NK Osijek
Nogometni Klub Osijek – chorwacki klub piłkarski z siedzibą w Osijeku. Został założony w 1947 roku.
Pełna nazwa | Nogometni klub Osijek |
---|---|
Przydomek | Bijelo-plavi (Biało-Niebiescy) |
Barwy | |
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Siedziba | |
Adres | W. Wilsona 2, 31000 Osijek |
Stadion | |
Sponsor techniczny | 2Rule |
Właściciel | NK OS d.o.o. (97,07%) |
Prezes | Ferenc Sakalj |
Trener | |
Strona internetowa |
Historia
Klub powstał w 1945 roku pod nazwą Udarnik (Przodownik), kontynuując tradycję przedwojennego klubu NK Slavija Osijek, która występowała w lidze jugosłowiańskiej w sezonie 1922/1923 i w Chorwackiej Lidze Piłkarskiej w roku 1940. W roku 1946 Udarnik został połączony z zespołem NK Slavonija i przyjął nową nazwę NK Proleter. W roku 1961 zmieniono nazwę na Slavonija, a w końcówce roku 1967 po raz kolejny zmieniono nazwę, na tę, która istnieje do dziś czyli NK Osijek. W tym okresie drużyna występowała w czerwono-niebieskich barwach, które w latach 70. zmieniono na biało-niebieskie barwy, w których drużyna gra do dziś. Zespół w pierwszej lidze zadebiutował w spotkaniu z pochodzącym ze Słowenii zespołem Odred Ljubljana. Do historii przeszedł rozgrywany 2 sierpnia 1953 mecz przeciwko zespołowi FK Borac Banja Luka, gdzie na własnym stadionie NK Osijek pokonał Borac 5:0, a wszystkie gole strzeliła legenda klubu Franjo Rupnik. W tym spotkaniu stadion NK Osijek zanotował rekord frekwencji - spotkanie oglądało aż 15 tys. widzów. Po trzech latach gry w pierwszej lidze, Osijek spadł do drugiej ligi, gdzie grał w dystrykcie "Kraj Drawy". W drugiej połowie lat 70. klub ten po raz pierwszy awansował do pierwszej ligi byłej Jugosławii. Miało to miejsce w sezonie 1977/1978 i od tego czasu na stałe zadomowił się w ekstraklasie grając w niej nieprzerwanie do 1991, kiedy to rozwiązano ligę w Jugosławii z powodu wojny. NK Osijek był jednym z założycieli obecnej chorwackiej ekstraklasy w 1991 roku, w której gra nieprzerwanie do dziś.
Największe sukcesy w historii klubu to zajęcie 3 miejsca w lidze (5-krotnie), a co za tym idzie start w Pucharze UEFA, a także bardziej prestiżowy sukces czyli zdobycie Pucharu Chorwacji w 1999 roku.
Najsławniejszym byłym piłkarzem w historii klubu jest Davor Šuker, król strzelców Mistrzostw Świata we Francji w 1998 roku.
NK Osijek swoje mecze rozgrywa na stadionie o nazwie Gradski vrt, który może pomieścić 19.500 widzów. Fani klubu z Osijeku zwani są Kohorta.
Skład na sezon 2022/2023
- Aktualny na dzień 30 lipca 2022.
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Ivica Ivušić |
2 | OB | Karlo Bartolec |
4 | OB | Marin Leovac |
5 | PO | László Kleinheisler |
6 | PO | Darko Nejašmić |
7 | PO | Vedran Jugović |
8 | PO | Diego Barri |
9 | NA | Dion Drena Beljo |
10 | PO | Amer Hiroš |
11 | PO | Mijo Caktaš |
13 | NA | Ramón Miérez |
14 | PO | Ivan Fiolić |
15 | BR | Marko Barešić |
16 | NA | Nikola Janjić |
17 | NA | Šime Gržan |
19 | PO | Mihael Žaper |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
20 | OB | Mario Jurčević |
21 | OB | Mile Škorić (kapitan) |
22 | OB | Danijel Lončar |
23 | PO | Petar Brlek |
25 | PO | Ognjen Bakić |
28 | OB | Slavko Bralić |
29 | NA | Kristian Fućak |
30 | NA | Mihret Topčagić |
31 | BR | Marko Malenica |
32 | OB | Alen Grgić |
34 | OB | Ivan Cvijanović |
37 | OB | Adrian Leon Barišić |
44 | NA | Kristijan Lovrić |
77 | OB | Mato Miloš |
95 | NA | Antonio Mance |
98 | OB | Jewhen Czeberko |
Osiągnięcia
- Puchar Chorwacji: 1999
Europejskie puchary
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1995/96 | Puchar UEFA | Q | Slovan Bratysława | 0–2 | 0–4 | 0–6 |
1998/99 | Puchar UEFA | 2Q | RSC Anderlecht | 3–1 | 0–2 | 3–3, w. |
1999/2000 | Puchar UEFA | 1R | West Ham United | 1–3 | 0–3 | 1–6 |
2000/01 | Puchar UEFA | 1R | Brøndby | 0–0 | 2–1 | 2–1 |
2R | Rapid Wiedeń | 2–1 | 2–0 | 4–1 | ||
3R | Slavia Praga | 2–0 | 1–5 | 3–5 | ||
2001/02 | Puchar UEFA | Q | FK Dinaburg | 1–0 | 1–2 | 2–2, w. |
1R | Gorica | 1–0 | 2–1 | 3–1 | ||
2R | AEK Ateny | 1–2 | 2–3 | 3–5 | ||
2006 | Puchar Intertoto | 2R | Ethnikos Achna | 2–2 | 0–0 | 2–2, w. |
2012/13 | Liga Europy | 1Q | FC Santa Coloma | 3–1 | 1–0 | 4–1 |
2Q | Kalmar FF | 1–3 | 0–3 | 1–6 | ||
2017/18 | Liga Europy | 1Q | UE Santa Coloma | 2–0 | 4–0 | 6–0 |
2Q | FC Luzern | 2–0 | 1–2 | 3–2 | ||
3Q | PSV Eindhoven | 1–0 | 1–0 | 2–0 | ||
PO | Austria Wiedeń | 1–2 | 1–0 | 2–2, w. | ||
2018/19 | Liga Europy | 1Q | Petrocub Hîncești | 2–1 | 1–1 | 3–2 |
2Q | Rangers | 0–1 | 1–1 | 1–2 | ||
2019/20 | Liga Europy | 2Q | CSKA Sofia | 1–0 | 0–1 | 1–1, k: 3–4 |
2020/21 | Liga Europy | 2Q | FC Basel | 1–2 (D) | ||
2021/22 | Liga Konferencji Europy | 2Q | Pogoń Szczecin | 1–0 | 0–0 | 1–0 |
3Q | CSKA Sofia | 1–1 | 2–4 | 3–5 | ||
2022/23 | Liga Konferencji Europy | 2Q | Kyzyłżar Petropawł | 0–2 | 2–1 | 2–3 |
2023/24 | Liga Konferencji Europy | 2Q | Zalaegerszegi TE FC | 1–0 | 2–1 | 3–1 |
3Q | Adana Demirspor | 3–2 | 1–5 | 4–7 | ||
2024/25 | Liga Konferencji | 2Q | – | – | – |