Nicolaas Bloembergen
Nicolaas Bloembergen (ur. 11 marca 1920 w Dordrechcie, zm. 5 września 2017 w Tucson[1]) – amerykański fizyk holenderskiego pochodzenia, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1981).
 Nicolaas Bloembergen (2006) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1920 |
| Data i miejsce śmierci | 5 września 2017 |
| Specjalność: fizyka | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Nagrody | |
Życiorys
Opuścił Holandię w roku 1945 i wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie podjął pracę na Uniwersytecie Harvarda. Współpracował z Edwardem Purcellem, który bezpośrednio przed przybyciem Bloembergena odkrył jądrowy rezonans magnetyczny. Tytuł doktora uzyskał w roku 1948 na Uniwersytecie w Lejdzie. Tematem jego rozprawy była Jądrowa relaksacja magnetyczna[2].
W późniejszym okresie prowadził badania nad spektroskopią laserową – udoskonalił m.in. maser, wynaleziony przez Charlesa Townesa[2].
W roku 1958 przyjął obywatelstwo amerykańskie.
W 1981 roku otrzymał, wraz z Kai Siegbahnem i Arturem Schawlowem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za wkład do rozwoju mikroskopii laserowej i elektronowej wysokiej rozdzielczości[2].