Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012

10 października 2010 Antyle Holenderskie w wyniku referendum rozpadły się na 5 osobnych terytoriów^[10]. Na 123 sesji MKOl organizacja ta wycofała uznanie dla narodowego komitetu olimpijskiego Antyli Holenderskich. Do igrzysk w Londynie nie zostały utworzone narodowe komitety olimpijskie nowo powstałych krajów. MKOl wprowadził tymczasową strukturę, która miała za zadanie koordynację występu na londyńskich igrzyskach sportowców z byłych Antyli Holenderskich^[3][11].

Sudan Południowy w wyniku przeprowadzonego referendum uzyskał niepodległość 9 lipca 2011^[12]. W państwie tym do dnia rozpoczęcia zmagań olimpijskich nie powstał jeszcze narodowy komitet olimpijski. Międzynarodowy Komitet Olimpijski podobnie jak w przypadku olimpijczyków z Antyli Holenderskich dał możliwość startu jedynemu zakwalifikowanemu przedstawicielowi Sudanu Południowego, czyli maratończykowi Guorowi Marialowi^[3].

Pod flagą olimpijską mieli konkurować także sportowcy z Kuwejtu, ponieważ MKOl 24 maja zawiesił Kuwejcki Komitet Olimpijski na okres dwóch lat. 14 lipca MKOl wycofał jednak zawieszenie i sportowcy z Kuwejtu mogli rywalizować pod własną flagą^[4].

Osobny artykuł: Judo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012.

Jedynym niezależnym judoką był przedstawiciel Curaçao Reginald de Windt. Najlepsi awansowali dzięki zajmowanej przez nich pozycji w rankingu (de Windt był sklasyfikowany w rankingu na 210. miejscu, tak więc nie mógł się zakwalifikować w ten sposób^[13]). Jednym z turniejów kwalifikacyjnych do igrzysk w Londynie były rozgrywane tego samego roku Mistrzostwa Panamerykańskie w kanadyjskim mieście Montreal. De Windt zajął w nich siódme miejsce^[14], jednak z tych mistrzostw tylko dwóch judoków zdołało się zakwalifikować do igrzysk – Omar Simmonds Pea z Panamy oraz wspomniany de Windt, ponieważ każdy kraj mógł wystawić tylko jednego zawodnika z tych eliminacji w danej konkurencji w judo^[13].

W Londynie startował w kategorii wagowej do 81 kilogramów. Zmagania zaczął od drugie rundy, czyli od 1/16 finału. Zawody tej rundy rozpoczęły się we wtorek 31 lipca. De Windt stanął do pojedynku w piętnastym pojedynku. Jego przeciwnikiem był reprezentant Rosji, Iwan Nifontow, z którym przegrał 0,0,0,4-1,0,0,0 odpadając tym samym z rywalizacji o medale^[15]. W tej konkurencji zwyciężył Koreańczyk Kim Jae-bum. De Windt został sklasyfikowany na 17. pozycji ex aequo z zawodnikami, którzy odpadli w tej samej rundzie^[16].

Zawodnik	Konkurencja	1/32	1/16	1/8	Ćwierćfinał	Półfinał	Repesaże	O 3. miejsce	Finał
		Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Przeciwnik Wynik	Pozycja
Reginald de Windt	- 81 kg	BYE	Iwan Nifontow P 0,0,0,4-1,0,0,0	NQ						17.

Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012.

Podczas letnich igrzysk olimpijskich w Londynie wystąpiło dwóch niezależnych sportowców olimpijskich. Był nim pochodzący z Curaçao lekkoatleta specjalizujący się w biegu na 400 metrów Liemarvin Bonevacia i południowosudański maratończyk Guor Marial^[17].

Minimum kwalifikacyjne jakie musiał wypełnić zawodnik startujący w biegu na 400 m był czas poniżej 45,30 (minimum A) lub 45,90 (minimum B). Wynik ten zawodnik musiał uzyskać pomiędzy 1 maja 2011 a 8 lipca 2012^[18]. Bonevacia wypełnił minimum B 28 kwietnia 2012 roku podczas Gran Prix Internacional Ximena Restrepo w Medellín (Kolumbia) w którym pobiegł z czasem 45,77^[19].

4 sierpnia odbyła się rudna eliminacyjna biegu na 400 m mężczyzn. Liemarvin Bonevacia pobiegł w grupie drugiej, w której z czasem 45,60 (nowy rekord życiowy^[20]) zajął trzecie miejsce i tym samym zakwalifikował się do półfinału^[21]. Wystartował w trzecim biegu półfinałowym, w którym doznał kontuzji i przy aplauzie publiczności dobiegł do mety z czasem 1:36,42^[22]. Zajął ostatnie ósme miejsce i nie awansował do finału^[23]. Rywalizację w tej konkurencji wygrał reprezentant Grenady Kirani James^[24].

Zawodnik	Konkurencja	Eliminacje		Półfinał		Finał
		Wynik	Miejsce	Wynik	Miejsce	Wynik	Miejsce
Liemarvin Bonevacia	400 m	45,60	3.	1:36,42	8.	NQ

W maratonie minimum kwalifikacyjne jakie musiał wypełnić zawodnik to czas poniżej 2:15:00 (minimum A) lub 2:18:00 (minimum B). Wynik ten zawodnik musiał uzyskać pomiędzy 1 maja 2011 a 8 lipca 2012^[18]. Marial wypełnił minimum A 2 października 2011 podczas maratonu w Saint Paul (Minnesota, Stany Zjednoczone) uzyskując czas 2:14:32^[25].

12 sierpnia odbył się maraton mężczyzn. Do rywalizacji przystąpiło 105 zawodników, spośród których bieg ukończyło 85. Południowosudańczyk Guor Marial z czasem 2:19:32 zajął 47. miejsce tracąc do zwycięzcy Stephen'a Kiprotich'a, który reprezentował Ugandę 11 minut i 31 sekund^[26].

L.p.	zawodnik	pomiar czasu (miejsce) na									rezultat	strata
		5 km	10 km	15 km	20 km	½ trasy	25 km	30 km	35 km	40 km
47.	Guor Marial	15:27 (29.)	30:49 (35.)	46:28 (41.)	1:03:11 (54.)	1:06:55 (56.)	1:20:11 (59.)	1:37:12 (59.)	1:54:40 (57.)	2:12:03 (51.)	2:19:32	+11:31

Osobny artykuł: Żeglarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012.

W żeglarstwie jedyną niezależną olimpijką była Philipine van Aanholt. Aby jednak wystąpić na igrzyskach musiała zająć przynajmniej 29. miejsce na Mistrzostwach Świata w Żeglarstwie 2011 lub być w dziewiątce najlepszych niezakwalifikowanych zawodniczek z MŚ na Mistrzostwa Świata 2012 dla klasy Laser Radial^[27]. Na Mistrzostwach Świata w Żeglarstwie 2011 odbywających się w Perth (Australia) zajęła 83. miejsce co nie dawało jej kwalifikacji olimpijskiej^[28]. W Boltenhagen (Niemcy), gdzie odbywały się Mistrzostwa Świata 2012 dla klasy Laser Radial zajęła 37.^[29], które dawało jej miejsce na igrzyskach, ponieważ większość wyżej notowanych zawodniczek miała już zapewniony start poprzez MŚ^[27].

30 lipca rozpoczęła zmagania w konkursie olimpijskim w Weymouth. Choć wcześniej van Aanholt reprezentowała Antyle Holenderskie, podczas igrzysk w Londynie występowała jako niezależny olimpijczyk. Van Aanholt mogła wybrać starty jako reprezentantka Holandii, jednak odrzuciła taką możliwość zarówno ze względów patriotycznych, jak i sportowych (wyższe wymogi kwalifikacyjne)^[30]. W regatach olimpijskich zajęła 36. miejsce na 41 zawodniczek. Najlepszy wynik osiągnęła w siódmym wyścigu, w którym była 16. Rywalizację w tej konkurencji wygrała Chinka Xu Lijia^[31].

Miejsce	Zawodnik	Wyścig											Punkty
		1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	M	Tot	Net
36.	Philipine van Aanholt	36.	38.	38.	29.	33.	37.	16.	27.	42.	37.	NQ	333	291

• Antyle Holenderskie na letnich igrzyskach olimpijskich