Marian Kubasiewicz

polski profesor nauk weterynaryjnych w zakresie anatomii zwierząt, archeozoologii i teratologii

Marian Kubasiewicz (ur. 25 stycznia 1921 w Chybicach[1], zm. 23 lutego 1997[2] w Szczecinie) – polski profesor nauk weterynaryjnych w zakresie anatomii zwierząt, archeozoologii i teratologii, nauczyciel akademicki.

Marian Kubasiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1921
Chybice

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1997
Szczecin

profesor nauk weterynaryjnych
Specjalność: anatomia zwierząt, archeozoologia, teratologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1952

Habilitacja

1960

Profesura

1967

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu
Akademia Rolnicza w Szczecinie

rektor Akademii Rolniczej w Szczecinie (1964–1966) i (1981-1984)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal Komisji Edukacji Narodowej
Obraz w sali Senatu Uczelni

Życiorys

Marian Kubasiewicz ukończył studia na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Wrocławskiego (1950). Stopień doktora otrzymał w 1952, stopień doktora habilitowanego w 1960, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1967, a tytuł profesora zwyczajnego – w 1974[3]. Na emeryturę przeszedł w 1991[4]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie w kwaterze 31C/3/2A[5].

Praca naukowo-dydaktyczna

W latach 1947–1949 pracował w Katedrze Anatomii Zwierząt Uniwersytetu Wrocławskiego, a po reorganizacji – w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu (1949–1955). W 1955 przeniósł się do Szczecina, gdzie został kierownikiem Katedry Anatomii (1955–1991) Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie. Zainteresowania naukowe obejmowały anatomię, archeozoologię i teratologię. Był pionierem zastosowania informatyki przy gromadzeniu danych o wadach rozwojowych bydła[6]. Wraz ze współpracownikami zgromadził i opracował ogromny zbiór zwierzęcych materiałów wykopaliskowych. Materiał ten dostarczył wielu interesujących informacji o archeofaunie różnych regionów Polski i niektórych rejonów Europy. Wyniki tych badań przyczyniły się do poznania sposobu chowu zwierząt gospodarskich, ich użytkowania, przebiegu udomowienia i biologicznych następstw domestykacji.

Opublikował 119 prac naukowych, w tym 14 studiów i rozpraw i 3 skryptów[1]. Pod jego kierunkiem wykonano 4 prace doktorskie[4][7].

Udział w organizacji nauki

Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Zootechnicznego (1956–1957), prodziekana Wydziału Rolniczego (1957), dziekana Wydziału Rolniczego (1961–1962), prorektora (1962–1962), rektora Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie (1964–1966)[7] oraz rektora Akademii Rolniczej w Szczecinie[8].

Wybrane publikacje

  • Szczątki zwierząt średniowiecznych z Wolina. Rozprawa habilitacyjna. Uniwersytet Wrocławski Wrocław 1960[6]
  • Z badań nad szczątkami zwierzęcymi z Zamku Szczecińskiego. Materiały Zachodniopomorskie 1960, 6, s. 265–269
  • Kartoteka perforowana dla biologów. Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie Szczecin 1968
  • Zarys anatomii zwierząt domowych. PWN Warszawa 1974

Odznaczenia

Przypisy