Maryna Litwinczuk

Maryna Litwinczuk
	; Maryna na ME 2016 w Moskwie
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1988 ; Sotniczy
Obywatelstwo	Białoruś
Wzrost	178 cm
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Igrzyska europejskie
	Mistrzostwa Europy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maryna Wiktarauna Litwinczuk z domu Pautaran (biał. Марына Віктараўна Літвінчук (Паўтаран), ros. Марина Викторовна Литвинчук (Полторан), Marina Wiktorowna Litwinczuk (Połtoran); ur. 12 marca 1988 r. w Sotniczach koło Petrykowa) – białoruska kajakarka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich, pięciokrotna mistrzyni świata, sześciokrotna mistrzyni Europy, czterokrotna złota medalistka igrzysk europejskich.

Kariera

W Mistrzostw Europy w 2009 roku w Brandenburgu wystartowała w jednoosobowej osadzie na trzech dystansach: na 200, 500 i 1000 metrów. Nie osiągnęła tam jednak większych sukcesów, zajmując odpowiednio 6., 9. i 6. miejsce^[1].

Rok później na imprezie tej samej rangi na 200 metrów (w konkursie dwójek) zajęła 9. miejsce, jednak na dystansie 5000 metrów wywalczyła brązowy medal^[2]. W tym samym roku uczestniczyła w Mistrzostwach Świata, gdzie wystartowała w trzech konkurencjach. Indywidualnie brała udział w wyścigu na 5000 metrów, gdzie zdobyła srebrny medal. Z osadą K-4 na dystansie 5000 metrów nie zdołała Pautaran awansować do finału, a w finale B zajęła miejsce piąte. Startowała także w sztafecie jedynek 4x200 metrów, jednak białoruska drużyna zajęła 4. miejsce w biegu eliminacyjnym i nie wywalczyła awansu.

Prawdziwym sukcesem okazały się Mistrzostwa Europy w 2011 roku, które rozgrywane były w Belgradzie. Pautaran wzięła udział w trzech konkurencjach: K-1 na 5000 metrów, K-2 na 200 metrów oraz K-4 na 500 metrów. Wszystkie starty Białorusinki przyniosły jej medale – odpowiednio złoty, brązowy i kolejny złoty^[3]. Dwa miesiące później odbywały się Mistrzostwa Świata w Segedynie. Pautaran startowała w tych samych konkurencjach, co podczas czempionatu Europy. Na Węgrzech zdobyła brązowe medale w wyścigu K-1 na 5000 metrów oraz w wyścigu K-4 na 500 metrów. Na dystansie 200 metrów dwójek białoruska osada byłą piąta.

Na Mistrzostwach Europy w 2012 roku w Zagrzebiu Pautaran wywalczyła trzy srebrne medale – K-2 na 200 metrów, K-2 na 500 metrów i K-4 na 500 metrów^[4]. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku w Londynie Pautaran startowała na dystansie 500 metrów w osadach K-2 i K-4. W wyścigu dwójek Pautaran i Chudzienka wygrały finał B (zostały sklasyfikowane na 9. miejscu), natomiast wśród czwórek białoruska ekipa wywalczyła brązowy medal^[5].

Rok później podczas mistrzostw świata w Duisburgu w czterech startach zdobyła brązowy medal. W rywalizacji czwórek na 500 metrów lepsze okazały się Węgierki i Niemki. Nie wzięła udziału w mistrzostwach Europy w Montemor-o-Velho.

W 2014 roku na mistrzostwach Europy w Brandenburg an der Havel zdobyła złoty medal na w dwójkach na 200 metrów i srebrny w jedynce na 5000 metrów. Kilka tygodni później podczas sierpniowych mistrzostw świata w Moskwie wzięła udział w czterech konkurencjach. Na dystansie 5000 metrów zajęła drugie miejsce, przegrywając z Amerykanką Louisą Sawers. Brązowe medale zdobyła razem z Marharytą Ciszkiewicz w zawodach dwójek na 200 metrów oraz w czwórce na 500 metrów.

W roku przedolimpijskim Maryna wystartowała w dwóch głównych imprezach. Podczas mistrzostw Europy zdominowała zawody, wygrywając na 5000 metrów oraz dwójki na 200 metrów i czwórki na pół kilometra. W mistrzostwach świata w Mediolanie zdobyła trzy złote medale w tych samych konkurencjach.

W sezonie olimpijskim przed poprzedzającymi igrzyska mistrzostwami Europy w Moskwie ponownie obroniła tytuł mistrzyni w jedynce na dystansie 5000 metrów. Razem z drużyną zdobyła srebrny medal na 500 metrów. W rywalizacji par zajęła trzecie miejsca na dystansach 200 i 500 metrów. Na rozegranych w Rio de Janeiro igrzyskach olimpijskich zdobyła swój drugi brązowy medal. Podobnie jak cztery lata temu zawody w czwórce na 500 metrów ukończyła na trzeciej pozycji. Na tej samej długości w dwójce była szósta, a w jedynce czwarta.

W 2017 roku nie przystąpiła do udziałów w większych zawodach.

Na mistrzostwach Europy w Belgradzie zdobyła srebrny medal w czwórce na 500 metrów, a pod koniec sierpnia w Montemor-o-Velho podczas mistrzostw świata zajęła drugie miejsce na najdłuższym rozgrywanym dystansie 5000 metrów.

W czerwcu 2019 roku podczas igrzysk europejskich w Mińsku zdobyła cztery medale. Złoto wywalczyła w jedynce na 5000 metrów oraz w dwójce na 500 metrów razem z Wolhą Chudzienką. Poza tym był druga w czwórce i trzecia w dwójce na 200 metrów z Wolhą^[6]. Dwa miesiące później zdobyła złote medale w dwójce na 200 i 500 metrów^[7]. Do tego dorzuciła srebro w czwórce i brąz w jedynce na 5000 metrów^[8].

Osiągnięcia

Rok	Zawody	Miejsce	Konkurencja	Pozycja	Czas
2006	Mistrzostwa świata	Segedyn	K-4 1000 m	9. miejsce	3:35,602
	Mistrzostwa Europy	Račice	K-2 1000 m	4. miejsce	3:38,968
			K-4 500 m	8. miejsce	1:38,298
			K-4 1000 m	5. miejsce	3:20,349
2007	Mistrzostwa Europy	Pontevedra	K-1 200 m	7. miejsce	44,264
			K-2 1000 m	4. miejsce	3:55,914
			K-4 500 m	11. miejsce	Finał B
			K-4 1000 m	8. miejsce	3:40,738
2008	Mistrzostwa Europy	Mediolan	K-1 200 m	6. miejsce	43,167
			K-1 1000 m	5. miejsce	4:09,151
			K-2 200 m	7. miejsce	40,625
2009	Mistrzostwa Europy	Brandenburg an der Havel	K-1 200 m	6. miejsce	42,203
			K-1 500 m	9. miejsce	1:57.263
			K-1 1000 m	6. miejsce	4:00,376
	Mistrzostwa świata	Dartmouth	K-1 200 m	13. miejsce	Finał B
			K-1 500 m	21. miejsce	Finał C
			K-1 1000 m	15. miejsce	Finał B
2010	Mistrzostwa Europy	Trasona	K-1 5000 m	3. miejsce	22:33,297
	Mistrzostwa Europy	Trasona	K-2 200 m	9. miejsce	39,437
	Mistrzostwa świata	Poznań	K-1 4 x 200 m	11. miejsce	Finał B
			K-1 5000 m	2. miejsce	22:53,079
			K-4 500 m	14. miejsce	Finał B
2011	Mistrzostwa Europy	Belgrad	K-1 5000 m	1. miejsce	23:12,661
			K-2 200 m	3. miejsce	38,300
			K-4 500 m	1. miejsce	1:33,088
	Mistrzostwa świata	Segedyn	K-1 5000 m	3. miejsce	22:37,294
			K-2 200 m	5. miejsce	38,921
			K-4 500 m	3. miejsce	1:37,887
2012	Mistrzostwa Europy	Zagrzeb	K-2 200 m	2. miejsce	35,994
			K-2 500 m	2. miejsce	1:39,144
			K-4 500 m	2. miejsce	1:33,356
	Igrzyska olimpijskie	Londyn	K-2 500 m	9. miejsce	Finał B
	Igrzyska olimpijskie	Londyn	K-4 500 m	3. miejsce	1:31,400
2013	Mistrzostwa świata	Duisburg	K-2 200 m	6. miejsce	38,897
			K-2 500 m	5. miejsce	1:49,527
			K-4 500 m	3. miejsce	1:33,642
			K-4 4 x 200 m	5. miejsce	2:53,671
2014	Mistrzostwa Europy	Brandenburg an der Havel	K-1 5000 m	2. miejsce	22:06,440
			K-2 200 m	1. miejsce	38,208
			K-2 500 m	7. miejsce	1:46,781
	Mistrzostwa świata	Moskwa	K-1 5000 m	2. miejsce	23:15,16
			K-2 200 m	3. miejsce	36,22
			K-2 500 m	4. miejsce	1:41,90
			K-4 500 m	3. miejsce	1:29,59
2015	Mistrzostwa Europy	Račice	K-1 5000 m	1. miejsce	22:19,250
			K-2 200 m	1. miejsce	38,480
			K-2 500 m	4. miejsce	1:46,868
			K-4 500 m	1. miejsce	1:35,584
	Mistrzostwa świata	Mediolan	K-1 5000 m	1. miejsce	22:36,06
			K-2 200 m	1. miejsce	38,477
			K-2 500 m	10. miejsce	Finał B
			K-4 500 m	1. miejsce	1:33,953
2016	Mistrzostwa Europy	Moskwa	K-1 5000 m	1. miejsce	22:23,45
			K-2 200 m	3. miejsce	38,448
			K-2 500 m	3. miejsce	1:43,564
			K-4 500 m	2. miejsce	1:31,380
	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	K-1 500 m	4. miejsce	1:54,474
			K-2 500 m	6. miejsce	1:46,967
			K-4 500 m	3. miejsce	1:33,908
2018	Mistrzostwa Europy	Belgrad	K-2 200 m	7. miejsce	37,845
	Mistrzostwa Europy	Belgrad	K-4 500 m	2. miejsce	1:30,067
	Mistrzostwa świata	Montemor-o-Velho	K-1 5000 m	2. miejsce	24:12,014
			K-2 200 m	7. miejsce	37,794
			K-4 500 m	4. miejsce	1:34,885
2019	Igrzyska europejskie	Mińsk	K-1 5000 m	1. miejsce	24:52,258
			K-2 200 m	3. miejsce	45,073
			K-2 500 m	1. miejsce	1:40,888
			K-4 500 m	2. miejsce	1:41,654
	Mistrzostwa świata	Segedyn	K-1 5000 m	3. miejsce	22:04,08
			K-2 200 m	1. miejsce	36,21
			K-2 500 m	1. miejsce	1:42,55
			K-4 500 m	2. miejsce	1:33,69

Przypisy

Linki zewnętrzne

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Search

Maryna Litwinczuk

Spis treści

Kariera

Osiągnięcia

Przypisy

Linki zewnętrzne