Neil Broad
Neil Broad (ur. 20 listopada 1966 w Kapsztadzie) – brytyjski tenisista pochodzenia południowoafrykańskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista w grze podwójnej podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996).
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 20 listopada 1966 | |||||||||
| Wzrost | 190 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna | |||||||||
| Status profesjonalny | 1986 | |||||||||
| Zakończenie kariery | czerwiec 2000 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 84 (8 maja 1989) | |||||||||
| Australian Open | 2R (1989) | |||||||||
| Roland Garros | 1R (1989) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (1990) | |||||||||
| US Open | 2R (1989) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 7 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 9 (9 kwietnia 1990) | |||||||||
| Australian Open | SF (1990) | |||||||||
| Roland Garros | 2R (1989, 1992, 1995, 1997) | |||||||||
| Wimbledon | QF (1997) | |||||||||
| US Open | QF (1998) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Broad rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w czerwcu 2000 roku.
W grze pojedynczej triumfował w 2 imprezach rangi ATP Challenger Tour. Swoje umiejętności skupił głównie na grze podwójnej, w której zwyciężył w 7 turniejach kategorii ATP World Tour oraz osiągnął 17 finałów. W turniejach wielkoszlemowych najdalej doszedł w styczniu 1990 roku, podczas Australian Open, gdzie tworzył parę z Garym Mullerem. Zawodnicy zostali wyeliminowani w półfinale przez Pietera Aldricha i Daniego Vissera.
Broad jest również zdobywcą srebrnego medalu podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Partnerem deblowym Broada był Tim Henman, a pojedynek o złoty medal Brytyjczycy przegrali z Australijczykami Toddem Woodbridge’em oraz Markiem Woodforde’em.
W Pucharze Davisa zadebiutował w lutym 1992 roku przeciwko Francji w 1 rundzie grupy światowej. Ostatni występ Broada w Pucharze Davisa miał miejsce w lutym 2000 roku podczas rywalizacji z Czechami w 1 rundzie grupy światowej. Łącznie w reprezentacji zagrał w 11 pojedynkach deblowych, z których 4 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Broad najwyżej był na 84. miejscu (8 maja 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (9 kwietnia 1990).
Finały w turniejach ATP Challenger Tour
Gra pojedyncza (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 10 lipca 1988 | Dublin | Dywanowa |  Tobias Svantesson | 7:6, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 24 lipca 1988 | Johannesburg | Twarda |  Piet Norval | 3:6, 6:4, 6:4 |
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra podwójna (7–17)
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 8 stycznia 1989 | Adelaide | Twarda | Stefan Kruger |  Mark Kratzmann Glenn Layendecker | 6:2, 7:6 |
| Finalista | 1. | 16 lipca 1989 | Newport | Trawiasta | Stefan Kruger | Patrick Galbraith Brian Garrow | 6:2, 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda | Gary Muller | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:7, 7:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 18 lutego 1990 | Toronto | Dywanowa (hala) | Kevin Curren | Patrick Galbraith David Macpherson | 6:2, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Gary Muller | Mark Kratzmann Darren Cahill | 6:7, 2:6 |
| Finalista | 4. | 30 września 1990 | Bazylea | Twarda (hala) | Gary Muller | Stefan Kruger Christo Van Rensburg | 6:4, 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 7 października 1990 | Tuluza | Twarda (hala) | Gary Muller |  Michael Mortensen Michiel Schapers | 7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 9 lutego 1992 | Mediolan | Dywanowa (hala) | David Macpherson |  Sergio Casal Emilio Sánchez | 5:7, 7:5, 6:4 |
| Finalista | 5. | 25 października 1992 | Lyon | Dywanowa (hala) | Stefan Kruger |  Jakob Hlasek Marc Rosset | 1:6, 3:6 |
| Finalista | 6. | 25 kwietnia 1993 | Seul | Twarda | Gary Muller | Jan Apell Peter Nyborg | 7:5, 6:7, 2:6 |
| Finalista | 7. | 13 czerwca 1993 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Gary Muller | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:6, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 12 czerwca 1994 | Florencja | Ceglana | Greg Van Emburgh | Jon Ireland Kenny Thorne | 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana | Greg Van Emburgh | Jordi Arrese Renzo Furlan | 6:4, 7:6 |
| Finalista | 9. | 2 października 1994 | Palermo | Ceglana | Greg Van Emburgh | Tom Kempers Jack Waite | 6:7, 4:6 |
| Finalista | 10. | 30 lipca 1995 | Amsterdam | Ceglana | Wayne Arthurs |  Marcelo Ríos Sjeng Schalken | 6:7, 2:6 |
| Finalista | 11. | 21 kwietnia 1996 | Barcelona | Ceglana | Piet Norval |  Luis Lobo Javier Sánchez | 1:6, 3:6 |
| Finalista | 12. | 23 czerwca 1996 | Nottingham | Trawiasta | Piet Norval |  Mark Petchey Danny Sapsford | 7:6, 6:7, 4:6 |
| Finalista | 13. | 28 lipca 1996 | Atlanta | Twarda | Tim Henman | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 4:6, 2:6 |
| Finalista | 14. | 6 października 1996 | Lyon | Dywanowa (hala) | Piet Norval | Jim Grabb Richey Reneberg | 2:6, 1:6 |
| Finalista | 15. | 11 maja 1997 | Hamburg | Ceglana | Piet Norval | Luis Lobo Javier Sánchez | 3:6, 6:7 |
| Finalista | 16. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Piet Norval | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 6. | 2 sierpnia 1998 | Umag | Ceglana | Piet Norval |  Jiří Novák David Rikl | 6:1, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 7. | 20 września 1998 | Bournemouth | Ceglana |  Kevin Ullyett | Wayne Arthurs Alberto Berasategui | 7:6, 6:3 |
| Finalista | 17. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Peter Tramacchi | David Adams John-Laffnie de Jager | 7:6, 3:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-07-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-07-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-07-09] (ang.).