Newe Etan

Kibuc Newe Etan jest położony na wysokości 227 metrów p.p.m. w intensywnie użytkowanej rolniczo Dolinie Bet Sze’an, będącej częścią Rowu Jordanu w Dolnej Galilei. Okoliczny teren jest płaski, wykorzystywany w celach rolniczych i pod stawy hodowlane. W odległości około 2 km na północny wschód od kibucu przepływa rzeka Jordan stanowiąca granicę z Jordanią. Na wschód od kibucu jest przejście graniczne Rzeka Jordan. W jego otoczeniu jest miasto Bet Sze’an, oraz kibuce Chamadja, Ma’oz Chajjim, Kefar Ruppin i En ha-Naciw. Na zachód od kibucu jest strefa przemysłowa Bet Sze’an.

Newe Etan jest położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Większość mieszkańców kibucu jest Żydami, jednak nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Tutejsza populacja jest świecka^[1][2]:

Pierwotnie w okolicy tej znajdowała się arabska wioska al-Ghazzawija. Została ona wysiedlona i zniszczona w dniu 20 maja 1948 podczas I wojny izraelsko-arabskiej^[3]. Dużo wcześniej tutejsze grunty wykupiły od arabskich mieszkańców żydowskie organizacje syjonistyczne.

Kibuc został założony w dniu 25 listopada 1938 przez żydowskich imigrantów z Polski, będących członkami ruchu Bene Akiwa. Była to typowa osada rolnicza, z obronną palisadą i wieżą obserwacyjną. Z czasem do kibucu dołączyli członkowie młodzieżowej organizacji syjonistycznej HaNoar HaOved VeHaLomed^[4]. W latach 90. XX wieku kibuc przeszedł przez proces prywatyzacji, zachowując kolektywną organizację instytucji kultury, edukacji i ochrony zdrowia.

Nazwa kibucu oznacza „zielone pastwisko” w znaczeniu bezpiecznego i silnego miejsca zamieszkania. Jest ona zaczerpnięta z Biblii i wskazuje na bliskie położenie od rzeki Jordan^[a][5].

W kibucu jest ośrodek kultury z biblioteką, basen kąpielowy, sala sportowa z siłownią i boisko do piłki nożnej.

Kibuc utrzymuje przedszkole i szkołę średnią. Dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Chamadja^[6].

W kibucu znajduje się firma turystyczna, oferująca zakwaterowanie i wycieczki po Dolinie Bet Sze’an^[7].

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie, hodowli bydła mlecznego i stawach hodowlanych. Jest tutaj zakład Bottz, rozwijający ekologiczne technologie budowlane^[8]. W kibucu jest przychodnia zdrowia z gabinetem stomatologicznym, dom opieki dla osób starszych, pralnia, zakład kosmetyczny, sklep wielobranżowy, warsztat mechaniczny i elektryczny.

Z kibucu wyjeżdża się na północ na drogę nr 71, którą jadąc na wschód dojeżdża się do kibucu Ma’oz Chajjim i dalej do izraelsko-jordańskiego przejścia granicznego na rzece Jordan, lub jadąc na zachód dojeżdża się do strefy przemysłowej miasta Bet Sze’an i skrzyżowania z drogą nr 90. Przy strefie przemysłowej znajduje się skrzyżowanie z drogą nr 7079, którą można dojechać do miasta Bet Sze’an lub odbić lokalną drogą na południe do kibucu En ha-Naciw. Z kibucu wychodzi także lokalna droga w kierunku południowo-zachodnim, którą dojeżdża się do drogi nr 6688 i dalej do kibucu Kefar Ruppin.

• Zdjęcie satelitarne Newe Etan. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
• Mapa Newe Etan. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).