Pałac rządowy w Helsinkach
Pałac rządowy w Helsinkach (fiń. Valtioneuvoston linna, szw. Statsrådsborgen) – pałac na placu Senackim w Helsinkach wybudowany w XIX wieku. Jest siedzibą kancelarii prezesa rady ministrów, ministerstwa finansów oraz kanclerza sprawiedliwości.
Budynek pałacu w 2013 roku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | Snellmaninkatu 1 A, Helsinki |
Styl architektoniczny | neoklasycyzm |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | 1818 |
Ukończenie budowy | 1828 |
Ważniejsze przebudowy | 1974–1996 |
Właściciel | Senaatti-kiinteistöt |
Położenie na mapie Helsinek | |
Położenie na mapie Finlandii | |
60°10′10″N 024°57′16″E/60,169444 24,954444 | |
Strona internetowa |
Historia
Budynek został zaprojektowany przez Carla Ludwiga Engela, a jego budowę rozpoczęto w 1818 roku[1]. Cztery lata później został siedzibą fińskiego senatu, a w 1824 roku ukończone zostało skrzydło pałacu od strony Aleksanterinkatu[1]. W 1828 roku zakończono budowę skrzydła od strony Ritarinkatu, a w 1860 roku zamknięto budowlę od strony Hallituskatu, dobudowując skrzydło dziedzińca, które mieściło senacką drukarnię[1].
Swój obecny wygląd pałac uzyskał w latach 1916–1917, gdy podwyższone zostało skrzydło od strony Ritarinkatu[1]. Początkowo oprócz senatu w budynku swoją siedzibę miały również inne instytucje, np. bank narodowy, archiwum państwowe czy urząd celny[1]. Mieścił się tam również Cesarski Uniwersytet Aleksandra, który w 1832 roku został przeniesiony do nowo wybudowanego budynku po przeciwnej stronie placu Senackiego[1].
W 1904 roku na podeście drugiego piętra pałacu, w proteście przeciwko prowadzonej polityce rusyfikacji Finlandii, został zastrzelony przez Eugena Schaumana generał-gubernator Wielkiego Księstwa Finlandii Nikołaj Bobrikow[1]. Wydarzenie to upamiętnia tablica z napisem „Se pro patria dedit” (łac. „Poświęcił się za ojczyznę”), ufundowana przez urzędników państwowych i umieszczona na ścianie klatki schodowej na drugim piętrze w 1933 roku[2].
Po proklamowaniu niepodległości przez Finlandię 6 grudnia 1917 roku senat został przekształcony w rząd, a pałac stał się siedzibą rady ministrów[1].
W latach 1974–1996 obiekt przeszedł gruntowną renowację[3]. W sali reprezentacyjnej budynku wywieszone są portrety byłych prezydentów Finlandii[1].