Nosy Boraha
Nosy Boraha (fr. Île Sainte-Marie) – wyspa na Oceanie Indyjskim, należąca do madagaskarskiej prowincji Toamasina, leżąca ok. 8 km od wschodniego wybrzeża wyspy Madagaskar. Wyspa liczy około 50 km długości i do 7 km szerokości. Główną miejscowością na wyspie jest Ambodifotatra, położona na jej południowo-zachodnim brzegu. Istotną gałąź gospodarki stanowi turystyka.
Wybrzeże wyspy | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Położenie na mapie Madagaskaru | |
16°55′S 49°55′E/-16,916667 49,916667 | |
Historia
W XVI wieku wyspa została odkryta przez Portugalczyków, którzy nazwali ją Santa Maria. Około 1640 roku nieudaną próbę kolonizacji wyspy podjęli Francuzi. Wkrótce potem wyspa stała się jedną z głównych kryjówek piratów na Oceanie Indyjskim. Na Nosy Boraha pojawili się m.in. William Kidd, Henry Every oraz Thomas Tew. W 1750 roku na wyspie ponownie osiedlili się Francuzi, którzy sprawowali na niej władzę do czasu rewolty tubylców w 1752 roku. Francuzi powrócili na Nosy Boraha w 1818 roku, ustanawiając ją kolonią karną. Od 1960 roku wyspa należy do niepodległego Madagaskaru.
Nazwa wyspy w języku malgaskim najprawdopodobniej jest pozostałością po wczesnych osadnikach semickich, znacząc „wyspa Abrahama (Ibrahima)”.
Zobacz też
Bibliografia
- Île Sainte-Marie. W: David Andrew, Becca Blond, Tom Parkinson, Aaron Anderson: Madagascar & Comoros. Lonely Planet, 2008, s. 206-207. ISBN 1-74104-608-4.
- Ile Sainte Marie (Nosy Boraha). W: Hilary Bradt: Madagascar. Bradt Travel Guides, 2011, s. 315. ISBN 1-84162-341-5.