Oleg Nowicki

• 1988 – ukończył szkołę średnią w rodzinnym mieście Czerwień.
• 1994 – został absolwentem Kaczyńskiej Wojskowej Wyższej Szkoły Lotniczej Pilotów. Po studiach uzyskał kwalifikacje „pilota-inżyniera”. Następnie przez kolejne 10 lat pełnił różne funkcje w pułku lotnictwa szturmowego 4 Armii Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej (sztab w Rostowie nad Donem). Latał na samolotach Aero L-39 Albatros i Su-25. Brał udział w działaniach bojowych na terenie Czeczenii.
• 2006 – w Akademii Sił Powietrznych im. Jurija Gagarina ukończył specjalność „Zarządzanie jednostkami wojskowymi i formacjami Sił Powietrznych”. Następnie powrócił do służby w 4 Armii, gdzie był dowódcą eskadry lotniczej.
• 2012 – rozkazem ministra obrony Federacji Rosyjskiej został przeniesiony do rezerwy.

• 2007 – 6 lutego oficjalnie został przyjęty do korpusu kosmonautów i rozpoczął dwuletnie szkolenie podstawowe.
• 2008 – w dniach 22–28 czerwca w Sewastopolu (Ukraina) wspólnie z Siergiejem Rewinem oraz Jeleną Sierową przeszedł trening na wypadek awaryjnego wodowania lądownika statku kosmicznego Sojuz.
• 2009 – w lipcu ukończył kurs przygotowawczy w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina, zaś 1 sierpnia uzyskał uprawnienia kosmonauty doświadczalnego. W październiku uczestniczył w treningu w małym module badawczym ISS.
• 2010 – od stycznia do października przebywał na delegacji w Stanach Zjednoczonych. Był przedstawicielem Centrum Wyszkolenia Kosmonautów w JSC^[1]. W kwietniu, w związku z utworzeniem jednego korpusu kosmonautów w Rosji, Nowicki został rozkazem naczelnika Centrum Wyszkolenia Kosmonautów mianowany kosmonautą doświadczalnym wspomnianego korpusu. W połowie roku NASA opublikowała harmonogram planowanych lotów do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Nowicki znalazł się w składzie załóg Ekspedycji 33 i 34, których lot zaplanowano na jesień 2012^[2]. Od sierpnia rozpoczął przygotowania do misji Sojuza TMA-04M oraz lotu Sojuza TMA-06M (jako dowódca załogi podstawowej).
• 2012 – 15 maja podczas startu Sojuza TMA-04M pełnił funkcję dowódcy załogi rezerwowej. 23 października razem z Jewgienijem Tariełkinem i Kevinem Fordem na pokładzie Sojuza TMA-06M wystartował w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, na pokład której kosmonauci dotarli dwa dni później. Weszli w skład Ekspedycji 33 i 34. W obu ekspedycjach Nowicki pełnił funkcję inżyniera pokładowego. Na pokładzie stacji kosmonauci przebywali do 15 marca 2013, a kilka godzin później 16 marca wylądowali na Ziemi w lądowniku Sojuza TMA-06M.
• 2016 – 17 listopada na pokładzie Sojuza MS-03 poleciał na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Wszedł w skład Ekspedycji 50 i 51 (jako inżynier pokładowy).
• 2017 – 2 czerwca wylądował na Ziemi w kapsule Sojuza MS-03.
• 2021 – 9 kwietnia na pokładzie Sojuza MS-18 poleciał na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Wszedł w skład Ekspedycji 64 i 65 (jako inżynier pokładowy).

• tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej z medalem Złotej Gwiazdy i honorową odznaką Lotnika Kosmonauty Federacji Rosyjskiej (2014)

Medale Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej:

• Za udział w działaniach wojennych
• Medal „Za wyróżnienie w służbie wojskowej” I II i III stopnia
• Za służbę w siłach powietrznych

• alfabetyczna lista kosmonautów
• grupy i oddziały kosmonautów
• lista spacerów kosmicznych na ISS

• Biografia na stronie NASA (ang.)
• Biogram na stronie spacefacts.de (ang.)
• Biogram na stronie Centrum Wyszkolenia Kosmonautów (ros.)