Mięsień tarczowo-nalewkowy

Mięsień ten jest mięśniem poprzecznie prążkowanym szkieletowym. Dzieli się na trzy części^[1][3]:

• mięsień tarczowo-nalewkowy wewnętrzny (głosowy) – biegnie w wardze głosowej od dolnej połowy wewnętrznej powierzchni kąta chrząstki tarczowatej do wyrostka mięśniowego i dołka podłużnego dolnej części chrząstki nalewkowatej (jest to tzw. część tarczowo-mięśniowa); górne włókna tego mięśnia biegną do wyrostka głosowego (jest to część tarczowo-głosowa)^[1];
• mięsień tarczowo-nalewkowy zewnętrzny (również nazywany po prostu mięśniem tarczowo-nalewkowym) – zaczyna się na wewnętrznej powierzchni kąta płytek chrząstki tarczowatej i od więzadła pierścienno-nalewkowego, kończy się zaś na powierzchni przednio-bocznej i bocznym brzegu chrząstki nalewkowatej^[1];
• przedsionkowy – biegnie przez fałd przedsionkowy^[1], kończy się najczęściej na bocznym brzegu chrząstki nagłośniowej^[3], przy czym występują tu liczne zmienności anatomiczne^[1].

Mięsień tarczowo-nalewkowy ma więc takie same przyczepy, jak więzadło kieszonki krtaniowej^[4].

Mięsień ten leży po wewnętrznej stronie chrząstki tarczowatej, znajdując się zewnętrznie w stosunku do mięśnia pierścienno-nalewkowego bocznego^[2]. Włókna mięśnia tarczowo-nalewkowego bocznego biegną bocznie, a mięśnia przedsionkowego powyżej, mięśnia głosowego^[1].

Ponieważ wszystkie chrząstki krtani są połączone więzadłami i powleczone po obu stronach licznymi mięśniami, możliwy jest ruch krtani i w konsekwencji modyfikowanie głosu – m.in. wydawanie dźwięków w różnych tonach i śpiew^[5]. Jednym z takich mięśni jest mięsień pierścienno-nalewkowaty boczny. Jego funkcją jest przede wszystkim przywodzenie fałdów głosowych (zamykanie szpary głośni), co powoduje przejście do tonów wyższych lub tłumienie dźwięków^[2][6]. Każda część mięśnia działa w inny sposób:

• mięsień tarczowo-nalewkowy wewnętrzny (głosowy) – zwęża i zamyka część błoniastą szpary głośni, napina fałdy głosowe^[3];
• mięsień tarczowo-nalewkowy zewnętrzny – zwęża i zamyka całość szpary głośni^[3];
• przedsionkowy – zwęża szparę przedsionka, w związku z czym głos staje się bardziej przytłumiony^[1].

Nerw krtaniowy dolny unerwia ten mięsień ruchowo^[3].

Unaczynienie tętnicze mięśnia tarczowo-nalewkowego pochodzi od dwóch głównych źródeł – tętnicy tarczowej górnej (odchodzącej od tętnicy szyjnej zewnętrznej) i tętnicy tarczowej dolnej (która odchodzi od tętnicy podobojczykowej)^[6].