Mietrowagonmasz

• 1897 – powstaje Mytiszczinskij maszinostroitielnyj zawod (ros. Мытищинский машиностроительный завод)^[1]
• 1903 – rozpoczęcie produkcji tramwajów i pługów śnieżnych dla Moskwy^[1]
• 1920 – włączenie zakładu do grupy największych przedsiębiorstw w obwodzie moskiewskim mających na celu odbudowę gospodarki ZSRR^[2]
• 1924 – utworzenie biura produkcji i kontroli technicznej^[2]
• 1926 – wyprodukowanie pierwszego radzieckiego wagonu kolejowego o konstrukcji metalowej i rozpoczęcie ich masowej produkcji^[2]
• 1929 – wybudowanie pierwszego elektrycznego pociągu pasażerskiego dla ZSRR^[2]
• 1930 – rozbudowa zakładu mająca na celu przyspieszenie i unowocześnienie procesu produkcji^[2]
• 1932 – ukierunkowanie produkcji na tramwaje i wagony kolejowe^[2]
• 1933 – rozpoczęcie prac nad wagonami metra^[2]
• 1935 – wyprodukowanie pierwszych 40 wagonów metra^[2]
• 1939 – seryjna produkcja tramwajów dla Moskwy^[2]
• 1940 – seryjna produkcja towarowych wagonów kolejowych^[2]
• 1942 – założenie biura projektowego, rozpoczęcie produkcji na potrzeby wojska, zmiana nazwy na Zawod nomer 40 (ros. Завод № 40)^[3]
• 1946 – decyzja o kontynuacji budowy wagonów metra^[4]
• 1948 – zmiana nazwy na Mytiszczinskij ordiena Otieczestwejnnoj wojny 1 stiepieni maszinostroitielnyj zawod (ros. Мытищинский ордена Отечественной войны 1 степени машиностроительный завод)^[4]
• 1973-1977 – opracowanie modyfikacji wagonów metra serii E^[5]
• 1976 – rozpoczęcie produkcji wagonów metra serii 81-717/714^[6][7]
• 1984 – prezentacja wyrobów dla wojska i metra na wystawie Awtoprom-84 (ros. Автопром-84)^[6]
• koniec lat 80. XX wieku – przejście do produkcji wagonów metra serii 81-717.5/714.5 i ich modernizacji^[8]
• 1992 – przekształcenie zakładu w spółkę akcyjną Mietrowagonmasz (ros. Метровагонмаш)^[8]
• 1993 – prezentacja nowego wagonu metra Jauza (ros. Яуза)^[8]
• 2005 – wejście spółki w skład Transmashholding (ros. Трансмашхолдинг)^[9]

W przeszłości przedsiębiorstwo budowało tramwaje^[1], wagony towarowe^[2], a nawet rakiety i maszyny na potrzeby wojska^[3]. Obecnie (2013) podstawowymi dziedzinami działalności firmy jest produkcja wagonów metra i pasażerskiego taboru kolejowego^[10].

Od 1976 fabryka produkuje wagony serii 81-717/714^[6][7], a od końca lat 80. XX wieku również ich zmodernizowane wersje^[8]:

• 81-717.5М/714.5М
• 81-717.6/714.6
• 81-718/719
• 81-720/721
• 81-740.2/741.2
• 81-740.4/741.4
• 81-760/761^[11].

Pojazdy serii 81 są eksploatowane (w 2013) m.in. w Moskwie^[12], Kijowie^[13], Mińsku^[14], Sofii^[15] i Warszawie^[16].

W marcu 1990^[17] przedsiębiorstwo dostarczyło Metru Warszawskiemu 10 wagonów serii 81-717/714 zestawionych w 2 pociągi 5-wagonowe^[7]. Kolejnych 30 wagonów tej serii dostarczono w okresie od kwietnia 2006 do grudnia 2007^[18].

Kolejowa oferta Mietrowagonmaszu obejmuje (w 2013) spalinowe autobusy szynowe^[10].

Zdjęcie	Oznaczenie serii	Typ taboru	Przewoźnik	Źródła
	RA-1	spalinowy wagon silnikowy	RŻD	[19]
	RA-V	spalinowy zespół trakcyjny	Magyar Államvasutak	[20]
	RA-2	spalinowy zespół trakcyjny	Lietuvos Geležinkeliai	[21]
	RA-2	spalinowy zespół trakcyjny	RŻD	[22]
	RA-2	spalinowy zespół trakcyjny	Železnice Srbije	[23]