Mustelus

Mustelusrodzaj drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Triakinae w obrębie rodziny mustelowatych (Triakidae). W języku polskim określane są nazwą mustele[16].

Mustelus[a]
Linck, 1790[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – M. henlei
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Nadrząd

Galeomorphi

Rząd

żarłaczokształtne

Rodzina

mustelowate

Podrodzina

Triakinae

Rodzaj

Mustelus

Typ nomenklatoryczny

Squalus mustelus Linnaeus, 1758

Gatunki

27 gatunków – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach oceanówSpokojnego, Atlantyckiego i Indyjskiego[17][18].

Morfologia

Małe, smukłe rekiny osiągające długość do 200 cm[19][18] i masę ciała do 30,8 kg[18].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1790 roku niemiecki ichtiolog H.F. Linck w artykule poświęconym próbie klasyfikacji ryb na podstawie ich uzębienia opublikowanym w czasopiśmie Magazin für das Neueste aus der Physik und Naturgeschichte[2]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) mustel siwy (M. mustelus)[1].

Etymologia

  • Mustelus i Mustellus: łac. mustela ‘łasica’, stosowana przez starożytnych autorów na określenie rekinów[20].
  • Galeus: gr. γαλεoς galeos ‘rekin’[21]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Squalus mustelus Linnaeus, 1758.
  • Emissola: fr. émissole ‘mustel’[7]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Squalus mustelus Linnaeus, 1758[22].
  • Myrmillo (Murmille): etymologia niejasna, autor nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[10]; być może od łac. murmillo lub myrmillo ‘gladiator w charakterystycznym hełmie o szerokim płaskim rondzie i dużym metalowym grzebieniu na czubie’[23].
  • Rhinotriacis: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’[24]; rodzaj Triakis Müller & Henle, 1838. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rhinotriacis henlei Gill, 1863.
  • Pleuracromylon: gr. πλευρα pleura ‘bok’[25]; ακρος akros ‘najwyższy’, od ακη akē ‘punkt’[26]; μυλος mulos ‘młyn, ząb trzonowy’[27]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mustelus laevis Müller & Henle, 1841 (= Squalus mustelus Linnaeus, 1758).
  • Cynias: gr. κυων kuōn, κυνος kunos ‘pies’[28]; nowołac. przyrostek -ias[29]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mustelus canisJordan & Evermann, 1896 (= Squalus canis Mitchill, 1815).
  • Allomycter: gr. αλλος allos ‘inny’[30]; μυκτηρ muktēr, μυκτηρος muktēros ‘pysk, nos’, od μυκτεριζω mukterizō ‘kręcić nosem’[31]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Allomycter dissutus Guitart Manday, 1972 (= Squalus canis Mitchill, 1815).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[17]:

  • Mustelus albipinnis Castro-Aguirre, Antuna-Mendiola, González-Acosta & De la Cruz-Agüero, 2005
  • Mustelus andamanensis White, Arunrugstichai & Naylor, 2021
  • Mustelus antarcticus Günther, 1870
  • Mustelus asterias Cloquet, 1819 – mustel gwiaździsty[32]
  • Mustelus californicus Gill, 1864
  • Mustelus canis (Mitchill, 1815) – mustel psi[33]
  • Mustelus dorsalis Gill, 1864
  • Mustelus fasciatus (Garman, 1913)
  • Mustelus griseus Pietschmann, 1908
  • Mustelus henlei (Gill, 1863)
  • Mustelus higmani Springer & Lowe, 1963
  • Mustelus lenticulatus Phillipps, 1932
  • Mustelus lunulatus Jordan & Gilbert, 1882
  • Mustelus manazo Bleeker, 1854
  • Mustelus mento Cope, 1877
  • Mustelus minicanis Heemstra, 1997
  • Mustelus mosis Hemprich & Ehrenberg, 1899
  • Mustelus mustelus (Linnaeus, 1758)mustel siwy[34]
  • Mustelus norissi Springer, 1939
  • Mustelus palumbes Smith, 1957
  • Mustelus punctulatus Risso, 1827 – mustel śródziemnomorski[32]
  • Mustelus ravidus White & Last, 2006
  • Mustelus schmitti Springer, 1939 – mustel argentyński[16]
  • Mustelus sinusmexicanus Heemstra, 1997
  • Mustelus stevensi White & Last, 2008
  • Mustelus whitneyi Chirichigno F., 1973
  • Mustelus widodoi White & Last, 2006

Uwagi

Przypisy

Bibliografia