Maria Ziembińska-Tworzydło
Maria Ziembińska-Tworzydło (ur. 7 marca 1938 w Zawierciu[1], zm. 17 października 2022 w Konstancinie-Jeziornie[2][3]) – polska palinolożka, specjalizująca się w badaniach trzeciorzędu.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor nauk geologicznych | |
| Specjalność: paleobotanika, palinologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Dane biograficzne
Córka Stanisława i Marii[2]. Ukończyła studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego w 1959; pracę magisterską napisała pod kierunkiem Mikołaja Kostyniuka. W latach 1960–1966 pracowała w Instytucie Geologicznym, a od 1966 na Wydziale Geologii UW. W 1971 brała udział w wyprawie paleontologicznej do Mongolii. W roku 1972 uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy przygotowanej pod kierunkiem Edwarda Ciuka[4]. Była członkinią Polskiego Towarzystwa Geologicznego[5]. Pozostała aktywna zawodowo również po przejściu na emeryturę[6].
Jej mężem był Stanisław Tworzydło[7].
Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3].
Osiągnięcia naukowe
Do jej najważniejszych osiągnięć naukowych należy wprowadzenie nowego podziału palinostratygraficznego[8] osadów neogenu na Niżu Polskim[9]. Opisała też następujące taksony:
- rodzaj Nemegtichara Karczewska et Ziembińska-Tworzydło, 1972 (Characeae)[10];
- rodzaj Iteapollis Ziembińska-Tworzydło[11] (ziarna pyłku okrytozalążkowych);
- gatunek Microfoveolatisporis minutus Ziembińska-Tworzydło[11] (zarodnik paprotników).
Była także współautorką (wymienianą w tytułach zawsze na drugim miejscu zaraz po redaktorze serii) atlasu spor i ziaren pyłku neogenu Polski. To czterotomowe monumentalne[12] wydawnictwo stanowi syntezę danych, zebranych w wyniku badań ponad 300 palinoflor[13].
Wspólnie z Jadwigą Karczewską opisała gyrogonity z formacji Nemegt w Mongolii[10].
Wybrane publikacje
- Palynological characteristics of the Neogene of Western Poland (1974)
- Age of the Upper Cretaceous Nemegt Formation (Mongolia) on charophytan evidence (wspólnie z J. Karczewską, 1983)[10]
- Neogene of the Polish Lowlands – Lithostratigraphy and pollen-spore zones (wspólnie z M. Piwockim, 1997)[8]
- Atlas of pollen and spores of the Polish Neogene (praca zbiorowa pod red. Leona Stuchlika):
- Polish Palaeobotany: 750 Million Years of Plant History as Revealed in a Century of Studies. Research on the Paleogene and Neogene (Tertiary) (wspólnie z B. Słodkowską, 2022)[6]