Magnus Krog

Po raz pierwszy Magnus Krog zaprezentował się na arenie międzynarodowej 5 lutego 2005 roku w Karpaczu, podczas zawodów Pucharu Świata B. Zajął tam 23. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena na normalnej skoczni. Nieco ponad miesiąc później zajął siódme miejsce w sprincie w fińskim Vuokatti. W klasyfikacji końcowej sezonu 2004/2005 zajął 54. miejsce.

Kolejny raz pojawił się dwa lata później, w połowie marca 2007 roku startując na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio. Wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył tam brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był siódmy w Gundersenie oraz trzynasty w sprincie. W sezonie 2007/2008 Pucharu Świata B po raz pierwszy indywidualnie stanął na podium. Miało to miejsce 8 marca 2008 roku w Eisenerz, gdzie był trzeci w Gundersenie. Trzecie miejsce w tej konkurencji zajął także 14 marca w Pragelato, a w rozgrywanym dwa dni później sprincie był już najlepszy. W klasyfikacji końcowej tego sezonu zajął trzecie miejsce.

Pod koniec 2008 roku, 6 grudnia w Trondheim Krog zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 43. miejsce w Gundersenie. Dzień później zajął w tej samej konkurencji 47. miejsce. Został zgłoszony także do zawodów w Vikersund w dniach 14 i 15 marca 2009 roku, ale ostatecznie nie wystartował. Ponieważ nie zdobył punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009. W sezonie 2009/2010 pojawił się tylko trzy razy: 6 i 7 marca 2010 roku w swojej rodzinnej miejscowości dwukrotnie zajął drugie miejsce. Tydzień później wystąpił w konkursie metodą Gundersena w Oslo, gdzie zajął 31. miejsce.

Kolejny start w Pucharze Świata zaliczył 5 grudnia 2010 roku w Lillehammer, gdzie zajął 33. miejsce w Gundersenie. Na następny występ musiał poczekać do marca 2011 roku, kiedy to 11 marca w Lahti zajął 18. miejsce. Tym samym zdobył wtedy swoje pierwsze punkty PŚ. Dzień później był trzynasty. Dało mu to 41. pozycję w klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011. W międzyczasie startował w Pucharze Kontynentalnym, w którym sześciokrotnie stawał na podium, w tym wygrał zawody Gundersenem na normalnej skoczni 13 lutego roku w Szczyrku oraz 19 i 20 lutego 2011 roku w Kranju. W klasyfikacji końcowej sezonu 2010/2011 Pucharu Kontynentalnego był drugi.

W lecie 2011 roku wystartował w czternastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Punktował w każdym swoim starcie, a 31 sierpnia w Libercu zajął trzecie miejsce w Gundersenie, ustępując tylko dwóm Austriakom: Christophowi Bielerowi i Bernhardowi Gruberowi. W klasyfikacji końcowej zajął szóste miejsce. Na początku sezonu 2011/2012 wygrał inauguracyjne zawody Pucharu Świata w Ruce. Było to jego pierwsze podium i zarazem pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Na podium stanął także 11 grudnia w Ramsau, gdzie był drugi. Podczas zawodów w Oberstdorfie w styczniu 2012 roku Krog nie ustał jednego ze skoków i upadł doznając wstrząśnienia mózgu i złamania obojczyka^[1]. Zmuszony był opuścić kilka konkursów, co pogrzebało jego szanse na walkę o wysokie miejsce w klasyfikacji końcowej. Do rywalizacji powrócił dopiero pod koniec lutego^[2] i sezon zakończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej.

W lutym 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie wspólnie z Jørgenem Gråbakiem, Håvardem Klemetsenem i Magnusem Moanem zdobył srebrny medal w drużynie. W indywidualnych występach zajął dziesiąte miejsce na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni był osiemnasty. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi zdobył brązowy medal na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem i Japończykiem Akito Watabe. Na tych samych igrzyskach Norwegowie w takim samym składzie co na MŚ w Val di Fiemme zdobyli złoty medal w drużynie. Olimpijski konkurs na dużej skoczni Krog zakończył na dwunastej pozycji.

W kwietniu 2021 roku ogłosił zakończenie kariery^[3].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2 min	+8,1 s	Eric Frenzel
12.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5 min	+36,7 s	Jørgen Gråbak
1.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km[4]	47:13,5 min	—	—

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
10.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13.2 min	+57.6 s	Jason Lamy Chappuis
2.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km[5]	57:34.0 min	+0.4 s	Francja
18.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22.8 min	+1:40.0 min	Eric Frenzel
10.	24 lutego	2017	Lahti	Gundersen HS100/10 km	26:19,6 min	+45,3 s	Johannes Rydzek
2.	26 lutego	2017	Lahti	Sztafeta HS100/4x5 km[6]	47:57,3 min	+41,7 s	Niemcy
11.	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6 min	+51,9 s	Johannes Rydzek
2.	3 marca	2017	Lahti	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7]	28:45,8 min	+1,0 s	Niemcy

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
7.	14 marca	2007	Tarvisio	Gundersen HS109/10 km	33:26.7 min	+2:24.8 min	Anssi Koivuranta
3.	16 marca	2007	Tarvisio	Sztafeta 4x10 km[8]	1:05:35.0 h	+2:01.2 min	Austria
13.	18 marca	2007	Tarvisio	Sprint HS109/5 km	15:01.3 min	+1:27.4 min	Eric Frenzel

• sezon 2008/2009: niesklasyfikowany
• sezon 2009/2010: niesklasyfikowany
• sezon 2010/2011: 41.
• sezon 2011/2012: 21.
• sezon 2012/2013: 18.
• sezon 2013/2014: 10.
• sezon 2014/2015: 20.
• sezon 2015/2016: 6.
• sezon 2016/2017: 18.
• sezon 2017/2018: 28.
• sezon 2018/2019: 15.
• sezon 2019/2020: 21.
• sezon 2020/2021: 33.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 listopada 2011	Ruka	Gundersen HS142/10 km	27:41.0 min	1.	-	-
2.	11 grudnia 2011	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	22:07.4 min	2.	+0.4 s	Jason Lamy Chappuis
3.	1 grudnia 2012	Ruka	Gundersen HS142/10 km	26:49.5 min	2.	+13.0 s	Jason Lamy Chappuis
4.	30 listopada 2013	Ruka	Gundersen HS142/10 km	28:34.9 min	3.	+6.9 s	Eric Frenzel
5.	8 grudnia 2013	Lillehammer	Gundersen HS138/10 km	29:27.7 min	2.	+52.0 s	Eric Frenzel
6.	11 stycznia 2014	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	27:14.4 min	2.	+0.9 s	Mikko Kokslien
7.	11 stycznia 2015	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	28:46.8 min	2.	+8.4 s	Magnus Moan
8.	6 grudnia 2015	Lillehammer	Gundersen HS100/10 km	25:41,8 min	1.	-	-
9.	19 grudnia 2015	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	22:17,3 min	2.	+0,0 s	Magnus Moan
10.	28 lutego 2016	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	31:33,5 min	1.	-	-
11.	26 stycznia 2019	Trondheim	Gundersen HS138/10 km	25:03,7 min	2.	+4,5 s	Jarl Magnus Riiber

• 2004/2005: 54.
• 2007/2008: 3.
• 2008/2009: 34.
• 2009/2010: 32.
• 2010/2011: 2.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	8 marca 2008	Eisenerz	Gundersen HS95/15 km	37:29.1 min	3.	+1.2 s	Mark Schlott
2.	14 marca 2008	Pragelato	Gundersen HS140/15 km	42:13.0 min	3.	+1:13.5 min	Alessandro Pittin
3.	16 marca 2008	Pragelato	Sprint HS140/7,5 km	22:23.2 min	1.	-	-
4.	7 marca 2009	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	28:02.1 min	2.	+11.9 s	Jonas Nermoen
5.	6 marca 2009	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	27:03.6 min	2.	+2.1 s	Håvard Klemetsen
6.	7 marca 2010	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	25:15.5 min	2.	+26.4 s	Håvard Klemetsen
7.	16 stycznia 2011	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	25:46.1 min	2.	+0.0 s	Fabian Rießle
8.	5 lutego 2011	Eisenerz	Gundersen HS100/10 km	22:47.7 min	2.	+1.4 s	Truls Sønstehagen Johansen
9.	12 lutego 2011	Szczyrk	Gundersen HS106/10 km	32:18.8 min	3.	+1:18.4 min	Lukas Klapfer
10.	13 lutego 2011	Szczyrk	Gundersen HS106/10 km	24:32.9 min	1.	-	-
11.	19 lutego 2011	Kranj	Gundersen HS106/10 km	24:53.4 min	1.	-	-
12.	20 lutego 2011	Kranj	Gundersen HS106/10 km	25:03.8 min	1.	-	-

• 2011: 6.
• 2012: nie brał udziału
• 2013: nie brał udziału
• 2014: 17.
• 2015: nie brał udziału
• 2016: nie brał udziału
• 2017: (46.)^[9]
• 2018: nie brał udziału
• 2019: (47.)^[10]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	31 sierpnia 2011	Liberec	Gundersen HS134/10 km	25:19.0 min	3.	+9.3 s	Christoph Bieler

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)