Paulina Hennig-Kloska

Ukończyła studia politologiczne – w 1999 uzyskała tytuł zawodowy licencjata w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, a w 2001 magisterium na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, kształciła się również w zakresie analizy finansowej i controllingu na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (ukończyła te studia w 2005)^[1]. Pracowała jako dziennikarka lokalnej rozgłośni radiowej oraz dyrektor oddziału jednego z banków w Gnieźnie^[2]. Później związana z sektorem prywatnym, została dyrektorem generalnym w spółce prawa handlowego^[3].

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu konińskim z pierwszego miejsca na liście partii Nowoczesna Ryszarda Petru. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 7306 głosów^[4]. 26 maja 2017 zastąpiła Katarzynę Lubnauer na stanowisku rzecznika prasowego Nowoczesnej^[5]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 16 813 głosów^[6]. W lutym 2021 wystąpiła z KP KO i Nowoczesnej, przechodząc do ugrupowania Polska 2050^[7].

W wyborach w 2023 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, kandydując z ramienia koalicji Trzecia Droga i zdobywając 30 334 głosy^[8]. 12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał ją na urząd ministra klimatu i środowiska w trzecim rządzie Donalda Tuska^[9][10]. Następnego dnia została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołana na to stanowisko^[11]. W styczniu 2024 została powołana przez prezydenta w skład Rady Dialogu Społecznego^[12].

Zamężna z Arturem, ma dwie córki^[13].