Mieronice (gmina Wodzisław)
Mieronice – wieś sołecka[6] w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Wodzisław[7][5].
| wieś | |
 Kościół w Mieronicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna | 41 |
| Kod pocztowy | 28-330[4] |
| Tablice rejestracyjne | TJE |
| SIMC | 0279150[5] |
Położenie na mapie gminy Wodzisław  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
 50°31′26″N 20°09′14″E/50,523889 20,153889[1] | |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0279166 | Dwór | część wsi |
| 0279172 | Kościelna Górka | przysiółek |
| 0279189 | Wikle | część wsi |
| 0279195 | Zawodzie | część wsi |
Nazwa
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany w latach 1880–1906 notuje starszą nazwę Mironice[8][9]
Historia
Wieś wspomniana w 1439, kiedy mieroncki dziedzic w miejsce starego drewnianego kościoła wzniósł nowy murowany[9][10].
Po rozbiorach Polski wieś znalazła się w zaborze rosyjskim. Miejscowość jako Mieronice, wieś leżącą w powiecie jędrzejowskim w gminie Wodzisław oraz w parafii Mieronice wymienia XIX wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1827 we wsi znajdowało się 21 domów zamieszkanych przez 210 mieszkańców. Cała parafia liczyła 1114 mieszkańców[9].
W 1808 w miejscowości urodził się Kajetan Kielisiński polski grafik i rysownik oraz bibliotekarz[11].
Zabytki
- kościół parafialny pw. św. Jakuba Starszego powstały w II poł. XIII w., odnotowany w wykazach świętopietrza z 1326, rozbudowany w XV w., z freskami na ścianach prezbiterium, powstałymi prawdopodobnie w XIV w., przedstawiającymi sceny biblijne i apokryficzne: Pojmanie Chrystusa, Chrystus niosący krzyż wśród żołnierzy; Panny mądre i głupie, Ukrzyżowanie oraz Narodzenie i Pokłon pasterzy i inne. W nawie polichromia renesansowa. Czasowo użytkowany jako zbór ariański (ok. 1570). W kaplicy cudowny obraz Matki Boskiej Mieronickiej, koronowany w 1937. W latach 1976–1984 przeprowadzono prace konserwatorskie.
- drewniana dzwonnica prawdopodobnie z XVIII w., dzwon z napisem minuskułowym, gotyckim w. XV–XVII
- Kościół oraz dzwonnica zostały wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.163/1-2 z 4.12.1956 i z 11.02.1967)[12].
- cmentarz z nagrobkami lokalnych rodzin ziemiańskich z XIX w. m.in. Bacciorellich, Mejerów, Kisielewskich
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Mironice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- Mieronice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 352.
- Mieronice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 327.
- Strona parafii św. Jakuba Ap. w Mieronicach
- Artykuł o kościele w Mieronicach