Maciej Frankiewicz
Maciej Krzysztof Frankiewicz (ur. 14 grudnia 1958 w Poznaniu, zm. 16 czerwca 2009 w Śremie) – polski działacz polityczny, samorządowy i sportowy; w latach 1999–2002 wiceprezydent, od 2002 do śmierci – zastępca prezydenta Poznania[1]. W Zarządzie Miasta odpowiadał za oświatę, sport oraz kulturę.
Życiorys
Studiował na Politechnice Poznańskiej, gdzie był inicjatorem powołania uczelnianej komórki NZS we wrześniu 1980, a następnie jej członkiem. W latach 1980–1989 zajmował się kolportażem wydawnictw niezależnych. Od 1980 do 1981 był autorem i redaktorem pisma "Wolna Polska", którego był współzałożycielem[2].
Działał w Konfederacji Polski Niepodległej (od grudnia 1980 do 13 grudnia 1981), Solidarności Walczącej (1983–1989), Partii Wolności (był jej wiceprzewodniczącym) oraz Ruchu Odbudowy Polski[2].
W stanie wojennym dwukrotnie internowany, później aresztowany wielokrotnie uciekał z więzienia. Za zdewastowanie konsulatu ZSRR w Poznaniu stanął przed sądem. W sumie był dwukrotnie internowany (od 28 stycznia 1982 do 2 marca 1982 oraz od 15 czerwca 1982 do 17 lipca 1982), trzykrotnie aresztowany i wielokrotnie zatrzymywany za działalność polityczną[2]. 10 listopada 1988 został zatrzymany i dotkliwie pobity w poznańskiej siedzibie SB na ul. Kochanowskiego[3].
W latach 1990–1998 prowadził niezależne Wydawnictwo WIS, którego był właścicielem[2]. Był wówczas również fundatorem i organizatorem bezpłatnych wakacji dla dzieci z ubogich rodzin[4].
W wyborach parlamentarnych w 2001 kandydował z poparciem Ruchu Społecznego AWS do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy[5], która nie uzyskała mandatów.
Będąc wiceprezydentem angażował się w sprawy oświaty, kultury i sportu. Od 2007 był przewodniczącym zespołu Poznań EURO 2012, który zajmował się przygotowaniem miasta do organizacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej[4]. Uważa się, że przyczynił się do przyznania Poznaniowi organizacji EURO 2012[6].
15 czerwca 2007 otrzymał z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w walce o niepodległość Polski i demokrację[7][8]. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[9][10][11].
Jako kawalerzysta uczestniczył w inscenizacjach upamiętniających kolejne rocznice wybuchu Powstania Wielkopolskiego[12]. Uprawiał pływanie, nurkowanie i spadochroniarstwo, był miłośnikiem koni i tradycji polskiej jazdy, a także wspinaczki górskiej: był zdobywcą najwyższych szczytów Europy, Afryki i Ameryki Południowej[4]. Współtworzył coroczny Poznański Maraton, czynnie w nim uczestnicząc. Był aktywnym kibicem Lecha Poznań – członkiem stowarzyszenia i wiceprezesem WKP Lech Poznań.
Laureat tytułu Ambasadora Dobra Fundacji "Świat na TAK", otrzymanego podczas XV Jubileuszowej Gali Samorządowego Konkursu Nastolatków Ośmiu Wspaniałych, która odbyła się w dniach 5–7 czerwca 2009 w Poznaniu[13].
19 maja 2009 uległ w Bolesławcu wypadkowi podczas jazdy konnej[14][12]. Zmarł w szpitalu w Śremie. Bezpośrednią przyczyną śmierci był rozległy zator tętnicy płucnej[6]. Był żonaty, miał dwójkę dzieci.
Maciej Frankiewicz został pochowany 19 czerwca 2009 w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu (AZ-2-P2-126)[15]. W pogrzebie uczestniczyli przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, przedstawiciele szwadronu reprezentacyjnego 15. Pułku Ułanów Poznańskich, kibice, a także dziesiątki delegacji poznańskich szkół i tysiące mieszkańców miasta. Ceremonię pogrzebową poprowadził biskup Zdzisław Fortuniak[16].
Jest patronem największego w Polsce poznańskiego Maratonu.
Upamiętnienie
W dniu 5 listopada 2010 Maciej Frankiewicz został patronem 31. Gimnazjum w Poznaniu. Wmurowano z tej okazji stosowną tablicę pamiątkową w obecności córek, Kornela Morawieckiego i Ryszarda Grobelnego[17].