Pałac w Żmigrodzie
Pałac w Żmigrodzie – zabytkowy[1] pałac w Żmigrodzie, mieście w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, nad rzeką Barycz i Sąsiecznica[2].
![]() | |
![]() Fasada pałacu Hatzfeldów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Parkowa |
Typ budynku | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | 1656 r. |
Ukończenie budowy | 1658 r. |
Ważniejsze przebudowy | XVIII w., XIX w. |
Położenie na mapie Żmigrodu ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Żmigród ![]() | |
![]() |
Obiekt wybudowany w latach 1656–1658 i przebudowany w latach 1762–1765 według projektu Carla Langhansa[3]
Historia
Gród w tym miejscu istniał już w XIII wieku. W połowie XIV w. powstał tu murowany budynek. W 1492 roku zamek w Żmigrodzie należał do rodu von Kurzbach. W 1560 roku została zbudowana wieża mieszkalna. W 1641 roku cesarz Ferdynand III Habsburg nadał dobra Melchiorowi von Hatzfeld.
Pałac
Herman Hatzfeld, spadkobierca Melchiora w latach 1655-1660 buduje pałac, który zostaje rozbudowany w latach 1706-1708 na zlecenie Franza Adriana Hatzfelda przez Krzysztofa Hacknera[3].
Carl Gotthard Langhans rozbudował pałac przedłużając południowe skrzydło ku zachodowi. Projektant nawiązał do projektu Hacknera[3][4].
Od frontu ryzalit zwieńczony półkolistym frontonem, pod którym znajduje się kartusz z herbem rodziny von Hatzfeldt. Opis herbu: tarcza ma siedem pól związanych z własnościami majątkowymi: tarcza sercowa przedstawia czarną podwójną kotwę ścienną na złotym tle (von Hatzfeldt); w polach: 1. dwugłowy czarny orzeł w koronie (Trachenberg) 2. lew w koronie (Gleichen) 3. orzeł śląski 4. trzy róże (Wildenburg) 5. róża (Rosenberg) 6. szachownica (Rosenberg). Obiekt zniszczony w pożarze w 1945 r.[5]. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park[6].
Nad wejściem do ceglanej wieży mieszkalnej – baszy płycina z herbami szlacheckimi von: Kurzbach i Maltzahn, sentencją i datą 1560[7].
Galeria
- Herb Hatzfeld (fronton)
- Herb Hatzfeld (tarcza)
- Herb von Kurzbach
- Herb von Maltzahn
- Pałac, II poł. XIX w. wg A. Dunckera
- Ruiny pałacu po rewitalizacji