutego2003 Val di FiemmeSkocznia duża drużynowo[e]954.5 pkt-92.4 pkt  Finlandia
39.24 lutego2007 SapporoSkocznia duża indywidualnie72.0 pkt-194.1 pkt Simon Ammann
10.25 lutego2007 SapporoSkocznia duża drużynowo[f]372.9 pkt-627.3 pkt  Austria
30.3 marca2007 SapporoSkocznia normalna indywidualnie208.0 pkt-69.0 pkt Adam Małysz
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
32.25 stycznia1998 OberstdorfLoty indywidualnie337.6 pkt-438.8 pkt Kazuyoshi Funaki
46.22 lutego2004 PlanicaLoty indywidualnie61.8 pkt-770.3 pkt Roar Ljøkelsøy
MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
25.30 stycznia1996 AsiagoSkocznia normalna indywidualnie?? Michael Uhrmann
3. 1 lutego1996 AsiagoSkocznia normalna drużynowo[g]??  Niemcy
4.12 lutego1997 CanmoreSkocznia normalna indywidualnie?? Wilhelm Brenna
1. 13 lutego1997 CanmoreSkocznia normalna drużynowo[h]?--

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[1]
1995/199669.
1996/199760.
1997/199863.
1998/199925.
1999/200024.
2000/200139.
2001/200214.
2002/200319.
2003/200410.
2004/200543.
2006/200777.

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćSkoczniaNotaPozycjaStrataZwycięzca
1.4 stycznia 2004 InnsbruckBergisel265.2 pkt1.--
2.6 stycznia 2004 BischofshofenPaul-Ausserleitner-Schanze263.4 pkt2.-2.4 pktSigurd Pettersen

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[2]
Sezon 1995/1996
punkty
--46q----53q3115--------2831----45-19
Sezon 1996/1997
punkty
--------q491626---2142--264128q--38
Sezon 1997/1998
punkty
37q2422q4044q2243494750342839-q50qqq---q3428
Sezon 1998/1999
punkty
3833q24q43--1937q202026169--4212725409943qq-212
Sezon 1999/2000
punkty
49778711181622121912151622422232q44445442qq35q234
Sezon 2000/2001
punkty
qq6012q2120--10363730qq39q1620404996
Sezon 2001/2002
punkty
23142820133019121118172483710257415142015364
Sezon 2002/2003
punkty
151312785913830311191513154316293118202626413031410
Sezon 2003/2004
punkty
8172417161151288102813251325201518132235545
Sezon 2004/2005
punkty
2039253324383216q3637q---332830221525-------74
Sezon 2006/2007
punkty
-------------2447---------7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q  – zawodnik nie zakwalifikował się -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsceŹr.
1995/199642.[3]
1996/199778.[1]
1997/199843.
1998/199931.
1999/200016.
2000/200123.
2001/200211.
2002/200321.
2003/20043.
2004/200547.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsceŹr.
199743.[4]
199926.[5]
200051.[6]
200124.[7]
200213.[1]
200332.
200415.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[1]
1997/199851.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[8]
199611.
199726.
199925.
200030.
200111.
200225.
200344.
200438.

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćSkoczniaNotaPozycjaStrataZwycięzca
1.9 września 2001 HakubaSkocznia Olimpijska234.2 pkt3.-19.9 pktMasahiko Harada

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[2]
1995
punkty
---q0
1996
punkty
41993519103
1997
punkty
194210393438
1999
punkty
164827222138
2000
punkty
474720112832272350
2001
punkty
322212163483138
2002
punkty
25q1819212646
2003
punkty
4419485012
2004
punkty
1134q----24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[2]
1995/199655.
1996/1997141.
1997/199891.
1998/199944.
1999/200069.
2000/200161.
2001/200259.
2006/200716.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

  1. Velenje – 28 czerwca 1997 (3. miejsce)
  2. Velenje – 27 czerwca 1998 (2. miejsce)
  3. Velenje – 28 czerwca 1998 (2. miejsce)
  4. Velenje – 25 czerwca 1999 (1. miejsce)
  5. Velenje – 26 czerwca 1999 (2. miejsce)
  6. Sankt Moritz – 26 grudnia 2000 (1. miejsce)
  7. Planica – 7 stycznia 2007 (3. miejsce)
  8. Vikersund – 10 marca 2007 (1. miejsce)
  9. Vikersund – 11 marca 2007 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[2]
Sezon 1995/1996
punkty
-----4---10---3572----148----218-------------168
Sezon 1996/1997
punkty
----------------------517----------------------59
Sezon 1997/1998
punkty
3----------------4---------------------------2331---118
Sezon 1998/1999
punkty
2222135231221039171422---------------------------------------265
Sezon 1999/2000
punkty
12-------------------------------------------------180
Sezon 2000/2001
punkty
3214-----17-------------------------------154
Sezon 2001/2002
punkty
5564-----------------------------------------180
Sezon 2006/2007
punkty
----141643-------------1256323
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsceŹr.
200224.[9]
200344.[10]
200444.[11]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[2]
2002
punkty
44--------100
2003
punkty
-4--------50
2004
punkty
-8------32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia