Maciej Sulęcki

Zaczął boksować w wieku jedenastu lat. Wychowanek trenera Romana Misiewicza z Gwardii Warszawa jako amator stoczył 140 walk, z tego 110 wygrał. Trzykrotnie zdobył tytuł Mistrza Polski Juniorów oraz m.in. pas Rzeczypospolitej Polskiej^[3].

19 czerwca 2010 w „Hali Legionów” MOSiR-u w Kielcach Sulęcki współpromowany przez grupy Babilon Promotion i Gmitruk Team Sulęcki, w debiucie pokonał przed techniczny nokaut w pierwszej rundzie Adama Gawlika (0-9-0).

18 sierpnia 2010 w Międzyzdrojach wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów 40:36, 40:36 i 40:36 z Łotyszem Andrejsem Loginowsem (4-4-1)^[4].

25 czerwca 2011 w Ostrowcu Świętokrzyskim pokonał jednogłośnie na punkty 59:54, 60:53 i 60:54 Albańczyka Endrita Vukę (2-3-1).

Pierwszym poważnym sprawdzianem było starcie z byłym mistrzem wagi półśredniej Ukraińcem Jurijem Nużnienką (31-3-1), którego pokonał na punkty 59:55, 59:55, 59:55 w sześciu rundach (1 czerwca 2012 w Rzeszowie)^[5].

23 lutego 2013 W Ergo Arenie w Gdańsku, zmierzył się z niepokonanym rodakiem Robertem Świerzbińskim (11-0-0). Po zaciętym pojedynku wygrał jednogłośnie na punkty 79:71, 79:71, 78:72. Świerzbiński był w tej walce dwukrotnie liczony przez sędziego^[6].

29 czerwca 2013 w Amfiteatrze w Ostródzie po sześciu rundach pokonał jednogłośnie na punkty 60:54, 60:54 i 60:54 Daniela Urbańskiego (21-13-3)^[7].

W pojedynku wieczoru gali „Ełk Boxing Night” 9 listopada 2013 pokonał na punkty (98:93, 99:91 i 98:92) Łukasza Wawrzyczka (18-1-2), zdobywając tytuł mistrza RP^[8]. Była topierwsza walka pod okiem trenera Andrzeja Gmitruka.

1 marca 2014 w Hali OSiR-u w Suwałkach Sulęcki pokonał jednogłośnie na punkty 97.93, 98:94 i 97:93 reprezentanta Francji Howarda Cospolite (9-3-1)^[9].

10 maja 2014 gali w Brodnicy pokonał jednogłośnie na punkty 100:90, 96:92 i 98:90 Francuza Nicolasa Diona (11-1-0), zdobywając pas międzynarodowego mistrza RP wagi super średniej^[10].

8 listopada 2014 w Krakowie Sulęcki pokonał przed techniczny nokaut byłego mistrza Europy Grzegorza Proksę (29-3-0) w siódmej rundzie^[11].

24 kwietnia 2015 w Chicago znokautował w drugiej rundzie Amerykanina Darryla Cunninghama (30-8, 11 KO)^[12].

W lutym 2015 podpisał kontrakt z amerykańskim promotorem Alem Haymonem^[13].

14 sierpnia 2015 na gali w Newark pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Kolumbijczyka Jose Miguela Rodrigueza Berrio (21-9, 13 KO)^[14].

18 czerwca 2016 w Chicago pokonał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie Amerykanina Hugo Centeno Jr (24-1, 12 KO)^[15].

21 października 2017 roku na gali World Boxing Super Series w Prudential Centre w Newark pokonał jednogłośnie na punkty reprezentanta Niemiec, byłego mistrza świata amatorów Jacka Culcaya Ketha (22-2, 11 KO)^[16].

28 kwietnia 2018 w walce wieczoru gali w Barclays Centre, Brooklynie zmierzył się z Danielem Jacobsem (34-2, 29 KO). Po interesujących dwunastu rundach werdyktem sędziów Amerykanin zwyciężył jednogłośnie na punkty 116-111, 117-110, 115-112.

15 marca 2019 w Filadelfii pokonał Amerykanina Gabriela Rosado (24-12-1, 14 KO) jednogłośną decyzją sędziów 95-91, 95-91, 95-93^[17]. Zdobył pas WBO international.

29 czerwca 2019 w Providence przegrał jednogłośnie na punkty (107-120, 107-120, 107-120) walkę o mistrzostwo świata federacji WBO w wadze średniej z Demetriusem Andrade (28-0, 17 KO)^[18].

29 sierpnia 2020 udanie powrócił na ring, pokonując podczas gali Knockout Boxing Night 12 w Suwałkach jednogłośnie na punkty Belga Sashę Yengoyana (44-8-1, 26 KO)^[19].

W walce wieczoru gali Polish Rumble In The Empire State 2, która odbyła się 31 maja 2024 roku w Nowym Jorku zmierzył się z Rowdym Legend Montgomerym^[20]. Zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów^[21].

W listopadzie 2023 roku federacja Fame MMA znana z organizacji tzw. freak fightów, ogłosiła zakontraktowanie Sulęckiego na pojedynek z profesjonalnym zawodnikiem MMA, Normanem Parke'em. Starcie zawodników odbyło się na specjalnych zasadach, m.in co rundę, których zaplanowano aż 5 była zmiana formuły walki na przemian, pomiędzy boksem oraz K-1. Dodatkowo zawodnicy założyli rękawice do MMA. Gala Fame: Reborn odbyła się 9 grudnia 2023 w łódzkie Atlas Arenie^[22]. Po pięciorundowej batalii uległ rywalowi niejednogłośną decyzją sędziów, którzy punktowali 48-47, 49-46 i 48-47 na korzyść Irlandczyka z Północy^[23].

Wynik	Rekord	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda, czas	Data	Miejsce	Uwagi
Zwycięstwo	32-2	Rowdy Legend Montgomery (11-5-1)	UD	10	31 maja 2024	Melrose Ballroom, Queens, Stany Zjednoczone
Zwycięstwo	31-2	Angel Hernandez (19-22-1)	KO	2 (8)	9 czerwca 2023	Turning Stone Resort & Casino, Verona
Zwycięstwo	30-2	Fouad El Massoudi (17-15-1)	UD	8	17 grudnia 2021	Wyszków, Hala WOSiR
Zwycięstwo	29-2	Sasha Yengoyan (44-8-1)	UD	10	29 sierpnia 2020	Suwałki, Suwałki Arena
Porażka	28-2	Demetrius Andrade (27-0)	UD	12	29 czerwca 2019	Dunkin Donuts, Rhode Island	Przegrał pojedynek o pas mistrza WBO w wadze średniej
Zwycięstwo	28-1	Gabriel Rosado (24-11-1)	UD	10	15 marca 2019	Liacouras Center, Filadelfia	Zdobył wakujący pas międzynarodowego mistrza WBO w wadze średniej
Zwycięstwo	27-1	Jean Michel Hamilcaro (26-10-3)	TKO	2 (12)	10 listopada 2018	Arena Gliwice, Gliwice
Porażka	26-1	Daniel Jacobs (33-2)	UD	12	28 kwietnia 2018	Barclays Centre, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo	26-0	Jack Culcay-Keth (22-2)	UD	10	21 października 2017	Prudential Center, Newark, New Jersey
Zwycięstwo	25-0	Damian Ezequiel Bonelli (23-1)	KO	3 (10) 2:54	24 czerwca 2017	Ergo Arena, Gdańsk/Sopot
Zwycięstwo	24-0	Michi Munoz (26-6)	KO	3 (10) 2:03	8 kwietnia 2017	Nosalowy Dwór, Zakopane
Zwycięstwo	23-0	Hugo Centeno jr. (24-0)	TKO	10 (10) 1:06	18 czerwca 2016	UIC Pavilion, Chicago, Illinois
Zwycięstwo	22-0	Derrick Findley (22-17-1)	TKO	7 (8) 1:29	16 stycznia 2016	Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo	21-0	Jose Miguel Rodriguez Berrio (21-8)	TKO	1 (8) 2:07	14 sierpnia 2015	Prudential Center, Newark, New Jersey
Zwycięstwo	20-0	Darryl Cunningham (30-7-0)	KO	2 (8) 2:59	24 kwietnia 2015	UIC Pavilion, Chicago, Illinois
Zwycięstwo	19-0	Grzegorz Proksa (29-3)	TKO	7 (10) 2:57	8 listopada 2014	Kraków Arena, Kraków
Zwycięstwo	18-0	Nicolas Dion (11-1)	UD	10 (10)	10 maja 2014	Hala OSiR, Brodnica
Zwycięstwo	17-0	Howard Cospolite (9-2-1)	UD	10 (10)	1 marca 2014	Hala OSiR, Suwałki
Zwycięstwo	16-0	Łukasz Wawrzyczek (18-1-2)	UD	10 (10)	9 listopada 2013	Ełk
Zwycięstwo	15-0	Daniel Urbański (21-12-3)	UD	6 (6)	29 czerwca 2013	Amfiteatr, Ostróda
Zwycięstwo	14-0	Francis Tchoffo (10-8)	UD	8 (8)	10 maja 2013	Urania Hall, Olsztyn
Zwycięstwo	13-0	Robert Świerzbiński (11-0)	UD	8 (8)	23 lutego 2013	Ergo Arena, Gdańsk
Zwycięstwo	12-0	Andrejs Loginovs (11-21-1)	PTS	6 (6)	16 listopada 2012	Hotel Trylogia, Klub Galop, Zielonka
Zwycięstwo	11-0	Dzianis Makar (3-8-1)	TKO	5 (6) 2:26	27 października 2012	Hala Sportowa, Częstochowa
Zwycięstwo	10-0	Jurij Nużnienko (31-2-1)	UD	6 (6)	1 czerwca 2012	Hala na Podpromiu, Rzeszów
Zwycięstwo	9-0	Jetmir Kuçi (6-1)	UD	6 (6)	17 lutego 2012	Urania Hall, Olsztyn
Zwycięstwo	8-0	Fehti Bentafna (11-4-4)	UD	6 (6)	26 listopada 2011	Lodowisko MOSiR, Białystok
Zwycięstwo	7-0	Mika Joensuu (12-5)	UD	6 (6)	5 sierpnia 2011	Hala Polonia, Częstochowa
Zwycięstwo	6-0	Endrit Vuka (2-2-1)	UD	6 (6)	25 czerwca 2011	Hala sportowo-widowiskowa KSZO, Ostrowiec Świętokrzyski
Zwycięstwo	5-0	Dzianis Makar (1-1)	TKO	5 (6) 2:44	11 marca 2011	Urania Hall, Olsztyn
Zwycięstwo	4-0	Sergejs Savrinovics (7-15-2)	UD	4 (4)	12 listopada 2010	Kopalnia Soli, Wieliczka
Zwycięstwo	3-0	Deniss Sirjatovs (4-16-1)	UD	4 (4)	17 września 2010	Urania Hall, Olsztyn
Zwycięstwo	2-0	Andrejs Loginovs (4-3-1)	UD	4 (4)	18 sierpnia 2010	Amfiteatr, Międzyzdroje
Zwycięstwo	1-0	Adam Gawlik (0-9)	TKO	1 (4) 2:16	19 czerwca 2010	MOSiR „Hala Legionów”, Kielce	Debiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja

• Lista walk zawodowych Macieja Sulęckiego (BoxRec)