Miechucino
Miechucino (kaszub. Miechùcëno) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno, nad jeziorem Wielkim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą.
wieś | |
Kościół pw. św. Wojciecha i św. Brata Alberta Chmielowskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 1648[2] |
Strefa numeracyjna | 58 |
Kod pocztowy | 83-334[3] |
Tablice rejestracyjne | GKA |
SIMC | 0160063 |
Położenie na mapie gminy Chmielno | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego | |
54°20′25″N 18°01′31″E/54,340278 18,025278[1] |
Miechucino leży na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Na północ od wsi zaczyna się kompleks Lasów Mirachowskich z rezerwatami przyrody Leśnym Oczkiem i Staniszewskim Błotem.
Miechucino jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również Miechucińskie Chrósty, Strysza Góra, Koryta i Glinno. Wieś leży na trasie linii kolejowej Kartuzy-Sierakowice-Lębork (obecnie zawieszonej) i przy drodze wojewódzkiej nr 211. Znajduje się tu również placówka ochotniczej straży pożarnej.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0160070 | Glinno | część wsi |
0160086 | Koryta | część wsi |
0160092 | Miechucińskie Chrósty | część wsi |
0160100 | Strysza Góra | część wsi |
Historia
Prefiks w nazwie Miechucina wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Miechota. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Miechucina było Miechutschin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Miechutschin w 1942 została przemianowana na bardziej niemiecką – Mechenhof.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6]. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miechucino, po jej zniesieniu w gromadzie Chmielno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisany jest zespół dworca kolejowego „Miechucino” z początku XX w., nr rej.: 1109 z 27.10.1994:
- dworzec
- przepompownia
- wieża ciśnień
- sanitariaty
- piwnica-magazyn
- torowisko z urządzeniami.
Ponadto we wsi zachował się czworak dworski.
Nad Jeziorem Wielkim znajduje się park rekreacyjny z promenadą i placem zabaw[8].
- Nieczynna stacja kolejowa
- Wieża ciśnień
- OSP Miechucino
- Jezioro Wielkie w Miechucinie