Perazyna
Perazyna, pernazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenotiazyny zawierająca łańcuch boczny z pierścieniem piperazyny.
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C20H25N3S | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 339,50 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||
Podobne związki | flufenazyna, perfenazyna, prochlorperazyna, trifluoperazyna, tioproperazyna | ||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC |
Stosowana jest jako lek przeciwpsychotyczny (neuroleptyk), najczęściej w leczeniu schizofrenii i innych psychoz, a także manii i stanów pobudzenia[1]. Przy dobrej tolerancji u chorego może być podawana długotrwale, bez zbytniego ryzyka działań niepożądanych (akatyzji, dyskinezy).
Ma bardziej zrównoważony profil terapeutyczny od chlorpromazyny; jest zaliczana do leków o umiarkowanej sile działania. W znacznym stopniu wyparła chloropromazynę z uwagi na mniejszy efekt sedatywny i znacznie mniejsze działania uboczne (w tym niepożądane działanie antycholinergiczne). W porównaniu do innych neuroleptyków wykazuje jednak stosunkowo słabe działanie przeciwpsychotyczne[1].
Jest antagonistą receptorów dopaminowych D1 i D2. Działa też antagonistycznie na receptory adrenergiczne α1, receptory muskarynowe, receptory histaminowe i receptory serotoninowe.
Preparaty
Do roku 2010 perazyna została zarejestrowana w Niemczech, Polsce, Holandii i krajach byłej Jugosławii[2][3].
Preparaty perazyny dostępne w Polsce[4]: Peragal, Perazin, Pernazinum.