Paul Hildgartner

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w styczniu 1971 roku, kiedy zdobył złoty medal w dwójkach podczas mistrzostw Europy w Imst. Parę tygodni później, także w parze z Walterem Plaiknerem zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Olang. W 1972 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo, zdobywając złoty medal w dwójkach. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Włoch w tej konkurencji; Włosi zajęli pierwsze miejsce ex aequo z reprezentantami NRD: Horstem Hörnleinem i Reinhardem Bredow. Następnie zdobył brąz w dwójkach na mistrzostwach świata w Oberhofie w 1973 roku i złoty indywidualnie na rozgrywanych pięć lat później mistrzostwach świata w Imst. W międzyczasie wystąpił na igrzyskach w Innsbrucku, gdzie w dwójkach był jedenasty, a rywalizacji w jedynkach nie ukończył. W 1979 roku był trzeci w jedynkach podczas mistrzostw świata w Königssee, przegrywając tylko z Dettlefem Güntherem z NRD i Włochem Karlem Brunnerem. Kolejny medal przywiózł z igrzysk olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, zajmując drugie miejsce w jedynkach. W zawodach tych rozdzielił na podium Bernharda Glassa z NRD i Antona Winklera z RFN. Ponadto w 1983 roku był indywidualnie trzeci na mistrzostwach świata w Lake Placid, a rok później zwyciężył w tej samej konkurencji na igrzyskach w Sarajewie. Ostatni sukces osiągnął w 1988 roku, zdobywając brązowy medal w konkurencji drużynowej podczas mistrzostw Europy w Königssee. W tym samym roku wystąpił także na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując dziesiąte miejsce w jedynkach.

W 1980 zdobył srebro w jedynkach, a w 1984 złoto. Na mistrzostwach świata zdobył pięć medali. W 1971 został mistrzem świata w dwójkach, a w 1978 w dwójkach. Na swoim koncie ma również trzy medale brązowe wywalczone w 1973 w dwójkach oraz w 1979 i 1983 w jedynkach. Na mistrzostwach Europy wywalczył sześć medali z czego cztery złote (po dwa w jedynkach i dwójkach). Raz był drugi, a raz był trzeci.

W Pucharze Świata sześciokrotnie zajmował miejsce na podium klasyfikacji generalnej, zdobywając Kryształową Kulę w sezonach 1978/1979, 1980/1981^[1] oraz 1982/1983.

W 2004 roku znalazł się w pierwszej trójce zawodników, razem z Klausem Bonsackem oraz Margit Schumann, którzy trafili do Hali Sław Światowej Federacji Saneczkarstwa^[2].

Od igrzysk olimpijskich w Turynie imię Hildgartnera nosi 17 zakręt toru w Cesanie, na którym swoje zawody rozgrywają saneczkarze, bobsleiści i skeletoniści.

• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).