Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)
Mirachowo (kaszub. Mirochòwò, niem. Mirchau)[3][4] – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy.
| wieś | |
.JPG) Dwór | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) | 913 |
| Strefa numeracyjna | 58 |
| Kod pocztowy | 83-329[2] |
| Tablice rejestracyjne | GKA |
| SIMC | 0163417 |
Położenie na mapie gminy Kartuzy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | |
 54°23′42″N 18°01′40″E/54,395000 18,027778[1] | |
Wieś kaszubska, Pojezierza Kaszubskiego, granicząca z kompleksem Lasów Mirachowskich, położona na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.
Mirachowo stanowi sołectwo, w którego skład wchodzi także miejscowość Strysza Buda (88 mieszkańców). W okolicach Mirachowa znajdują się rezerwaty przyrody Staniszewskie Zdroje, Kurze Grzędy, Jezioro Lubogoszcz, Leśne Oczko i Staniszewskie Błoto. Przebiega tędy również turystyczny 
Szlak Kaszubski.
W obszar wsi wchodzą także:
| Integralne części wsi Mirachowo[5][6] | ||
|---|---|---|
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
| 0163423 | Ameryka | część wsi |
| 0163430 | Cegielnia | część wsi |
| 0163452 | Mirachowo-Wybudowanie | część wsi |
| 0163469 | Palestyna | część wsi |
Historia
Pierwsze wzmianki o Mirachowie pochodzą z roku 1348[7]. W roku 1455 Król Polski Kazimierz Jagiellończyk oddał przejściowo zwierzchnictwo nad Mirachowem gdańszczanom prawem zastawu za wkład wojenny miasta w wojnie z Zakonem[potrzebny przypis]. W roku 1466 Mirachowo powróciło pod zwierzchnictwo królewskie[potrzebny przypis].
W latach 1473–1772 Mirachowo było siedzibą polskiego starosty, sędziego królewskiego oraz miejscem lokalnych sejmików[7]. Powstał rynek z licznymi kamieniczkami[7]. Mirachowo zostaje spalone i doszczętnie zniszczone podczas potopu szwedzkiego w latach 1655–1660.[potrzebny przypis] Na pobliskim wzgórzu ("Wzgórze Świętopełka") znajdowało się miejsce straceń.[potrzebny przypis] Od 1818 r., po przeniesieniu władz powiatowych do Kartuz, wieś straciła swoje znaczenie, jednak wbrew spotykanej w niektórych opracowaniach informacji o utracie statusu miasta[7] nie nastąpiło to, gdyż Mirachowo nigdy nie miało praw miejskich[8].
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[9].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mirachowo, po jej zniesieniu w gromadzie Sianowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego[10].
Zabytki
Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisane są[11]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pw. św. Jana Chrzciciela z 1862[12],
- kaplica pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1740[13],
- dwór murowano-drewniany z końca XVIII w., stanowiący siedzibę byłego powiatu mirachowskiego[14].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Groty Mirachowskie. murki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-09)].
- Mirachowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 488.