Płatkonos ognisty

Wyróżnia się dwa podgatunki C. macgregorii^[3][4][5] (niektórzy autorzy uznają je za osobne gatunki^[2][6]):

• C. m. sanguineus Iredale, 1948 – płatkonos ognisty – wschodnio-środkowa Nowa Gwinea
• C. m. macgregorii De Vis, 1890 – płatkonos złocisty – południowo-wschodnia Nowa Gwinea

Podgatunek kuboriensis opisany z gór Kubor (wschodnia Nowa Gwinea) zsynonimizowany z sanguineus^[5].

Mierzy 25 cm długości i waży około 100 g. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Długi, szary dziób. Samiec z pomarańczowym, opalizującym wierzchem ciała: głową, skrzydłami, ogonem i grzbietem. Spód ciała opalizująco czarny, łącznie z gardłem. Granica pomiędzy pomarańczą a czernią przebiega na oku. Samica brązowa i nieopalizująca. Pomimo takiego ubarwienia dosyć trudno go zauważyć.

Z powodu jego miejsca występowania i bardzo trudno dostępnego środowiska niewiele o nim wiadomo. Samica sama buduje kuliste gniazdo oraz zajmuje się jednym pisklęciem.

IUCN od 2016 roku uznaje płatkonosa ognistego i złocistego za odrębne gatunki. Zalicza je do kategorii najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji żadnego z tych taksonów nie została oszacowana, a trend liczebności również pozostaje nieznany^[2][6].

• David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 371. ISBN 978-83-01-15733-3.

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).