Pablo Forlán

Pablo Justo Forlán Potosi (także Pablo Justo Forlán Lamarque) (14 lipca 1945) - piłkarz urugwajski, obrońca, stoper. Wzrost 184 cm, waga 79 kg. Ojciec Diego Forlána oraz zięć Juana Carlosa Corazzo. Jego ojcem był Irlandczyk, natomiast matka była Urugwajką o hiszpańskich korzeniach.

Pablo Forlán

Pełne imię i nazwisko	Pablo Justo Forlán Potosi
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1945 Soriano, Urugwaj
Wzrost	184 cm
Pozycja	obrońca, stoper
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1963–1970 Peñarol 1970–1976 São Paulo 1976 Peñarol 1977 Cruzeiro EC 1978 Nacional 1979–1984 Defensor
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1966–1976 Urugwaj 17 (0)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jako piłkarz klubu CA Peñarol wziął udział razem z reprezentacją Urugwaju w finałach mistrzostw świata w 1966 roku, gdzie Urugwaj dotarł do ćwierćfinału. Forlán nie zagrał w żadnym ze spotkań.

Wciąż jako gracz Peñarolu wziął udział w Copa América 1967, gdzie Urugwaj zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Forlán zagrał w dwóch meczach - z Chile i Argentyną (zawsze wchodząc w drugiej połowie meczu za Héctora Cingunegui).

Będąc piłkarzem brazylijskiego klubu São Paulo wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1974 roku. Urugwaj odpadł już w fazie grupowej, ale Forlán wystąpił tym razem we wszystkich trzech meczach - z Holandią, Bułgarią i Szwecją.

Od 19 czerwca 1966 do 8 kwietnia 1976 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 17 meczów^[1].

Forlán grał w klubach Urugwaju i Brazylii - w latach 1963-1970 był piłkarzem Peñarolu, skąd przeszedł do São Paulo (1970-1976). Po krótkich epizodach w Cruzeiro EC i Nacionalu zakończył karierę w Defensorze. Siedmiokrotnie był mistrzem Urugwaju (w 1964, 1965, 1967, 1968, 1978, 1980 i 1982). Wraz z Peñarolem wygrał Copa Libertadores 1966, a w Pucharze Interkontynentalnym przyczynił się do zwycięstwa nad madryckim Realem. Jako piłkarz klubu São Paulo trzykrotnie zdobył mistrzostwo stanu (Campeonato Paulista) - w 1970, 1971 i 1975.