Maserati Bora
Maserati Bora – supersamochód klasy średniej produkowany przez włoską markę Maserati w latach 1971 - 1978.
![]() Maserati Bora | |
Producent | |
---|---|
Projektant | |
Okres produkcji | 1971 1978[1] |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | supersamochód segmentu D[1] |
Typy nadwozia | |
Silniki | |
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna[2] |
Napęd | |
Długość | 4340 mm[2] |
Szerokość | 1760 mm[2] |
Wysokość | 1130 mm[2] |
Rozstaw osi | 2600 mm[2] |
Masa własna | 1400 kg |
Zbiornik paliwa | 100 l |
Liczba miejsc | 2[2] |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Historia i opis modelu
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/Paris_-_Bonhams_2014_-_Maserati_Bora_4.7_litre_Coup%C3%A9_-_1972_-_002_%28cropped%29.jpg/225px-Paris_-_Bonhams_2014_-_Maserati_Bora_4.7_litre_Coup%C3%A9_-_1972_-_002_%28cropped%29.jpg)
Bora to pierwsze w historii Maserati 2-osobowe coupé z centralnym silnikiem[2], jego nazwa nawiązuje rodzaju wiatry wiejącego znad wschodniego wybrzeża Adriatyku.
Wkrótce po przejęciu marki przez Citroëna powstał koncept super samochodu z centralnym silnikiem. Najwięksi rywale Maserati mieli już w swej ofercie takie pojazdy: Lamborghini Miura, De Tomaso Mangusta a Ferrari już nad takim pracowało. Prototyp zaprojektowany przez Giorgetto Giugiaro był gotowy latem 1969, natomiast wersja produkcyjna została zaprezentowana w 1971 na salonie samochodowym w Genewie, a pierwsze auta trafiły do klientów przed końcem roku.
Podwozie samonośne połączono z ramą pomocniczą wspierającą silnik i skrzynie biegów. Zawieszenie było w pełni niezależne. Szeroko wykorzystywano hydraulikę Citroëna: wentylowane hamulce, sprzęgło, wspomaganie kierownicy, regulacja kolumny kierowniczej oraz fotela, podnoszone światła. Źródłem napędu był zamontowany wzdłużnie silnik V8 produkcji Maserati. Początkowo jego pojemność wynosiła 4,7 l (310 KM), od 1974 na rynek amerykański pojemność zwiększono do 4,9 l (300 KM), a w europie oferowano 4,9 l (330 KM).
Wielka wagę przywiązano do komfortu oraz wygłuszenia. Silnik został przykryty pokrywami a od kabiny pasażerskiej oddzielały go dwie szyby. Wnętrze w całości wyłożono skórą, w większości egzemplarzy montowano też klimatyzację. Tak wyposażony samochód ze względu na wysoką wagę nie szokował osiągami zwłaszcza w porównaniu z bezpośrednimi rywalami. Prędkość maksymalna to 260 - 275 km/h, przyspieszanie 0 - 100 km/h trwało 6,2 s a do 130 km/h 13,4 s.
Produkcję zakończono w 1980 liczbą 524 sztuk w tym 289 z silnikiem 4,7 l.
Dane techniczne
Źródło:[3]
Silnik
- V8 4,9 l (4930 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
- Układ zasilania: gaźnik
- Średnica × skok tłoka: 93,90 mm × 89,00 mm
- Stopień sprężania: 8,5:1
- Moc maksymalna: 324 KM (238,6 kW) przy 5500 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: 481 N•m przy 4000 obr./min
Osiągi
- Przyspieszenie 0-80 km/h: 4,4 s
- Prędkość maksymalna: 280 km/h