Mi’ar

Mi’ar leżała na granicy Dolnej i Górnej Galilei. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1078,8 ha. We wsi mieszkało wówczas 770 osób^[1].

W czasach krzyżowców tutejszą wieś nazywano Myary. W 1596 roku w Mi’ar żyło 55 mieszkańców, którzy płacili podatki z upraw pszenicy, jęczmienia, owoców, hodowli kóz i uli^[2]. W okresie panowania Brytyjczyków Mi’ar była średniej wielkości wsią. We wsi znajdowała się szkoła podstawowa dla chłopców^[1].

Podczas arabskiego powstania w Palestynie (1936–1939) mieszkańcy Mi’ar wzięli udział w zajściach przeciwko brytyjskim władzom Mandatu Palestyny. W ramach akcji odwetowej, w październiku 1938 brytyjskie oddziały prawie całkowicie zniszczyły wieś^[3]. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej we wsi stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską w komunikację w rejonie. Według izraelskiego historyka Ilana Pappé, 20 czerwca 1948 roku izraelscy żołnierze wkroczyli do wsi Mi’ar strzelając do wszystkich wieśniaków. Zabili w ten sposób 40 osób, a następnie zniszczyli domy. Mieszkańcy powrócili jednak do swojej zniszczonej wsi^[4]. Podczas operacji „Dekel” w dniu 15 lipca 1948 wieś Mi’ar ponownie zajęły siły izraelskie. Wysiedlono wówczas jej mieszkańców, a wszystkie domy wyburzono^[1].

Na terenach wioski Mi’ar powstał w 1974 roku moszaw Ja’ad. Pola uprawne zajęła utworzona w 1953 roku wieś komunalna Segew. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Mi’ar: „Na miejscu pozostają niektóre zniszczone kamienne ściany, proste groby, oraz drzewa figowe i oliwne”^[1].