Max Herrmann (lekkoatleta)

Uczestnik igrzysk olimpijskich w 1912, na których wystartował w biegu na 100, 200 i 400 m oraz sztafetach 4 × 100 i 4 × 400 m. W biegu na 100 m odpadł w pierwszej rundzie, zajmując 3. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z nieznanym czasem^[1]. Na dwukrotnie dłuższym dystansie przeszedł pierwszą rundę, plasując się na 1. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 22,9 s^[2]. W swoim biegu półfinałowym był 4. i odpadł z dalszej rywalizacji^[3]. W biegu na 400 m odpadł w pierwszej rundzie, zajmując ostatnie, 3. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym^[4]. Sztafeta 4 × 100 m w składzie z Herrmannem^[5] w pierwszej rundzie uplasowała się na 1. pozycji z czasem 43,6 s (wyrównanie rekordu olimpijskiego ustanowionego przez Szwedów w poprzednim biegu) i przeszła do półfinału^[6]. Tam niemiecka drużyna ponownie zwyciężyła swój bieg, uzyskując czas 42,2 s i ustanawiając rekord świata^[7]. W finale sztafeta przybiegła na metę druga z czasem 42,4 s, jednakże po biegu została zdyskwalifikowana^[8]. Sztafeta biegnąca na czterokrotnie dłuższym dystansie, także w składzie z Herrmannem^[5], była 2. w swoim biegu eliminacyjnym pierwszej rundy z czasem 3:28,2 s i odpadła z rywalizacji^[9].

Dwukrotny mistrz kraju na 400 m: z 1911 i 1913^[10].

Zginął w walce podczas I wojny światowej^[11].

• Max Herrmann. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-12)]. (ang.).