Papirus 62
Papirus 62 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu oraz Septuaginty (), spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza oraz Księgi Daniela.
![]() | |
Data powstania | IV wiek |
---|---|
Rodzaj | Kodeks papirusowy |
Numer | (GA), (Rahlfs) |
Zawartość | Księga Daniela, Ewangelia Mateusza 11,25-30 † |
Język | |
Rozmiary | 6,5 cm × 5,6 cm |
Typ tekstu | tekst aleksandryjski |
Kategoria | II |
Miejsce przechowywania | Oslo |
Opis
Zachowały się fragmenty 13 kart papirusowych. Są na nich fragmenty Ewangelii Mateusza (11,25; 11,25; 11,25-26; 11,27; 11,27; 11,27-28; 11,28-29; 11,29-30; 11,30)[1], a także Księgi Daniela 3,51-53 (fragment Ody). Starotestamentowe fragmenty oznaczane są numerem 994 na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa[2].
Stosuje dierezę nad literą ypsilon[2].
Nomina sacra pisane są skrótami (θς, ις, κε, πρ, πηρ, υς)[2].
Tekst
Tekst grecki Ewangelii Mateusza reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].
Tekst Księgi Daniela reprezentuje recenzję Teodocjona[2].
- Tekst grecki Mateusza w rekonstrukcji
[25.] εν εκεινω τω καιρω̣ αποκριθεις̣ ειπεν ο [ι̅ς̅] ε̣[ξομολογο]υ[μαι] [σοι] [π̅ρ̅] κ̅[ε̅] [του] [ουρα]
νου και της γ̣η̣ς οτι εγρ̣υ̣ψας ταυ[τ]α̣ απο σο[φων] [και] [συ]ν̣[ετων] [και] απ[εκαλυψας]
αυτα νηπιοις [26.] ναι ο πη̅ρ οτι ουτως ευδοκι̣[α] –
[27.] παντα μοι παρεδοθη υπο̣ του π̣α̣τ̣[ρ]ο̣ς̣ μ̣ο̣υ̣ – [υι]
ον ει μη ο πατηρ ουδε το[ν] πατερα τ[ις] [ε]π̣ιγινω[σκει] –
αποκαλυψαι [28.] δ̣ε̣υτε προς μ̣ε παντε[ς] [οι] κοπιον̣[τες] – [αναπα]
υσω υμας [29.] α̣ρατε τον ζ̣υ̣[γο]ν μου εφ̣ [υμ]α̣ς̣ και μ̣α[θετε] – [τα]
πεινος τ̣η κ[αρ]δ̣ια και ευ[ρ]η̣σ̣ε̣τε αν̣[απα]υ̣σιν ταις – [30.] –
και τ̣ο φορτιον μου ελα̣[φρο]ν εστιν
Historia
Rękopis znaleziony został w Egipcie. Tekst rękopisu opublikował Leiv Amundsen w 1945 roku[3]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 62[4].
Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w bibliotece Uniwersytetu w Oslo (Inv. 1661)[1].
Galeria
- Mat 11.25-30 recto 1 3 5 7
- Mat 11.25-30 verso 18 20 22 24
- Mat 11.25-30 recto 25
- Mat 11.25-30 recto 17 19 21 23
- Mat 11.25-30 verso 10 12 14 16
- Mat 11.25-30 verso 26
- Mat 11.25-30 recto 9 11 13 15
- Mat 11.25-30 verso 2 4 6 8
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Leiv Amundsen, Christian Papyri from the Oslo Collection, Symbolae Osloenses 24 (Oslo: 1945), pp. 121–147.
Linki zewnętrzne
- INTF: Papirus 62 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].