Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000

Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 – drużyna składająca się z czworga zawodników (jednej kobiety i trzech mężczyzn) podczas igrzysk, które rozgrywano w australijskim Sydney. W jej skład weszli reprezentanci Timoru Wschodniego, wówczas jeszcze pod egidą Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[1]. Startowali oni w trzech spośród trzydziestu jeden rozgrywanych dyscyplin, nie zdobywając żadnego medalu. Chorążym ekipy był bokser Victor Ramos, dla którego był to podobnie jak dla innych niezależnych olimpijczyków z Timoru, pierwszy start na igrzyskach. Najmłodszym „reprezentantem” był Calisto da Costa, miał wtedy 21 lat, 220 dni, zaś najstarszym był Victor Ramos, który miał 30 lat, 153 dni[2].

Niezależni sportowcy olimpijscy na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000
Kod MKOl

IOA

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000
Sydney
Chorąży

Victor Ramos

Liczba zawodników

4 w 4 konkurencjach w 3 dyscyplinach

MedaleZłoto
0
Srebro
0
Brąz
0
Razem
0

Był to już drugi start Niezależnych olimpijczyków na igrzyskach olimpijskich. Poprzednio startowali w 1992, na Igrzyskach w Barcelonie, kiedy to niezależnymi olimpijczykami byli sportowcy z Federalnej Republiki Jugosławii i Macedonii. Zdobyli wtedy trzy medale – srebrny Jasny Šekarić i dwa brązowe Aranki Binder i Stevana Pletikosicia. Wszystkie zdobyte w strzelectwie. Zajęli wtedy czterdziestą czwartą pozycję w klasyfikacji medalowej[3].

Tło startu

Timor Wschodni, który do tej pory był częścią Indonezji dążył do niepodległości, a od października 1999 roku był pod kontrolą Organizacji Narodów Zjednoczonych. MKOl wyraził jednak zgodę na występ Timorczyków na igrzyskach pod flaga olimpijską, czyli jako niezależni sportowcy olimpijscy[4]. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 wystąpiło czterech Timorczyków dla których był to debiut w wydarzeniu sportowym tej rangi[5]. Przed igrzyskami trenowali w strasznych warunkach; w czasie gdy w Dili wybuchały walki maratończycy biegali na ulicach miasta, a pozostali sportowcy mieli do dyspozycji jedynie własnoręczny prowizoryczny sprzęt do treningu. Jak określały to media, dla nich najważniejszym osiągnięciem była możliwość występu i ukończenia zawodów[6].

Statystyki według dyscyplin

Lp.SportMężczyźniKobiety
1.Boks10
2.Lekkoatletyka11
3.Podnoszenie ciężarów10
Łącznie31

Wyniki

Boks

Timor Wschodni miał jednego przedstawiciela w boksie. Był nim Victor Ramos, który wziął udział w rywalizacji pięściarzy w wadze lekkiej (do 60 kg). W dwunastym pojedynku pierwszej fazy, która odbyła się 17 października, walczył z reprezentującym Ghanę Raymondem Narhem[7]. Timorczyk przegrał 20:23[7], a jego rywal odpadł w kolejnej rundzie[8]. W tej kategorii wagowej wygrał Kubańczyk Mario Kindelán. Ramos został sklasyfikowany na 17. pozycji ex aequo z zawodnikami, którzy odpadli w tej samej rundzie[9].

ZawodnikKonkurencja1/321/161/8ĆwierćfinałPółfinałFinał
Przeciwnik
Wynik
Przeciwnik
Wynik
Przeciwnik
Wynik
Przeciwnik
Wynik
Przeciwnik
Wynik
Przeciwnik
Wynik
Pozycja
Victor Ramoswaga lekka Raymond Narh
20:23
NQ17.

Lekkoatletyka

Podczas igrzysk w Sydney dwoje timorskich lekkoatletów wystąpiło w maratonie: Agueda Amaral wśród pań, a w stawce mężczyzn Calisto da Costa.

24 września 2000 roku odbył się bieg maratoński kobiet. Na starcie stanęły 53 zawodniczki, z których do mety dobiegło 45. Agueda Amaral przybiegła z czasem 3:10:55 i zajęła 43. miejsce, wyprzedzając Rhondę Davidson-Alley z Guamu oraz Sirivanh Ketavong z Laosu. Jako pierwsza na metę przybiegła Japonka Naoko Takahashi[10], bijąc jednocześnie ówczesny rekord igrzysk (2:23:14), który został pobity 12 lat później podczas igrzysk w Londynie, wtedy to Etiopka Tiki Gelana przybiegła do mety z czasem 2:23:07[11].

Jak podaje agencja Associated Press, Agueda Amaral wbiegając na stadion zatrzymała się nie zdając sobie sprawy, że ma jeszcze jedno okrążenie do ukończenia biegu. Amaral zatrzymała się w pobliżu mety, uklękła na bieżni i położyła dłonie na ziemi. Widownia widząc, że zawodniczce ciężko jest dobiec do końca, wstała i oklaskami motywowała ją do ukończenia biegu. Niesiona dopingiem kibiców dobiegła do mety i ukończyła bieg[12].

Lp.zawodniczkapomiar czasu (miejsce) narezultatstrata
5 km10 km15 km20 km½ trasy25 km30 km35 km40 km
43.Agueda Amaral19:21 (51)40:09 (51)1:00:48 (51)1:22:13 (50)1:27:06 (49)1:44:36 (47)2:08:32 (44)2:33:54 (44)3:00:26 (43)3:10:55+47,41

1 października odbył się maraton mężczyzn. W stawce do rywalizacji przystąpiło 102 zawodników, spośród których bieg ukończyło 81. Timorczyk Calisto da Costa z czasem 2:33:11 zajął 71. miejsce, tracąc do zwycięzcy – Etiopczyka Gezahegne Abera – 23 minuty[13].

Lp.zawodnikpomiar czasu (miejsce) narezultatstrata
5 km10 km15 km20 km½ trasy25 km30 km35 km40 km
71.Calisto da Costa16:10 (90)33:10 (92)49:50 (89)1:06:43 (88)1:10:37 (83)1:24:16 (82)1:43:29 (81)2:03:17 (76)2:24:42 (71)2:33:11+23:00

Podnoszenie ciężarów

Jedynym startującym sztangistą podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000 był Martinho de Araújo. Wystąpił w kategorii wagowej do 56 kilogramów. Zawody w tej kategorii odbyły się 17 września 2000 roku i zostały podzielone na dwie grupy – A i B. De Araújo wystąpił w słabszej grupie B. W rwaniu pierwsze dwie próby na 65 kilogramów spalił, natomiast trzecią na 67,5 kilograma zaliczył. Rwanie zakończył na 20. miejscu wśród wszystkich sklasyfikowanych zawodników (do zawodów przystąpiło 22 zawodników). W podrzucie dwie pierwsze próby na 85 i 90 kilograma zaliczył, a kolejną na 95 spalił; podrzut zakończył na 20. miejscu, i z wynikiem 157,5 kilogramów w dwuboju zajął 9. miejsce w grupie B, a w końcowej klasyfikacji uplasował się na 20. miejscu. Zajął on ostatnie miejsce wśród sklasyfikowanych sztangistów (Manuel Minginfel z Mikronezji spalił trzy próby w rwaniu, a Iwan Iwanow z Bułgarii został zdyskwalifikowany). Całe zawody wygrał wówczas Turek, Halil Mutlu[14].

MiejsceZawodnikGrupaWaga ciałaRwanie (kg)Podrzut (kg)Dwubój (kg)
123Wynik123Wynik
20.Martinho de AraújoB55,7565 65 67,567,5859095 90157,5

Przypisy