Oblaty
Oblat (niem. Oblate, od łac. oblāta = „hostia”[1]) – cienki, okrągły wafel wytwarzany z ciasta z wody, mąki pszennej i oleju, wypiekany w specjalnej formie[1]. Oblaty są tradycyjnym produktem kulinarnym znanym na Śląsku (ołblaty), w Niemczech (Oblaten), Czechach (lázeňské oplatky[2]) i na Słowacji (oblátky)[3].
 Czeski oblat z Karlowych Varów | |
| Inne nazwy | Ołblaty |
|---|---|
| Kuchnia | |
| Obróbka żywności | pieczenie |
| Odmiany | |
śląskie oblaty | |
| Składniki | |
Śląskie oblaty
Produkt o nazwie „śląskie oblaty” wpisano 17 maja 2010 na listę produktów tradycyjnych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi[3].
Według oficjalnej specyfikacji, są to cienkie, lekkie, delikatne, w większości jasnozłociste wafle o średnicy 10–20 cm, grubości 1–3 mm, i z odciśniętym na powierzchni wzorem lub tekstem[3]. Ciasto z wody, mąki pszennej i oleju wylewa się na formy i wypieka w temperaturze ok. 180 °C[3]. Oprócz podstawowych składników, często dodawano cukier, mleko, wanilię lub cynamon[3].
Tradycja pieczenia oblatów na Śląsku sięga XIX wieku[3]. Stanowiły rodzaj popularnej, słodkiej przekąski a nawet słodyczy[3]. Tradycyjne formy do wypiekania oblatów noszą nazwy: presa, oblate żelazko, oblatnik, klyszcze[3]. Praktyka ich wytwarzania zaistniała dzięki umiejętnościom lokalnych mieszkańców pracujących w hutach i kuźniach[3].
