Marjam (sura)
Marjam – w polskim tłumaczeniu Maria[1][2] (arab. مريم) – 19. sura Koranu. Zaliczana jednomyślnie do sur mekkańskich[3]. Końcowe wersety sury Maria znajdują się w jednym z najstarszych zachowanych manuskryptów z fragmentami Koranu – w Manuskrypcie z Birmingham[4], który zgodnie z datowaniem radiowęglowym powstał za życia Mahometa, lub tuż po jego śmierci[4].
| Znaczenie nazwy | Maria |
|---|---|
| Numer | 19 |
| Liczba aja | 98 |
| Miejsce objawienia | Mekka |
Pochodzenie nazwy sury
Nazwa sury jest zaczerpnięta z wersetu 16:
W tłumaczeniu Józefa Bielawskiego[1]:
„I wspomnij w Księdze Marię! Oto ona oddaliła się od swojej rodziny do pewnego miejsca na wschodzie”.
W tłumaczeniu Musy Çaxarxana Czachorowskiego[2]:
„Wspomnij w Księdze Marię. Ona oddaliła się od swej rodziny do miejsca na wschodzie”.
Wersety 16–37 sury przedstawiają epizody z życia Marii i Isy (Jezusa). Jednak warto podkreślić, że (podobnie jak w przypadków nazw większości sur w Koranie), nazwa Marjam nie opisuje tematu całej sury. Jest swego rodzaju słowem-kluczem, którego zwyczajowo używano, aby odróżnić tę surę od innych[5].
Główne wątki i postaci w surze Marjam
- Zachariasz i jego syn Jahja (Jan Chrzciciel)
- Maria i jej syn Isa (Jezus)
- Isa (Jezus) nie jest wcieleniem Boga, ale prorokiem
- Ibrahim (Abraham) i jego ojciec
- konsekwencje niewiary w życiu doczesnym[6]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Przekład Koranu według Musy Çaxarxan Czachorowskiego (źródło: Muzułmański Związek Religijny w RP, Białystok 1439/2018)
- Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu według Józefa Bielawskiego (źródło: PIW, Warszawa 1986)
- Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu według Jana Murzy Tarak Buczackiego (źródło: nakładem Aleksandra Nowoleckiego, Warszawa 1858)
- Tekst Koranu z transliteracją, tłumaczeniami na wiele języków (w tym Józefa Bielawskiego) i recytacjami
- Muzułmańska strona poświęcona egzegezie Koranu
- Fragment recytacji sury Maria z polskim napisami wg przekładu Czachorowskiego