Małgorzata Borowska

polska filolog klasyczna

Małgorzata Borowska (ur. 26 czerwca 1951 w Warszawie[1]) – filolożka klasyczna, neohelenistka, bizantynolożka. Profesorka doktor habilitowana nauk humanistycznych, profesorka Uniwersytetu Warszawskiego.

Małgorzata Borowska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1951
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia klasyczna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1984

Habilitacja

25 marca 1996

Profesura

30 grudnia 2009

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

od 1974

Życiorys

Jest córką Tadeusza Borowskiego i Marii z domu Rundo. W 1969 ukończyła Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej w Warszawie, w 1974 studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W 1974 podjęła pracę na macierzystej uczelni, w Instytucie Filologii Klasycznej[2]. Tam w 1984 obroniła pracę doktorską, w 1996 otrzymała stopień doktor habilitowanej na podstawie dzieła OIKEIA PRAGMATA. Z dziejów dramatis personae rodzinnej komedii greckiej następców Arystofanesa[1][3]. W 2009 uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych[3].

W latach 1999–2003 była kierowniczką Katedry Literatury Greckiej, Bizantyńskiej i Nowogreckiej w Instytucie Filologii Klasycznej UW. Od 1997 jest kierowniczką Pracowni Studiów Helleńskich Instytutu Badań Interdyscyplinarnych Artes Liberales, dziś Wydziału „Artes Liberales” UW.

Jest członkinią Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN, Komisji Bizantynologicznej PAN oraz Collegium Invisibile[4].

Zajmuje się teatrem greckim i łacińskim, literaturą demotyczną, językiem staro- i nowogreckim. Skupia się też na przekładach i pracach badawczych z literatury nowogreckiej: Adamandios Korais, Janis Makrijanis(inne języki), Nikos Kazandzakis. Przełożyła na język polski epos bizantyński Dijenis Akritas.

Publikacje

  • Le théâtre politique d’ Euripide. Problèmes choisis, Warszawa 1989.
  • OIKEIA PRAGMATA. Z dziejów dramatis personae greckiej komedii rodzinnej następców Arystofanesa, Warszawa 1995.
  • Mormolyke. Książka do nauki języka starogreckiego, Warszawa 1996.
  • Barbajorgos. Książka do nauki języka nowogreckiego, Warszawa 2000.
  • (wstęp i tłumaczenie) Dijenis Akritas. Opowieść z kresów bizantyńskich, Warszawa 1998.
  • Poliajnos: Podstępy wojenne (Polyaenus: Strategemata), Warszawa 2003.
  • Arcydzieła literatury nowogreckiej I–V, Warszawa od 2004.
  • (wybór, przekład, wstęp i komentarz) Gminna pieśń Greków. Antologia, Warszawa 2004.
  • (przekład) Andreas Kalwos, Ody, Warszawa 2004.
  • Klaudiusz Elian, Opowiastki rozmaite. Listy wieśniaków, Warszawa 2005.
  • (wybór, przekład, wstęp) Bajki, baśnie i bajdy ludu greckiego. Antologia, Warszawa 2006.
  • (redakcja) Filhellenizm w Polsce: rekonesans, pod red. Małgorzaty Borowskiej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
  • (redakcja) Filhellenizm w Polsce: wybrane tematy, pod red. Małgorzaty Borowskiej, Marii Kalinowskiej i Katarzyny Tomaszuk, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2012

Przypisy

Bibliografia